Sztuka dyskusji 12-MON-OG36

Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia EK student /ka:
określa istotę argumentacji, perswazji oraz manipulacji, a także charakteryzuje podstawowe techniki argumentacyjne, perswazyjne I manipulacyjnej spotykane w dyskusjach publicznych
potrafi zestawić wybrane klasyczne oraz współczesne systemy poglądów dotyczących sztuki dyskusji
charakteryzuje oraz ocenia w sposób pogłębiony własną oraz cudzą postawę przyjmowaną w toku dyskusji
sprawnie formułuje oraz analizuje argumenty oraz kontrargumenty na wybrany przez siebie temat
wyróżnia najistotniejsze warstwy dyskusji i skupia uwagę na kluczowych jej elementach
zmierza do tego, by własną opinię oraz argumentację prezentować w sposób jasny i precyzyjny, rozpoznając i uznając w sposób pogłębiony odpowiedzialność za własne słowa

Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:

bardzo dobry (bdb; 5,0):
dobry plus (+db; 4,5):
dobry (db; 4,0):
dostateczny plus (+dst; 3,5):
dostateczny (dst; 3,0):
niedostateczny (ndst; 2,0):

5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach kształcenia tego modułu
3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach kształcenia tego modułu
2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu

5. Zalecana literatura:
Literatura obowiązkowa:
1. Platon, Gorgiasz, Kęty 2021
2. Schopenhauer A., Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 1997
3. Szymanek K., Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2004 (wybrane hasła)
4. Tokarz M., Argumentacja. Perswazja. Manipulacja. Wykłady z teorii argumentacji, Gdańsk 2006 (wybrane rozdziały)
Literatura uzupełniająca:
1. Burke P., The Art of Conversation, Cambridge 2007
2. Ingarden R., O owocnej dyskusji słów kilka, w: R. Ingarden, „Książeczka o człowieku”, Kraków 1987
3. Kampka A., Debata publiczna. zmiany społecznych norm komunikacji, Warszawa 2014
4. Kochan M., Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków 2005
5. Kochan M. (red.), Sztuka debaty, Gdańsk 2014
6. Majone G., Dowody, argumenty i perswazja w procesie politycznym, Warszawa 2004
7. Perelman Ch., Imperium retoryki: retoryka i argumentacja, Warszawa 2002
8. Pszczołowski T., Umiejętność przekonywania i dyskusji, Warszawa 1963
9. Walton D., A Dialectical Analysis of Bias, New York 1999
10. Walton D., The New Dialectic. Conversational Contexts of Argument, Toronto-Buffalo-London 1998

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 12-MON-OG36 w USOSweb