Teologiczno-dydaktyczna refleksja nad działalnością duszpasterską (konwersatorium) 12-102TM-36
Opis treści kształcenia modułu zajęć/przedmiotu
Podstawowe wiadomości z teologii pastoralnej
Dyscypliny naukowe pomocne praktyce pastoralnej
Podstawowy paradygmat teologii pastoralnej
Działalność pastoralna Kościoła a nowe perspektywy eklezjologii
Główne miejsca i sposoby działalności pastoralnej
Podmiot i adresaci działalności pastoralnej
Stowarzyszenia i ruchy w Kościele
Zasady inkulturacji i dostosowywania działalności Kościoła
Planowanie i organizowanie działalności pastoralnej
Wymiar metodyczny działalności pastoralnej Kościoła
Sposoby pracy zespołowej
Narzędzia oceny działalności pastoralnej
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia EK student /ka:
Zna podstawowe wiadomości o teologii pastorlanej
Zna i potrafi objaśnić relację teologii pastoralnej z innymi dziedzinami nauki
Umie wytłumaczyć podstawowy paradygmat teologii pastoralnej
Potrafi omówić nowe perspektywy w eklezjologii w odniesieniu do działalności pastoralnej
Zna miejsca i sposoby działalności pastoralnej
Zna podmiot i adresata działalności pastoralnej
Potrafi wymienić i omówić wybrane stowarzyszenia i ruchy w Kościele
Zna zasady inkulturacji i dostosowywania działalności Kościele
Potrafi planować i wie na czym polega organizowanie działalności pastoralnej
posiada zdolność krytycznej oceny sposobów, form i metod działalności Kościoła oraz umiejętność ich doboru w zależności od sytuacji
Zna i rozumie sposoby pracy zespołowej oraz dostrzega naczelną rolę dobrej relacji międzyludzkiej w działalności pastoralnej
dostrzega konieczność i posiada umiejętność dokonywania oceny działalności Kościoła oraz własnej działalności pastoralnej
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
bardzo dobry (bdb; 5,0):
dobry plus (+db; 4,5):
dobry (db; 4,0):
dostateczny plus (+dst; 3,5):
dostateczny (dst; 3,0):
niedostateczny (ndst; 2,0):
5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach kształcenia tego modułu
3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach kształcenia tego modułu
2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
Literatura
Zalecana literatura:
‒ Franciszek, Adhortacja Apostolska Evangelii Gaudium, Watykan 2013;
‒ Kamiński Ryszard, Normatywny i praktyczny wymiar refleksji teologiczno-pastoralnej, w: „Roczniki Pastoralno-Katechetyczne”, tom 3 (58): 2011 s. 321-332;
‒ Kamiński Ryszard, Teologia pastoralna, t. 1-2, Lublin 2000-2002;
‒ Kamiński Ryszard, Wprowadzenie do Teologii Pastoralnej, Kraków 2001;
‒ McClure Patrycja, Reflection on Practice, Ulster 2005;
‒ Misiaszek Antoni, Teologia Pastorlana, Gdańsk 1994;
‒ Półturzycki Józef, Dydaktyka dla nauczycieli, Toruń 1999;
‒ Robek Edmund, Pastoralista – teoretyk i praktyk, w: „Warszawskie Studia Pastoralne”, 13: 2011 s. 257-266;
‒ Rupnik Marco, Spidlik Tomasz, Teologia pastoralna, Duszpasterstwo na nowe czasy, Kraków 2010;
‒ Schön Donald, The Reflective Practitioner: How professionals think in action. London 1983;
‒ Schön Donald, Educating the Reflective Practitioner. San Francisco 1987;
‒ Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym: „Gaudium et Spes”, Watykan 1965;
‒ Szpet Jan, Dydaktyka katechezy, Poznań 1999;
‒ Taraszkiewicz Małgorzata, Jak uczyć lepiej? Czyli refleksyjny praktyk w działaniu, Warszawa 2003
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: