Relaks i wizualizacja w socjoterapii 11-RIW-11-s

Student:
1) uzyskuje podstawową wiedzę na temat: fizjologicznych, psychologicznych i społecznych aspektów stresu i radzenia sobie z nim; miejsca relaksacji i wizualizacji w procesie socjoterapeutycznym, korekcyjno-kompensacyjnym i dydaktyczno-wychowawczym; wybranych technik relaksacyjnych i wizualizacyjnych; obowiązujących zasad i reguł relaksacji i wizualizacji; przeciwwskazań w wykorzystaniu poznanych metod;
2) rozumie: istotę związku między funkcjonowaniem ciała i umysłu; znaczenie i wpływ zajęć relaksacyjnych na proces socjoterapeutyczny; specyfikę wybranych metod relaksu i wizualizacji; różnicę między wybranymi metodami i technikami;
3) posiada umiejętność: prawidłowego posługiwania się pojęciami i terminami z zakresu relaksacji i wizualizacji; poprawnego wykorzystywania odpowiednich metod i technik relaksu i wizualizacji; zaprojektowania i przeprowadzenia zajęcia relaksacyjno-koncentrujących i terapeutyczno-korekcyjnych

Cele kształcenia

1) pogłębienie i uporządkowanie wiedzy z zakresu istniejących koncepcji stresu; 2) pogłębienie i uporządkowanie wiedzy z zakresu poznawczych i behawioralnych sposobów radzenia sobie ze stresem; 3) rozwinięcie świadomości zależności między stosowanymi metodami i technikami pracy a dynamiką funkcjonowania grupy; 4) integrowanie wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej fizjologicznych, psychologicznych oraz rozwojowych podstawy relaksacji i wizualizacji, jako propozycji działań terapeutyczno-korekcyjnych i rozwijających zasoby; 5) przekazanie wiedzy z zakresu prowadzenia zajęć socjoterapeutycznych z wykorzystaniem metod relaksacji i wizualizacji; 6) wykształcenie pogłębionej umiejętności prowadzenia treningu autogennego Schulza i jego modyfikacji w pracy z osobami dorosłym, dziećmi i młodzieżą; 7) wykształcenie pogłębionej umiejętności wykorzystania relaksacji progresywnej Jacobsona i jego modyfikacji w pracy z osobami dorosłym, dziećmi i młodzieżą; 8) wykształcenie pogłębionej umiejętności wykorzystania technik wizualizacyjnych i jego modyfikacji w pracy z osobami dorosłym, dziećmi i młodzieżą; 9) ukształtowanie umiejętności projektowania sesji relaksacyjno-koncentrujących i terapeutyczno-korekcyjnych; 10) rozwinięcie umiejętności twórczego wykorzystywania w pracy socjoterapeutycznej metod relaksacyjnych i wizualizacyjnych; 11) rozwinięcie świadomości nieustannego doskonalenia warsztatu pracy socjoterapeuty;

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Osoba prowadząca/ syllabus

Kierunek studiów

Pedagogika, Socjoterapia i Promocja Zdrowia

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład konwersatoryjny, Metoda warsztatowa, Metoda ćwiczeniowa, Demonstracje dźwiękowe i/lub video

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

Wiedza z zakresu dydaktyki i psychologii rozwoju człowieka.

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2019/SL:

Barbara Jankowiak

W cyklu 2024/SL:

Aleksandra Załustowicz

W cyklu 2021/SL:

Ewelina Flatow-Kaleta
Weronika Klon
Katarzyna Waszyńska

Efekty kształcenia

Po zakończeniu kursu student:
- ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat fizjologicznych, psychologicznych i społecznych aspektów stresu;
- ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat poznawczych i behawioralnych sposobów radzenia sobie ze stresem;
- precyzyjnie wyjaśnia istotę związku między funkcjonowaniem ciała i umysłu;
- w sposób klarowny i spójny wyjaśnia znaczenie i wpływ zajęć relaksacyjnych na proces socjoterapeutyczny;
- w sposób uporządkowany charakteryzuje specyfikę wybranych metod relaksacji i wizualizacji oraz wskazuje różnicę między wybranymi metodami i technikami;
- twórczo projektuje zajęcia relaksacyjno-koncentrujące i terapeutyczno-korekcyjne;
- posiada pogłębioną umiejętność poprawnego wykorzystywania podczas zajęć socjoterapeutycznych odpowiednich metod i technik relaksacji i wizualizacji, stosując obowiązujące zasady i reguły relaksacji i wizualizacji, z uwzględnieniem przeciwwskazań w ich wykorzystaniu;

Kryteria oceniania

Ocena samodzielnie zaprojektowanej sesji relaksacyjno- wizualizacyjnej
Sprawdzenie poprzez obserwację i nadzór umiejętności metodycznych podczas ćwiczeń
5.0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami

3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami

2.0 – niezadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

Literatura

Bilikiewicz, T. (1976). Psychoterapia w praktyce ogólnolekarskiej. Warszwa: PZWL
Cavallier P., F., (1994). Wizualizacja. Od obrazu do działania. Poznań: DOM WYDAWNICZY REBIS
Day, J. (1997). Twórcza wizualizacja dla dzieci. Poznań: ZYSK I S-ka
Dąbrowska - Jabłońska I., (2006). Terapia dzieci i młodzieży. Kraków: IMPULS
Heszen, I., Sęk, H. (2008). Psychologia zdrowia. Warszawa: PWN
Grochmal, S. (1979). Teoria i metodyka ćwiczeń relaksowo-koncentrujących. Warszawa: PZWL
Kosslyn, S., Rosenberg, R. (2006). Psychologia. Mózg. Człowiek. Świat. Kraków: Znak
Matyja, A. (2005). Metody i techniki stosowane w socjoterapii. W: Publikacje edukacyjne. Nr 4.
Sawicka, K. (2004). Formy aktywności w grupie socjoterapeutycznej. W: REMEDIUM (VII/VIII)
Robbins, E.; Davis, M; Matthew McKay, M. (2007). Jak zwalczyć stres i osiągnąć pełen relaks? Gliwice: Helion
Teml, H. (1997). Relaks w nauczaniu. Warszawa: WSiP
Vopel, K. (2004). Latający dywan - łatwiejsza nauka dzięki odprężeniu. Kielce: JEDNOŚĆ

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 11-RIW-11-s w USOSweb