Psychologia pastoralna 12-A083
Opis treści kształcenia
Psychologia pastoralna jako dyscyplina naukowa
Antropologia psychologiczno-pastoralna
Relacja poradnictwa psychologicznego, psychoterapii i kierownictwa duchowego. Zasady poradnictwa pastoralnego
Przemiany rozwojowe religijności
Kryteria dojrzałej osobowości oraz dojrzałej religijności i wiary
Kryteria normy psychicznej i patologii (kulturowe, statystyczne, subiektywne itp.). Zaburzenia psychiczne: objawy, etiologia,
Dojrzałość do zawarcia małżeństwa (fizyczna, psychiczna, chrześcijańska)
Podstawowy trening komunikacji, znaczenie rozmowy w praktyce pastoralnej
Zasady pomocy w poradnictwie oraz interwencji kryzysowej
Analiza przypadków spotykanych w poradnictwie pastoralnym
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
wie czym jest psychologia pastoralna, zna jej historię, definicję, przedmiot oraz działy i potrafi wskazać relację tej dyscypliny do psychologii i teologii
korzysta z naukowej literatury psychologicznej oraz psychologiczno- pastoralnej
korzysta z zasad poradnictwa i prowadzenia rozmowy pastoralnej w świetle antropologii chrześcijańskiej
rozumie i wyjaśnia procesy psychiczne zachodzące w sytuacjach duszpasterskich
prawidłowo interpretuje procesy rozwoju religijnego i duchowego
obiektywnie ocenia dojrzałość psychiczną i społeczną, dojrzałość wiary oraz dojrzałość do małżeństwa
jest przygotowany do udzielenia właściwej pomocy w problemach spotykanych w sytuacjach duszpasterskich
Kryteria oceniania
Przykładowe zadania/pytania służące ocenie osiągnięcia opisanych efektów kształcenia.
Proszę wskazać podobieństwa i różnice poradnictwa psychologicznego, psychoterapii oraz kierownictwa duchowego
Na czym polegają kulturowe, statystyczne oraz subiektywne kryteria normy psychicznej (zdrowia) i patologii (choroby)?
Kryteria oceniania
5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach kształcenia tego modułu
3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach kształcenia tego modułu
2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
Literatura
Zalecana literatura
Allport, G. W., Osobowość i religia, Warszawa 1988, s. 85-223
Augustyn J., Praktyka kierownictwa duchowego: Rozważania i praktyczne uwagi dla początkujących w kierownictwie duchowym, Kraków 1996.
Benedyktowicz O. K., Duszpasterstwo i psychoterapia: Poradnictwo pastoralne w praktyce, Warszawa 2002.
Cekiera Cz., Psychoprofilaktyka uzależnień oraz terapia i resocjalizacja osób uzależnionych, Lublin 1993;
Chlewiński Z. (red), Wybrane zagadnienia z psychologii pastoralnej, Lublin 1989;
Kosmala K., Krzysteczko H., Odpowiedzialne rodzicielstwo, Katowice 1996;
Kroplewski Z., Psychologia pastoralna. Koncepcje i kontrowersje, Szczecin 2011
Makselon, J. (red.), Poradnictwo psychologiczno-religijne: Teoria i praktyka, Kraków 2001.
Płużek Z., Psychologia pastoralna, Kraków 1994;
Rudin J., Psychoterapia i religia, Warszawa 1992.
Steuden S.,. Psychologiczne aspekty dojrzałości do zawarcia małżeństwa, w: Witaszek, G., Podpora, R. (red.), Wychowanie do życia w rodzinie, Lublin 1996, s. 113-136.
Szentymártoni M., Psychologia pastoralna, Kraków 1995.
Vaughan R. P., Poradnictwo pastoralne a zaburzenia osobowości, Kraków 1999.
Dodatkowe publikacje wskazane przez wykładowcę.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: