Pedagogika 12-A079Z-22-róż
Symbol treści kształcenia Opis treści kształcenia
TK_1 Pedagogika jako nauka: historia, pojęcia i definicje, podział, związki z innymi dziedzinami naukowymi. Podstawy ontologiczne, antropologiczne, aksjologiczne. Źródła, kierunki i nurty refleksji pedagogicznej
TK_2 Pedagogika chrześcijańska – założenia antropologiczne i aksjologiczne personalistycznego wychowania chrześcijańskiego
TK_3 Pedagogika dialogu. Chrześcijańska pedagogika personalno-egzystencjalna.
TK_4 Oddziaływania wychowawcze.
Metody wychowawcze, style wychowania, środowiska wychowawcze.
TK_5 Komunikacja werbalna i niewerbalna z wychowankiem, rodzicami wychowanka i w różnych środowiskach
TK_6 Relacja wychowawcza. Perspektywy i kierunków rozwoju teorii i praktyki wychowawczej – analiza prognostyczna.
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
posiada wiedzę o pedagogice jako nauce: historia, pojęcia i definicje, podział, związki z innymi dziedzinami naukowymi. Podstawy ontologiczne, antropologiczne, aksjologiczne.
zna kierunki i nurty refleksji pedagogicznej, które znacząco wpłynęły na proces kształtowania się pedagogiki chrześcijańskiej
posiada wiedzę na temat założeń antropologicznych i aksjologicznych personalistycznego wychowania chrześcijańskiego
zna chrześcijańską pedagogikę personalno-egzystencjalna. (przedstawiciele, cele i treści)
posiada umiejętność komunikacji i projektowania oddziaływań wychowawczych
posiada umiejętności stwarzania i realizacji relacji wychowawczej
Posiada umiejętności interpretacji tekstów pedagogicznych i doboru literatury przedmiotu
Kryteria oceniania
Przykładowe zadania/pytania służące ocenie osiągnięcia opisanych efektów kształcenia.
1. Przygotowanie pokazu multimedialnego na wybrany przez siebie temat ćwiczeń /na wybrane zajęcia/
2. Przygotowanie scenariusza zajęć integracyjnych dla wybranej przez siebie grupy (dzieci, młodzież, dorośli, szkoła, grupa duszpasterska, określona grupa zadaniowa, zespół pracowników) na wybrany temat/problem (np. poznawanie siebie, integracja, lepsza komunikacja, przemoc, akceptacja innych, itp.). Czas trwania zajęć: 1,5 h. Opisać problem i cel danych zajęć. Podać ile czasu jest przewidziane na poszczególne działania (w minutach). Opisać ćwiczenia/zabawy. Podać źródło przedstawionych zabaw integracyjnych (bibliografia, także strony internetowe).
Kryteria oceniania
5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach kształcenia tego modułu
3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach kształcenia tego modułu
2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
Literatura
Zalecana literatura
Adamski Franciszek (red.), Wychowanie w rodzinie, Kraków l983.
Adamski Franciszek (red.), Wychowanie na rozdrożu. Personalistyczna filozofia wychowania Kraków 1999.
Aceti Ezio, Rośniemy razem, Przewodnik dla nauczycieli i wychowawców, WAM 2000.
Błasiak Anna, Młodzież-świat wartości, wyd. WAM, Kraków 2002.
Cenciki Amadeo, Etapy w procesie wychowania, w: Zeszyty Formacji Duchowej nr 26.
Dziekoński Stanisław, Wychowanie w nauczaniu Kościoła, Warszawa 2000.
Dziewiecki Marek, Odpowiedzialna pomoc wychowawcza, Radom 1999.
Dziewiecki Marek, Osoba i wychowanie. Pedagogika personalistyczna w praktyce, Kraków 2003.
Dziewiecki Marek, Psychologia porozumiewania się, Kielce wyd. Jedność 2000
Faber Adele, Mazlish Elanie, Jak mówić do nastolatków żeby nas słuchały jak słuchać żeby z nami rozmawiały, jak mówić do nastolatków żeby nas słuchały jak słuchać żeby z nami rozmawiały, wyd. Media Rodzina 2006.
Finke Marian, Pedagogika wiary, PWT Poznań 1996.
Gordon Thomas, Wychowanie bez porażek. Rozwiązywanie konfliktów między rodzicami a dziećmi, Warszawa 2003 .
Hamer Hanna, Klucz do efektywności nauczania, Poradnik dla nauczycieli, Veda 1994
Jarkiewicz K. (red.),, Oblicza pedagogii, wyd. WAM, Kraków 2005.
Kaźmierczak Paweł, Personalistyczna koncepcja wychowania w nauczaniu Jana Pawła II, wyd. WAM, Kraków 2003.
Korczak Janusz, Jak kochać dziecko, Warszawa 1992.
Konarzewski Krzysztof, Podstawy teorii oddziaływań wychowawczych, PWN 1982.
Kubik Władysław (red.), Jakiego człowieka chcemy wychować?, wyd. WAM, Kraków 2002.
Kubik Władysław (red.), Rodzina. Szkoła. Kościół, wyd. WAM, Kraków 2000.
Kubik Władysław Jaka jesteś rodzino, wyd. WAM, Kraków 1999.
Kuczkowski Stanisław, Przyjacielskie spotkania wychowawcze, wyd. WAM 1985.
Łobocki Mieczysław (red.), Praca wychowawcza z dziećmi i młodzieżą, Lublin 1998.
MEN o wychowaniu w szkole. Biblioteczka reformy - zeszyt 13, Warszawa 1999.
Madej-Babula Magdalena, Edukacja zintegrowana w dialogu z wychowaniem religijnym, wyd. WAM, Kraków 2006.
Marek Zbigniew, Podstawy wychowania moralnego, Wyd. WSFP "Ignatianum" - WAM, Kraków 2005.
Mierzwa- Hudzik Małgorzata, O roli rodziców w rozwoju dziecka, w: Zeszyty Formacji Duchowej nr 26.
Nowak Mieczysław, Pedagogika personalistyczna. W: Pedagogika. Podręcznik akademicki, Warszawa 2005 s. 232 – 247.
Mitek Eugeniusz, Pedagogika dla teologów, Opole 1996 Tarnowski Janusz, Człowiek - dialog - wychowanie. Zarys chrześcijańskiej pedagogiki personalno-egzystencjalnej, w: „Znak" 1991, nr 436, s. 69-78.
Szewczyk Kazimierz, Wychować człowieka mądrego. Zarys etyki nauczycielskiej, PWN 1999.
Śnieżyński Marian (red.), Pedagogika w katechezie, Kraków 1998.
Tarnowski Janusz, Jak wychowywać, Warszawa 1993.
Tarnowski Janusz, Podstawy teorii wychowania, Warszawa 1993 (2005).
Tarnowski Janusz, Wychowanie do pokoju z Bogiem i ludźmi, Poznań 1984.
Thomson Peter, Sposoby komunikacji interpersonalnej, Poznań 1998.
Włodarski Ziemowit, Człowiek jako wychowawca i nauczyciel, Wyd. Szk. i Pęd. 1992.
Śliwerski Bogusław, „Pedagog wobec pluralizmu współczesnych teorii wychowania", „Horyzonty Wychowania", nr 3/2004(6).
Tejera de Meer Manuel, Pierwsze konflikty dziecka, Kraków 1995.
Tejera de Meer Manuel, Dziecko i szkoła, Kraków 1997.
Walijewska Urszula, Dialog w edukacji wczesnoszkolnej, http://www.vulcan.edu.pl/eid/archiwum/1999/06/dialog.html
Wilk Józef (red.), Współczesny wychowawca w stylu księdza Bosko, Lublin 1998.
Wychowując mówimy jednym głosem (praca zb.), Poznań 1998 .
Wrońska Kazimiera, Osoba i wychowanie, Wyd. UJ, Kraków 2000, s. 61-122.
Wróbel Alina, Wychowanie a manipulacja, Kraków 2006.
Wójcik Elżbieta, O wychowaniu dzieci i młodzieży, Peplin 1993.
Wychowanie - potrzeba dziecka - zadanie domu i szkoły, Poznań 1999.
Wychowując mówimy jednym głosem (praca zb.), Poznań 1998.
Urbaniak Andrzej, Wspólna troska i wychowanie do miłości w domu i w szkole, Poznań 2001.
Ziebertz Hans-Georg., Religijność i wychowanie w świecie pluralistycznym, wyd. W AM, Kraków 2001.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: