Psychologia pastoralna i medycyna pastoralna 12-B073
Opis treści kształcenia modułu zajęć/przedmiotu
Wykład
Definicja i historia psychologii pastoralnej i medycyny pastoralnej; zasady poradnictwa pastoralnego; relacja poradnictwa, psychoterapii, kierownictwa duchowego i spowiedzi
kryteria normy psychicznej (zdrowia) i patologii (choroby) oraz dojrzałej osobowości
kryteria dojrzałej religijności; religijność a wiara; stadia rozwoju wiary
dojrzałość do zawarcia małżeństwa oraz dojrzałość do profesji zakonnej i święceń kapłańskich
patologiczne poczucie winy; poczucie winy a świadomość grzechu
pomoc w kryzysie psychicznym i religijnym
etiologia i zapobieganie samobójstwom
alkoholizm i narkomania: zasady profilaktyki i leczenia; grupy wsparcia i formacji duchowej
poradnictwo pastoralne i kierownictwo duchowe a zaburzenia w sferze seksualności i zaburzenia osobności
Ćwiczenia
objawy, geneza oraz klasyfikacja zaburzeń psychicznych a pomoc pastoralna
Psychologiczne aspekty orzekania nieważności małżeństwa
Rozwój moralny
Niedojrzałe i dojrzałe poczucie winy
Elementy dynamiki grupowej
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia EU student /ka:
wie czym jest psychologia pastoralna i medycyna pastoralna, zna ich historię, definicję oraz przedmiot i potrafi wskazać relację tych dyscyplin do medycyny, psychologii i teologii
korzysta z naukowej literatury psychologicznej, medycznej oraz psychologiczno- pastoralnej
korzysta z zasad poradnictwa i prowadzenia rozmowy pastoralnej w świetle antropologii chrześcijańskiej
rozumie i wyjaśnia procesy psychiczne zachodzące w sytuacjach duszpasterskich
prawidłowo interpretuje procesy rozwoju religijnego i duchowego
obiektywnie ocenia dojrzałość fizyczną, psychiczną i społeczną, dojrzałość wiary oraz dojrzałość do małżeństwa, profesji zakonnej i święceń kapłańskich
jest przygotowany do udzielenia właściwej pomocy w problemach spotykanych w sytuacjach duszpasterskich
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
- bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczenia się tego modułu
- dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczenia się tego modułu
- dobry (db; 4,0): dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczenia się tego modułu
- dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach uczenia się tego modułu
- dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach uczenia się tego modułu
- niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczeni się tego modułu
Literatura
Zalecana literatura:
‒ Augustyn J., Kołacz J. (red.), Sztuka kierownictwa duchowego: Poradnik dla księży, Kraków 2007
‒ Kroplewski Z., Psychologia pastoralna. Koncepcje i kontrowersje, Szczecin 2011
‒ Makselon, J. (red.), Poradnictwo psychologiczno-religijne: Teoria i praktyka, Kraków 2001
‒ Płużek Z., Psychologia pastoralna, Kraków 2002;
‒ Rudin J., Psychoterapia i religia, Warszawa 1992.
‒ Steuden S.,. Psychologiczne aspekty dojrzałości do zawarcia małżeństwa, w: Z. Płużek, Psychologia pastoralna, Kraków 2002
‒ Soiński B.J., Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej i pastoralnej; w: Miłosierdzie w edukacji i poradnictwie psychologiczno-pastoralnym, red. G. Janikula, B.J. Soiński, Poznań: RW WT UAM 2014, s. 113-132;
‒ Soiński B.J., Kryzysy psychospołeczne katechizowanych, w: W trosce o optymalizację procesu dydaktycznego, red. J. Szpet, Poznań: WT UAM 2017, s. 79-117
‒ Soiński B.J., Przyczyny i przebieg procesu uzależnienia a wolność i duchowość człowieka, w: Omnis in manus Tuas. XXV-lecie istnienia Prowincji św. Franciszka z Asyżu Zakonu Braci Mniejszych, red. F.T. Janka OFM, WT UAM Poznań 2016, s. 207-225
‒ Soiński B.J., Psychologiczne aspekty dojrzewania osobowości na drodze oddania życia Bogu, w:Katecheta wobec wyzwań współczesności, red. J. Szpet, Poznań: RW WT UAM 2013, s.29-47
‒ Szentymártoni M., Psychologia pastoralna, Kraków 1995.
‒ Vaughan R. P., Poradnictwo pastoralne a zaburzenia osobowości, Kraków 1999
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: