Prawo instytutów zakonnych 12-102PK-27
Opis treści kształcenia modułu zajęć/przedmiotu
Życie konsekrowane jako stan w dokumentach Kościoła
Systematyk zatwierdzonych przez Kościół form życia poświęconego Bogu
Istotne różnice między instytutami zakonnymi, instytutami świeckimi, a stowarzyszeniami życia apostolskiego
Kodeksowe pojęcie życia konsekrowanego, życia zakonnego i instytutu zakonnego
Kompetencje hierarchicznej władzy Kościoła w erygowaniu instytutów życia konsekrowanego
Kompetencje właściwych władz zakonnych w tym co dotyczy dzielenia instytutu na części, erygowania nowych, a także łączenia już erygowanych lub dokonywania zmian ich granic
Kodeks fundamentalny instytutu – istotne elementu i władza kompetentna do jego zatwierdzenia
Domy zakonne, ich erygowanie i znoszenie
Zarząd instytutów (przełożeni i ich rady oraz kapituły)
Przyjmowanie kandydatów do instytutów zakonnych oraz ich formacja
Obowiązki i prawa instytutów zakonnych oraz ich członków
Apostolstwo instytutów
Wyłączenie członków z instytutu (przejście zakonnika do innego instytutu, eksklaustracja, wyjście z instytut)
Procedury obowiązujące przy wydaleniu zakonnika z instytutu a iure i ab homine
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia EK student/ka:
Potrafi wymienić i porównać zatwierdzone przez najwyższego prawodawcę kościelnego różne formy życia poświęconego Bogu oraz zna podstawowe definicje związane z omawianym zagadnieniem (życie konsekrowane, życie zakonne, instytut zakonny, profesja zakonna, eksklaustracja
Rozumie ciążące na Kościele obowiązki względem instytutów zakonnych
Potrafi omówić kompetencje Stolicy Apostolskiej, biskupa diecezjalnego i władz zakonnych względem poszczególnych instytutów zakonnych
Umie wskazać kolejne etapy procesu powstawania nowych instytutów zakonnych
Zna wynikające z prawa powszechnego obowiązki ciążące na przełożonych w instytutach zakonnych
Potrafi przedstawić podstawowe obowiązki i prawa zarówno samych instytutów zakonnych, jak i poszczególnych zakonników
Może ogólnie omówić przebieg różnych procesów wyłączenia zakonnika z instytutu
Jest świadomy ciążących na każdym zakonniku zobowiązań wynikających z powszechnego prawa zakonnego
Zna podstawowe elementu ustroju wewnętrznego instytutu zakonnego
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
bardzo dobry (bdb; 5,0)
dobry plus (+db; 4,5)
dobry (db; 4,0)
dostateczny plus (+dst; 3,5)
dostateczny (dst; 3,0)
niedostateczny (ndst; 2,0)
5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach kształcenia tego modułu
3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach kształcenia tego modułu
2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach kształcenia tego modułu
Literatura
Zalecana literatura:
- Kodeks Prawa Kanonicznego;
- Sobór Watykański II, Lumen Gentium;
- Sobór Watykański II, Perfectae caritatis;
- Jan Paweł II, Vita consecrata;
- F. Bogdan, Prawo zakonów, instytutów świeckich i stowarzyszeń życia apostolskiego;
- A. Chrapkowski, J. Krzywda, Sekcja I. Instytuty Życia Konsekrowanego, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, T. II/2: Księga II. Lud Boży. Część III. Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, red. J. Krukowski;
- E. Gambari, Życie zakonne po Soborze Watykańskim II;
- A. Skorupa, Słuszna autonomia instytutów zakonnych w Kościele łacińskim;
- M. Daniluk, Encyklopedia instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego;
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: