Gatunki i formaty medialne 13-FSM2DGFM11
Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Liczba godzin przedmiotu
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
rozumie pojęcie gatunku i formatu medialnego, zna główne gatunki poszczególnych mediów
zna specyfikę pracy dziennikarza poszczególnych mediów (ma świadomość różnorodności tworzywa)
definiuje gatunki dziennikarskie
potrafi rozpoznać pośród przykładów poszczególne gatunki dziennikarskie, wydobyć cechy charakterystyczne gatunków
konstruuje podstawowe formy dziennikarskie
wykazuje się umiejętnością tworzenia głównych gatunków dziennikarskich
potrafi czytać ze zrozumieniem prace naukowe z zakresu mediów i dziennikarstwa, odnieść się do ich głównych tez
Kryteria oceniania
• obecność i aktywność na zajęciach
• wartość merytoryczna wypowiedzi prezentowanych na zajęciach
• wartość realizacji poszczególnych zadań
• końcowa praca pisemna
bardzo dobry (bdb; 5,0): student posiada obszerną wiedzę w zakresie genologii dziennikarskiej, jest świadom zróżnicowania gatunków w prasie, radiu, telewizji i Internecie; swobodnie stosuje nabytą wiedzę w praktyce
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami
dobry (db; 4,0): student posiada znaczną wiedzę w zakresie genologii dziennikarskiej, jest świadom zróżnicowania gatunków w prasie, radiu, telewizji i Internecie, potrafi dość sprawnie zastosować wiedzę w praktyce
dostateczny plus (+dst; 3,5): student posiada zadowalającą wiedzę w zakresie genologii dziennikarskiej, jest świadom zróżnicowania gatunków w prasie, radiu, telewizji i Internecie; zazwyczaj poprawnie stosuje nabytą wiedzę w praktyce
dostateczny (dst; 3,0): student posiada podstawową wiedzę w zakresie genologii dziennikarskiej, jest świadom zróżnicowania gatunków w prasie, radiu, telewizji i Internecie; stosuje nabytą wiedzę w praktyce, lecz z błędami
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza i umiejętności
Literatura
Allan S., Kultura newsów, Kraków 2006
Bauer Z., Dziennikarstwo wobec nowych mediów. Historia - teoria – praktyka, Kraków 2009
Boyd A., Dziennikarstwo radiowo-telewizyjne. Techniki tworzenia programów informacyjnych, Kraków 2006
Dziennikarstwo i świat mediów, pod red. Z. Bauera, E. Chudzińskiego, Kraków 2008
Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2004
Godzic W., Telewizja i jej gatunki. (Po Wielkim Bracie), Kraków 2004.
Harcup T., Dziennikarstwo – teoria i praktyka, Łódź 2010
Internetowe gatunki dziennikarskie, (red.) K. Wolny-Zmorzyński, W. Furman, Warszawa 2010
Magdoń A., Reporter i jego warsztat, Kraków 2000
Olszański L., Dziennikarstwo internetowe, Warszawa 2006
Wolny-Zmorzyński K., Fotograficzne gatunki dziennikarskie, Warszawa 2007
Wolny-Zmorzyński K., Kaliszewski A., Furman W., Gatunki dziennikarskie - teoria, praktyka, język, Warszawa 2006
Uszyński J., Telewizyjny pejzaż genologiczny, Warszawa 2004
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: