Kierownictwo duchowe 12-102TM-05

Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
zna podstawy teologiczno - historyczne kierownictwa duchowego
zna podstawy metodologiczne oraz typologię kolokwium duchowego
ma biegłość w dostosowywaniu metod kolokwium duchowego w określonych przypadkach i potrafi uzasadnić ich dobór
umie prowadzić kolokwium duchowe wg różnych metod
zna kryteria doraźnej pomocy duchowej i psychologicznej i umie je zastosować w praktyce stałego kierownictwa
potrafi określić podstawowe błędy w kierownictwie, umie je wykazać i zna środki uniknięcia
zna i umie zastosować kryteria i zasady kierownictwa poszczególnych grup penitentów w konfesjonale
umie rozpoznać podstawowe zaburzenia psychiczne i zastosować odpowiednia taktykę rozmowy, oraz potrafi rozróżniać etapy rozwoju psychicznego i zastosować tę wiedzę w korelacji do rozwoju duchowego
zna etapy rozwoju modlitwy i życia duchowego; umie zastosować kryteria ich rozpoznawania oraz dać wskazówki do wzrostu

Kryteria oceniania
Zaliczenie na podstawie obecności, okresowych kolokwiów po każdej partii materiału oraz aktywnego uczestnictwa na zajęciach

5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach kształcenia tego modułu
3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach kształcenia tego modułu
2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu

Zalecana literatura
A. Dokumenty Magisterium Kościoła:
KONGREGACJA DS. DUCHOWIEŃSTWA, Kapłan – szafarz miłosierdzia Bożego. Pomoce dla spowiedników i kierowników duchowych, Tarnów 2011.

B. Inne:
AUGUSTYN J., Praktyka kierownictwa duchowego, Kraków 1993.
AUGUSTYN J. – KOŁACZ J., Sztuka kierownictwa duchowego. Poradnik dla księży, Kraków 2007.
CASTO L., Kierownictwo duchowe jako ojcostwo, Kraków 2008.
GOGOLA J.W., Kierownictwo duchowe, Kraków 1999.
GOYA B., Psychologia i życie konsekrowane, Warszawa 2004.
LOUF A., Łaska może więcej. Towarzyszenie duchowe, Warszawa 1999.
ROSTWOROWSKI P., Kierownictwo duchowe, Kraków 1997.
WERON E., Kierownictwo duchowe, Poznań 1983

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 12-102TM-05 w USOSweb