Logika i teoria poznania 12-B008Z-22
Przemiot dwusemestralny. Opis dotyczy obu semestrów razem
Treści programowe dla zajęć/przedmiotu:
Wykłady:
Logika klasyczna.
Rodzaje definicji.
Klasyczna logika formalna.
Teoria zbiorów; Teoria relacji; elementy semiotyki logicznej.
Elementy metodologii nauk.
Podstawowe poglądy i kierunki w teorii poznania.
Zagadnienie prawdy w teorii poznania.
Zagadnienie sporu o uniwersalia.
Zagadnienie sporu miedzy realizmem i antyrealizmem.
Ćwiczenia:
Konwersja zdań, obwersja zdań, teoria sylogizmu, opozycja zdań.
Badanie poprawności argumentacji. Błędy we wnioskowaniu i argumentacji.
Budowanie poprawnych definicji
Język rachunku zdań: metoda zero-jedynkowa w analizie poprawności wnioskowania.
Język rachunku predykatów.
Teoria zbiorów i relacji.
Analiza wybranych tekstów filozoficznych na temat teorii poznania: uzasadnienie, weryfikacja, falsyfikacja, spór o uniwersalia, pragmatyczna teoria prawdy, koncepcje nauki.
Analiza zagadnienia fundacjonizmu na podstawie tekstów filozoficznych.
Analiza tekstów filozoficznych na temat sporu realizmu z antyrealizmem.
Efekty kształcenia
Przemiot dwusemestralny. Opis dotyczy obu semestrów razem
Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka:
zna podstawowe kierunki i poglądy w zakresie teorii poznania
zna podstawowe poglądy epistemologiczne i ich konsekwencje zwłaszcza dla teologii
zna podstawowe pojęcia i teorie logiki
powinien odróżniać wnioskowania zawodne od niezawodnych
powinien: nabyć umiejętność wnioskowania, oceny wnioskowań, odczytywać sens wyrażeń logiki formalnej
Analizuje teksty źródłowe z teorii poznania na poziomie podstawowym
Docenia rolę logiki i analiz filozoficznych w komunikacji i budowaniu światopoglądu
Kryteria oceniania
Przemiot dwusemestralny. Opis dotyczy obu semestrów razem
Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
‒ bardzo dobry (bdb; 5,0) – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczenia się
‒ dobry plus (+db; 4,5) – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczenia się
‒ dobry (db; 4,0) – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczenia się
‒ dostateczny plus (+dst; 3,5) – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach uczenia się
‒ dostateczny (dst; 3,0) – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach uczenia się
‒ niedostateczny (ndst; 2,0) – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczenia się
Literatura
Przemiot dwusemestralny. Opis dotyczy obu semestrów razem
Zalecana literatura
Teoria poznania
Przemysław Strzyżyński, Wykłady z teorii poznania dla studentów teologii - skrypt
Arno Anzenbacher., Wprowadzenie do filozofii, Kraków WAM 2005, s. 118-226.
Gabriel Gottfried, Teoria poznania od Kartezjusza do Wittgensteina, Kraków WAM 2007.
J. Woleński, Epistemologia, Areus, Kraków, t. I-III.
Roderick M. Chisholm, Teoria poznania, Daimonion 1994.
Adam Morton, Przewodnik po teorii poznania, Spacja 2002.
Józef M. Bocheński, Współczesne metody myślenia, Poznań 1993.
Epistemologia, red. Stanisław Janeczek, Anna Starościc, Wydawnictwo KUL, 2015.
Logika
Ćwiczenia z logiki, B. Stanosz, PWN 1999.
Kultura logiczna w przykładach, T. Hołówka, PWN 2007.
Logika, M. Kowalewski, Pallotinum 1959.
Logika praktyczna, Z. Ziembiński, PWN 1963.
Logika nie gryzie. Cz. 1, Samouczek logiki zdań, Katarzyna Paprzycka, Poznań 2009.
Materiały do wykładów z logiki, dla studentów teologii-skrypt, Przemysław Strzyżyński
Mała Encyklopedia Logiki, red. W. Marciszewski, Ossolineum, 1970.
Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, PWN 2008.
„Sztuka argumentacji. Ćwiczenia w badaniu argumentów”, K. Szymanek, K. A. Wieczorek, A. S. Wójcik, PWN 2008.
Wykłady z dziejów logiki, T. Kotarbiński, PWN 1985.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: