Zajęcia teatralne dla osób z niepełnosprawnoscią intelektualną 11-ZT-3SP-s
Podczas zajęć studenci będą realizować następujące treści kształcenia:
- Charakterystyka możliwości i ograniczeń rozwoju i społecznego funkcjonowania osób z niepełnosprawnością intelektualną. Osoba z niepełnosprawnością jako twórca i uczestnik działań teatralnych.
- Koncepcje teatru oraz implikacje dla praktyki pedagogicznej: Boalowska koncepcja „teatru poprzez zmiany”, koncepcja „teatru jako społecznego laboratorium” Grotowskiego, koncepcja „teatru dla życia” Śliwonika; współczesne ruchy teatralne osób z niepełnosprawnością intelektualną w Polsce (założenia, idee, warsztat, aktorzy).
- Teatroterapia – cele, założenia, metody. Drama, psychodrama, pantomima.
Metodyka zajęć teatralnych – moduły, elementy działań, dostosowanie do potrzeb i możliwości osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Techniki gry aktorskiej: gry, ćwiczenia i zadania dla aktorów. Spektakl – od idei do realizacji.
- Samodzielne przygotowanie i prowadzenie modułu zajęć teatralnych; a dostosowywanie elementów zajęć aktorskich/ teatralnych do potrzeb i możliwości uczestnika; udział w przygotowaniu spektaklu z osobami z niepełnosprawnością intelektualną.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- wskazać znaczenie uczestnictwa w sztuce przez osobę z niepełnosprawnością intelektualną; osadzić zachodzące procesy na tle aktualnych zmian i paradygmatów pedagogiki specjalnej (np. paradygmat społeczny, normalizacyjny, emancypacyjny, relacyjny).
- scharakteryzować Boalowską koncepcję „teatru poprzez zmiany”, koncepcję „teatru jako społecznego laboratorium” Grotowskiego, „teatru dla życia” Śliwonika oraz współczesne ruchy teatralne osób z niepełnosprawnością intelektualną w Polsce.
- omówić znaczenie zajęć teatralnych w rozwoju i funkcjonowaniu osoby z niepełnosprawnością intelektualną.
- wskazać podstawowe techniki i metody prowadzenia zajęć teatralnych z osobami z niepełnosprawnością intelektualną. Zna podstawowe techniki teatroterapii: drama, psychodrama, pantomima, terapia przez sztuki teatralne oraz ich zastosowanie, sposoby realizacji.
- kierować procesami edukacyjnymi i rehabilitacyjnymi oraz posiada umiejętność pracy z grupą, zespołem wychowawczym, terapeutycznym
Potrafi indywidualizować zadania i dostosowywać metody i treści do potrzeb i możliwości osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Kryteria oceniania
Ocena formująca: notatka, plakat prezentujący zagadnienie, przygotowanie i prowadzenie modułu zajęć teatralnych, analiza porównawcza, dyskusja
Ocena podsumowująca: kolokwium
Kryteria oceniania:
5 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
3.5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami
3.0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami
2.0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
Literatura
Boal Augusto (2014) Gry dla aktorów i nie aktorów. Wydawnictwo Cyklady w koedycji z Drama Way Fundacja Edukacji i Kultury
Konieczna E.J. (2013). Arteterapia w teorii i praktyce, Kraków: Impuls.
Pawlik S. (2015). Sztuka jako sposób włączania osób z niepełnosprawnością intelektualną do społeczeństwa. Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej 8/2015, s. 59-74.
Pankowska, K. (2000). Pedagogika dramy. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak
Pankowska, K., Jastrzębska-Gzella H., Madziara, A. (2006). Drama w przekraczaniu granic niepełnosprawności, Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej
Ploch L. Aktywizacja twórcza w Ogólnopolskim Teatrze Niepełnosprawnych w Warszawie. Nowa Szkoła 2007, nr 3, s. 214-223.
Schejbal M. (2006). Teatr i terapia, w: R. Molicka, M. Schejbal (red.) Teatr i terapia. Proces artystyczny – proces grupowy, Bielskie Stowarzyszenie Artystyczne Teatr Grodzki, Bielsko – Biała.
Stefańska A. (2011). „Teatr uwarunkowany Osobą” – nie tylko teoretyczne rozważania o pewnej ofercie teatroterapii dla dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną W: B. Cytowska (red.) Dorośli z niepełnosprawnością intelektualną w labiryntach codzienności Analiza badań – krytyka podejść – propozycje rozwiązań, Toruń: Wyd. Adam Marszałek, s. 417-450.
Rzedzicka-Krupa J. (2016). Sztuka zaangażowana: społeczno-kulturowe aspekty dorosłości osób z niepełnosprawnością w kontekście projektu „Więcej niż teatr” Instytutu im. J. Grotowskiego we Wrocławiu, Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej, 24/2016, s. 96-113
Terapia i teatr. Wokół problematyki teatru ludzi niepełnosprawnych, red. I. Jajte-Lewkowicz, A. Piasecka, Łódź: Oficyna Wyd. Tercja, 2006.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: