Wsparcie procesu readaptacji społecznej 11-WPR-3RS-pw-s

Specyfika resocjalizacji i readaptacji społecznej, kierunki rozwoju w Polsce i Europie
Działania wychowawcze i resocjalizacyjne podejmowane w instytucjach zamkniętych (prizonizacja, stygmatyzacja, wyuczona bezradność jako negatywne następstwa oraz programy oddziaływań wychowawczych, resocjalizacyjnych, readaptacyjnych jako szansa na zmianę i poprawę)
System instytucji pieczy zastępczej i pomocy postpenitencjarnej w Polsce (instytucje państwowe i organizacje pozarządowe). Prawno- organizacyjne rozwiązania związane z udzielaniem pomocy usamodzielnianym i opuszczającym instytucje penitencjarne
Odbiorcy pomocy i wsparcia, rozwiązania ułatwiające i ograniczające usamodzielnianie i readaptację społeczną. Elementy diagnozowania (bilans zasobów, szacowanie i zarządzanie ryzykiem).
Poszukiwanie sposobów zwiększania skuteczności podejmowanych działań w procesie usamodzielniania i readaptacji społecznej.
Wychowawca- specjalista (kurator sądowy, pracownik socjalny, mentor-tutor) jako współorganizator procesu usamodzielniania i readaptacji społecznej. Obszary współpracy z instytucjami i organizacjami. Rola kontraktu w pracy z klientem.
Programy usamodzielnienia i programy readaptacji społecznej. Ewaluacja

Cele kształcenia

a) Przekazanie wiedzy o złożoności procesu resocjalizacji i readaptacji społecznej nieletnich i dorosłych osób niedostosowanych społecznie b) przekazanie wiedzy o procesie wychowania i resocjalizacji w warunkach instytucjonalnych, jego specyfice, uwarunkowaniach i następstwach, c) przekazanie wiedzy o systemie, prawnych ramach i zasadach udzielania pomocy postpenitencjarnej i następczej w Polsce i wybranych krajach, d) wykształcenie umiejętności diagnozowania potrzeb osób usamodzielnianych i opuszczających instytucje penitencjarne. e) zapoznanie z nowatorskimi metodami, formami wspierania procesu ponownej adaptacji społecznej jednostek opuszczających placówki opiekuńczo-wychowawcze i resocjalizacyjne oraz instytucje penitencjarne f) kształtowanie umiejętności wchodzenia w relacje interpersonalne z osobami usamodzielnianymi i opuszczającymi jednostki penitencjarne i wspierania ich w procesie readaptacji społecznej g) zdobycie umiejętności opracowywania i sporządzania dokumentów niezbędnych w procesie usamodzielniania i readaptacji społecznej h) wykształcenie umiejętności samodzielnej pracy oraz komunikacji i współpracy w grupie

Kierunek studiów

Pedagogika, resocjalizacja

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Dyskusja, metoda analizy przypadków, rozwiązywania kazusów, demonstracje dźwiękowe i video, metoda projektu, praca w grupach z wykorzystaniem metod aktywizujących

Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)

tak

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 15 Przygotowanie do zajęć 10 Czytanie wskazanej literatury 10 Przygotowanie pracy pisemnej, raportu, prezentacji, demonstracji, itp. 5 Przygotowanie projektu 5 Przygotowanie do egzaminu / zaliczenia 10 SUMA GODZIN 55 LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA MODUŁU ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 2

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

III rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

nie obowiązują

Koordynatorzy przedmiotu

Ewelina Silecka

Efekty kształcenia

STUDENT:

Zna definicje resocjalizacji i readaptacji społecznej, wskazuje ich etapy, cele, opisuje aktualne kierunki działań podejmowanych wobec nieletnich i dorosłych osób niedostosowanych społecznie
- Wskazuje działania wychowawcze i resocjalizacyjne podejmowane w instytucjach, charakteryzuje wybrane programy resocjalizacji i readaptacji społecznej i zna pozytywne i negatywne konsekwencje funkcjonowania w instytucjach zamkniętych
- Charakteryzuje pomoc postpenitencjarną i następczą, zna genezę oraz podstawowe instytucje i organizacje udzielające takiej pomocy i wsparcia
Identyfikuje potrzeby osób usamodzielnianych i opuszczających instytucje wychowawcze i resocjalizacyjne, potrafi skorzystać z dostępnych metod, technik, narzędzi diagnostycznych
- Wskazuje innowacyjne rozwiązania w procesie readaptacji społecznej wzorem innych krajów i zna tzw. dobre praktyki w Polsce i w Europie
- Podejmuje rolę koordynatora, tutora w kontakcie z osobami usamodzielnianymi i opuszczającymi jednostki penitencjarne, nawiązuje kontakt interpersonalny i współpracuje z nimi
- Przygotowuje projekt programu usamodzielnienia i programu pomocy postpenitencjarnej, dokonuje ewaluacji podjętych działań
- Tworzy warsztat pracy, współpracuje ze specjalistami i niespecjalistami w procesie readaptacji społecznej

Kryteria oceniania

Całokształt aktywności studenta podczas zajęć oraz realizowanie zadań cząstkowych w grupach, sporządzenie wywiadu i jego opracowanie (instytucja lub osoba wskazana przez wykładowcę) oraz przygotowanie pracy podsumowującej działania prowadzone w Polsce w zakresie readaptacji społecznej (analiza SWOT, wnioski,rekomendacje)

Praktyki zawodowe

nie wymaga

Literatura

Andrzejewski M., Ochrona praw dziecka w rodzinie dysfunkcyjnej, Kraków 2003.
Bulenda T., Musiadłowski R., System penitencjarny i postpenitencjarny w Polsce, Warszawa 2003.
Egan G., Kompetentne pomaganie, Poznań 2002.
Frączek Z., Szluz B. (red.), Koncepcje pomocy człowiekowi w teorii i praktyce, Rzeszów 2006.
Garniewicz J., Kędzierska H., (red.), Systemowa pomoc rodzinie w procesie resocjalizacji i readaptacji społecznej, Olsztyn 2000.
Hryniewicz J., Odrzuceni, Analiza procesu umieszczania dzieci w placówkach opieki, Warszawa 2006.
Kalinowski M., Niewiadomska A. Skazani na wykluczenie, Lublin 2019.
Kozaczuk F. (red.), Zagadnienia readaptacji społecznej skazanych, Rzeszów 2009.
Kozaczuk F. Zagadnienia readaptacji społecznej skazanych, Rzeszów 2009
Kwak A. (red.), Z opieki zastępczej w dorosłe Zycie. Złożenia a rzeczywistość, Warszawa 2006.
Łajdus d., Gronowska B., Europejskie standardy traktowania więźniów, Toruń 2006.
Marczak M. (red.), Resocjalizacyjne programy penitencjarne realizowane przez Służbę Więzienną w Polsce, Kraków 2009.
Motow I., Readaptacja społeczna nieletnich przestępców w wybranych krajach Unii Europejskiej, Częstochowa 2008.
Otrębska-Popiołek, Człowiek w sytuacji pomocy. Psychologiczna problematyka przyjmowania i udzielania pomocy, Katowice 1991.
Radwan – Pragłowski J., Frysztacki K., Społeczne dzieje pomocy człowiekowi: od filantropii greckiej do pracy socjalnej, Katowice 1998.
Skafiriak B., Pomoc postpenitencjarna w kontekście strategii działań resocjalizacyjnych, Kraków 2007.
Szczygieł G.B., Społeczna readaptacja skazanych w polskim systemie penitencjarnym, Białystok 2002
Urban B., Stanik J.M., Resocjalizacja, Warszawa 2007.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 11-WPR-3RS-pw-s w USOSweb