Kontakt pomocny 12-DS2st19
Opis treści kształcenia
Definicja i teoria kontaktu pomocnego koncepcji
Zasady i warunki zaistnienia kontaktu pomocnego
Kontrakt terapeuta - klient
Rola religii w procesie dojrzewania człowieka
Analiza przypadków
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
Zna definicję kontaktu pomocnego. Zna teorię terapeutyczną C. Rogersa
Zna koncepcję właściwego i niewłaściwego rozwoju osobowości
Potrafi omówić zasady kontaktu pomocnego
Potrafi szczegółowo omówić warunki jakie są konieczne do zaistnienia kontaktu pomocnego
Opisać zasady nawiązywania kontraktu terapeutycznego
Umie wskazać na wykorzystanie religii w procesach kształtowania i dojrzewania osobowości
Potrafi omówić zastosowanie kontaktu pomocowego w poszczególnych przypadkach – (case study)
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania
5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach kształcenia tego modułu
3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach kształcenia tego modułu
2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
Literatura
Zalecana literatura
Allport G. W., Osobowość i religia, Warszawa 1988.
Carkhuff R., The art of helping, Amherst 2008.
Cantelmini T., Laselva P., Paluzzi S., Dialog psychologii z teologią, Poznań 2006.
Frankl V., Psychoterapia dla każdego, Warszawa 1978.
Kożuch M., Chrześcijańska formacja indywidualna, Kraków 2001.
Krzysteczko H., Poradnictwo duszpasterskie. Teoria i praktyka rogeriańskiego kontaktu pomocnego, Katowice 1998.
Rogers C. R., O stawaniu się osobą, Poznań 2014.
Płużek Z., Psychologia pastoralna, Kraków 1991.
Szentmártoni M., Psychologia pastoralna, Kraków1995.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: