Teologia dialogu 12-DDS05

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
rozumie zasady i mechanizmy teologii dialogu
interpretuje i wciela w życie dialog teologiczny
posługuje się efektywnie metodą komunikacji religijnej
rozróżnia formy dialogu w oparciu o kontekst teologiczny
ocenia i modyfikuje pod kontem poprawności merytorycznej dialogu
Jest otwarty na rozwój aktywności dialogu w wymiarze teologicznym
Jest przygotowany do współdziałania na gruncie dialogu z innymi osobami i grupami
kwalifikuje na postawie źródłowych opracowań poziom gotowości dialogicznej
postępuje odpowiedzialnie w relacji z osobami odmiennych poglądów religijnych
dąży do poszerzania pola zainteresowań w dialogu teologicznym

od 2020/21
Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
bardzo dobry (bdb; 5,0):
dobry plus (+db; 4,5):
dobry (db; 4,0):
dostateczny plus (+dst; 3,5):
dostateczny (dst; 3,0):
niedostateczny (ndst; 2,0):
5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach kształcenia tego modułu
3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach kształcenia tego modułu
2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu

do 2019/2020
wykłady: pisemna praca domowa
ćwiczenia: przygotowanie się do zajęć oraz zaangażowanie w nich
5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach kształcenia tego modułu
3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach kształcenia tego modułu
2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu

od 2020/21
Zalecana literatura:
Podstawowa
M. Haideger, Bycie w czasie, tł. B. Baran, Warszawa 1994.
K. Parzych, Na progu teologii dialogu. Dar według studium „Osoba i czyn” Karola Wojtyły, „Filozofia dialogu” 1, 2003, s. 167-174.
Ł. Kamykowski, Pojęcie dialogu w Kościele katolickim. Wnioski z doświadczenia Kościoła XX wieku, Kraków 2003.
K. Parzych-Blakiewicz, „Dialog” i „Dialogiczność” jako narzędzia teologii , „Teologia w Polsce” 1, 2007 nr 1, s.137-148.
Poszerzająca
M. Szulakiewicz, Przestrzenne i czasowe warunki doświadczenia religijnego, „Filozofia religii” 3, 2007, s. 142-148.
Ja-Wspólnota. Wspónota-Ja. Próba ujęcia interdyscyplinarnego, red. E. Kotkowska, M. Wietlewska, J. Moskałyk, Poznań 2008, ss. 336.
Problem kulturowo-religijnej reintegracji współczesnej Europy, red. J. Moskałyk, Poznań 2019, s. 208.

do 2019/2020
Zalecana literatura
Cz.Bartnik, Historia ludzka i Chrystusa. Szkice z chrześcijańskiej wizji dziejów, Katowice 1987
M. Haideger, Bycie w czasie, tł. B. Baran, Warszawa 1994.
Ł. Kamykowski, Pojęcie dialogu w Kościele katolickim. Wnioski z doświadczenia Kościoła XX wieku, Kraków 2003.
J. Moskałyk, Bóg dialogu, Poznań 2009.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 12-DDS05 w USOSweb