Dogmatyczne aspekty sakramentu pojednania 12-102TD-18
Opis treści kształcenia
Ewolucja nazwy sakramentu pojednania po Soborze Watykańskim II: Ordo Penitentiae
Powstanie i znaczenie dokumentu «Reconciliatio et paenitentia»
Biblijne podstawy sakramentu pojednania i pokuty (przypowieść o pojednaniu)
Pojednanie: Inicjatywa Boga i posługa Kościoła
Chrystus – Sprawca pojednania
Kościół niosący pojednanie i pojednany. Wielki sakrament pojednania
Refleksja parenetyczna: drogi pojednania. Sakramenty
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu studnet:
- ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii systematycznej, zwłaszcza fundamentalnej, dogmatycznej i moralnej
- zna proces i uwarunkowania rozwoju religijno-duchowego oraz jego zagrożenia
- rozumie kulturotwórczą rolę Kościoła i teologii, zarówno w aspekcie historycznym, jak i społecznym
- ma gruntowną znajomość zasad interpretacji tekstu teologicznego
- ma rozszerzoną wiedzę o człowieku jako twórcy kultury, pogłębioną w zakresie aktywności religijnej człowieka oraz zna wybrane koncepcje - człowieka i świata oraz rozumie interakcje pomiędzy wiarą a rozumem
- posiada umiejętność interpretowania podstawowych źródeł teologicznych, z wykorzystaniem tekstów obcojęzycznych
- umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania - zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową
- potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych poglądów teologicznych i światopoglądowych, wytworów kultury w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historyczno-kulturowym
- potrafi posługiwać się systemami normatywnymi, normami i regułami (dogmatycznymi, etyczno-moralnymi, prawnymi, zawodowymi) Kościoła katolickiego w celu rozwiązywania konkretnych problemów
- ma krytyczną świadomość poziomu własnej dojrzałości osobowej, nabytej wiedzy i umiejętności
- rozumie potrzebę intelektualnego oraz religijno-duchowego formowania się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces kształcenia się innych osób oraz potrafi samodzielnie i krytycznie uzupełniać wiedzę i umiejętności, rozszerzone o wymiar interdyscyplinarny
identyfikuje i rozstrzyga dylematy — zwłaszcza doktrynalne i etyczno-moralne — związane z życiem indywidualnym i społecznym
- ma pogłębioną wiedzę z zakresu teologii słowa Bożego i sakramentów
- potrafi podejmować i wypełniać ogólne i specjalistyczne zadania duszpasterskie Kościoła katolickiego
- potrafi popularyzować wiedzę teologiczną, przekazywać ją i dzielić się doświadczeniem religijno-duchowym, zwłaszcza przez posługę duszpasterską w Kościele katolickim
- prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy doktrynalne i etyczno-moralne związane z pracą duszpasterską
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania
5.0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami
3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami
2.0 – niezadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
Literatura
5. Zalecana literatura
Ordo Paenitentiae.
Jan Paweł II, Adhortacja „Reconciliatio et Paenitentia” (1984).
G. Koch, Zbawienie przez sakramenty, Kraków 1999, 242-281.
W. Świerzawski, Pokuta i pojednanie, Wrocław 1984.
B. Testa, Sakramenty Kościoła, Poznań 1998, 223-257
A. Grün, Spowiedź, Kraków 2004.
A. Marcol, Pokuta i sakrament pokuty, Opole 1992.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: