Towarzyszenie duchowe 12-102TM-11

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
zna podstawy teologiczno-historyczne kierownictwa duchowego
zna podstawy metodologiczne oraz typologię kolokwium duchowego
ma biegłość w dostosowywaniu metod kolokwium duchowego w określonych przypadkach i potrafi uzasadnić ich dobór
umie prowadzić kolokwium duchowe wg różnych metod
zna kryteria doraźnej pomocy duchowej i psychologicznej i umie je zastosować w praktyce stałego kierownictwa
potrafi określić podstawowe błędy w kierownictwie, umie je wykazać i zna środki uniknięcia
zna i umie zastosować kryteria i zasady kierownictwa poszczególnych grup penitentów w konfesjonale
umie rozpoznać podstawowe zaburzenia psychiczne i zastosować odpowiednia taktykę rozmowy, oraz potrafi rozróżniać etapy rozwoju psychicznego i zastosować tę wiedzę w korelacji do rozwoju duchowego
zna etapy rozwoju modlitwy i życia duchowego; umie zastosować kryteria ich rozpoznawania oraz dać wskazówki do wzrostu

Kryteria oceniania

Zaliczenie na podstawie obecności, aktywnego uczestnictwa na zajęciach oraz ustnego kolokwium.

5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.0 – bardzo dobra wiedza, dobre umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
3.5 – dobra wiedza, zadowalające umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami
3.0 – zadawalająca wiedza, ale znaczne niedociągnięcia w umiejętnościach i kompe-tencjach personalnych i społecznych
2.0 – niezadawalająca wiedza, liczne błędy w umiejętnościach i kompetencjach perso-nalnych i społecznych

Zalecana literatura

A. Dokumenty Magisterium Kościoła:
KONGREGACJA DS. DUCHOWIEŃSTWA, Kapłan – szafarz miłosierdzia Bożego. Pomoce dla spowiedników i kierowników duchowych, Tarnów 2011.
B. Opracowania:
AUGUSTYN J., Prowadzeni przez Boga. Praktyka kierownictwa duchowego, Kraków 1999.
CASTO L., Kierownictwo duchowe jako ojcostwo, Kraków 2008.
GOGOLA J.W., Kierownictwo duchowe, Kraków 1999.
GOYA B., Psychologia i życie konsekrowane, Warszawa 2004.
Spowiedź i kierownictwo duchowe w sytuacjach szczególnych, red. PRÓCHNIEWICZ J., HA-DRYŚ J., Poznań 2012.
Sztuka kierownictwa duchowego. Poradnik dla księży, red. AUGUSTYN J., KOŁACZ J., Kra-ków 2007.
TRZASKAWKA T., Kierownictwo – towarzyszenie duchowe, „Biuletyn Wychowania Seminaryj-nego”, XXXV (2003) 44, s. 82-160

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 12-102TM-11 w USOSweb