Dynamika grup 12-A086Z

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
posiada wiedzę z zakresu rozwoju i zastosowania zasad dynamiki grup w psychologii społecznej, dydaktyce katechezy, teologii pastoralnej wśród innych dyscyplin naukowych, i roli dynamiki grup wśród innych przedmiotów nauczania.
zna podstawowe pojęcia związane z grupą: definicja i cechy grupy, rodzaje celów grupowych, rola norm grupowych i ich rodzaje, struktury grupowe, fazy rozwoju grupy, korzyści z bycia członkiem grupy.
umie oddziaływać duszpastersko–pastoralnie w parafialnej małej grupie (bibliodrama, taniec integracyjny, modlitwa tańcem), a także w zgromadzeniach agoralnych (przewodniczenie, organizacja, uczestnictwo).
posiada wiedzę i kształtuje postawę w zakresie syndromu myślenia grupowego, konformizmu, facylitacji, podejmowania decyzji.
potrafi diagnozować grupy, obserwować rozwój grupy, określać role.
posiada umiejętność działań pastoralnych i duszpasterskich w małej grupie i w zgromadzeniach agoralnych
umie scharakteryzować zgromadzenia agoralne i posiada znajomość profili małych grup duszpasterskich.

Przykładowe zadania/pytania służące ocenie osiągnięcia opisanych efektów kształcenia.
1. Przygotowanie pokazu multimedialnego na wybrany przez siebie temat ćwiczeń /na wybrane zajęcia/
2. Przygotowanie scenariusza zajęć integracyjnych dla wybranej przez siebie grupy (dzieci, młodzież, dorośli, szkoła, grupa duszpasterska, określona grupa zadaniowa, zespół pracowników) na wybrany temat/problem (np. poznawanie siebie, integracja, lepsza komunikacja, przemoc, akceptacja innych, itp.). Czas trwania zajęć: 1,5 h. Opisać problem i cel danych zajęć. Podać ile czasu jest przewidziane na poszczególne działania (w minutach). Opisać ćwiczenia/zabawy. Podać źródło przedstawionych zabaw integracyjnych (bibliografia, także strony internetowe).

Kryteria oceniania

5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach kształcenia tego modułu
3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach kształcenia tego modułu
2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu

Zalecana literatura
Lektura obowiązkowa
 E. Aronson, T. D. Wilson, R. M. Akert, Psychologia społeczna. Serce i umysł, Poznań: Zysk i S-ka, rozdz. 9. Procesy grupowe, s. 243-262.
 Domachowski W., Przewodnik po psychologii społecznej, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN 1999, rozdz.9. Funkcjonowanie w małych grupach społecznych, s. 133-144
 Krawętkowski Ł., Role grupowe uczestników szkolenia, data publikacji: 2010-02-22, http://iszkolenia.pl/publikacje/pokaz/id/role-grupowe-uczestnikow-szkolenia
 Makselon J., Jednostka w grupie, w: Makselon J. (red.), Psychologia dla teologów, Kraków 1990 s. 233-254.
 Makselon J., Społeczny kontekst funkcjonowania człowieka, w: Makselon J. (red.), Psychologia dla teologów, Kraków 1990 s. 207-232.
 Makselon J., Wezwanie i opór. Polacy a Jan Paweł II, Rzym 1997.
 Mika S., Psychologia społeczna - rozdział V, Warszawa l987, s.328-524 (lub Mika S., Psychologia społeczna dla nauczycieli, Warszawa 1998 lub też Mika S., Wstęp do psychologii społecznej – O teorii małej grupy, Warszawa 1972.
 Soiński B. J., Pastoralne aspekty dynamiki grupowej, w: Teologia praktyczna tom 4, Poznań 2003, s. 93-114.
 Soiński B. J., Psychologiczno-pastoralne aspekty dużych zbiorowości. Zgromadzenia agoralne, w:Teologia praktyczna, tom 4, Poznań 2004, s. 7-23.
 Strojnowska B., Strojnowski J., Dynamika grupowa i jej zastosowanie w duszpasterstwie, w: Chlewiński Z. (red.) Wybrane zagadnienia z psychologii pastoralnej, Lublin 1989, s.103-121.
 Sujak E, ABC psychologii komunikacji, s. 89 – 93
 Vopel K.W., Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Kielce: Jedność 1999, s.5-16.
Lektura uzupełniająca
 Aronson E., Człowiek istota społeczna, wyd. PWN, Warszawa 2000, 1994 r.
 Aronson E., Wilson T. D., Akert R. M., Psychologia społeczna - serce i umysł, Poznań 1998.
 Biela A., Papieskie lato w Polsce. Szkic psychologiczny wizyty-pielgrzymki papieża Jana Pawła II w Polsce, Londyn 1983.
 Braun - Gałkowska M., Miłość aktywna. Warszawa 1980.
 Chełpa, S., Witkowski, T., Psychologia konfliktów. Wałbrzych (1999), Oficyna Wydawnicza UNUS.
 Corey M.S., Corey G., Grupy. Zasady i techniki grupowej pomocy psychologicznej. Warszawa 1995.
 Czapów G., Czapów C., Psychodrama. Warszawa 1969.
 Derk-Siatkiewicz K., Psychodrama i pantomima, w: Wardaszko-Łyskowska H., Terapia grupowa w psychiatrii, Warszawa 1980 s. 330-344.
 Gibb J.B., Doświadczenia grupowe a ludzkie możliwości, w: Jankowski K., Psychologia w działaniu (s. 194-214). Warszawa 1981.
 Gut J., Haman W., Docenić konflikt. Warszawa 1993.
 Hartley P., Komunikacja w grupie, Poznań 1997.
 Jachimska, M., Grupa bawi się i pracuje. Wałbrzych 1994.
 Johnson, D.W., Podaj dłoń (s. 75-175). Warszawa 1992.
 Kollman R., Bibliodrama w doświadczeniu i badaniach naukowych. w: Katechizacja różnymi metodami, red. Majewski M., Kraków 1994, s.33-55.
 Kownacki Z., Rummel - Syska Z., Metody socjopsychologiczne. Warszawa 1982.
 Kratochvil, S., Psychoterapia. Warszawa 1992.
 Kratochvil, S., Zagadnienia grupowej psychoterapii nerwic. Warszawa 1986, str.11-43.
 Kudasiewicz J., Biblia w duszpasterstwie, w: Spotkaniach biblijnych. EK II 428-431.
 Le Bon G., Psychologia tłumu, Warszawa 1986.
 Leder S., Kosewska, A., Bigo, B., Dynamika grup a psychoterapia grupowa. w: H. Wardaszko-Łyskowska (red.): Terapia grupowa w psychiatrii, Warszawa 1980, str.17-60.
 Łapiński M., Malewski J., Pawlik J., Rozwój technik psychodra¬matycznych w diagnostyce i terapii nerwic. Materiały II Gdańskich Dni Lecznictwa Psychiatrycznego, Gdańsk 1930.
 Maciejewski Z. P., Drama w katechezie, http://www.forum.plock.opoka.org.pl/teksty/drama.html
 Nęcki Z., Grupy. Małe grupy, w: Szewczyk W. (red.), Encyklopedia psychologii, Warszawa 1998 s. 116-120.
 Pater B., Wybrane metody i techniki psychoterapii grupowej, w: Waligura B. (red.), Elementy psychologii klinicznej, Poznań 1985, s.85-92.
 Praszkier R., Różycki A., Bliskie spotkania. Rzecz o treningu grupowym, Warszawa 1983.
 Praszkier R., Tryjarska B., Wybrane zagadnienia związane z prowadze¬niem grup treningowych, „Przegląd Psychologiczny” 24:1981 s. 34l-356.
 Prężyna W., Zgromadzenia agoralne jako zjawisko społeczne. Analiza doświadczeń lat osiemdziesiątych w Polsce, Roczniki Filozoficzne, Tom XLI, zeszyt 4 –1993, s.41-51.
 Rogers, C. R., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław (1991).
 Sobczak-Matysiak, J., Psychologia kontaktu z klientem, Poznań 1997, s. 15-30.
 Socha Z., Podejście Gestalt, „Psychoterapia” 36: 1981 s. 19-26.
 Strojnowski J., Dynamika grupowa jako krytyka cywilizacji przemysłowo¬-miejskiej, „Summarium” 7(27): 1978 s. 274-276.
 Strojnowski J., Psychoterapia, Warszawa 1985.
 Strojnowski J., Rozwiązywanie konfliktów w rodzinie, „Roczniki Filozoficz¬ne” 25:1980 z. 4.
 Woyach, R.B., Jak zostać przywódcą?, Warszawa 1993.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 12-A086Z w USOSweb