Metodyka wychowania plastycznego i technicznego dzieci z niepełnosprawnością intelektualną 11-PTD-11-s
1.Wyposażenie studentów w elementarną wiedzę z zakresu metodyki wychowania plastycznego i technicznego 2. Kształtowanie postawy twórczej przy pomocy środków wyrazu plastycznego w praktycznym działaniu studentów w pracy indywidualnej i grupowej
3. Kształtowanie kultury wizualnej, postaw twórczych i świadomości plastycznej
4. Przekazywanie wiedzy dotyczącej specyficznych cech i uwarunkowań twórczości plastycznej dziecka
5. Zapoznanie studentów z metodami wykorzystania terapeutycznych walorów sztuki w kontekście tworzenia nowych sytuacji rewalidacyjno-edukacyjnych dla potrzeb pracy z dzieckiem z niepełnosprawnością intelektualną
6. Przekazanie wiadomości z zakresu funkcjonowania warsztatu plastycznego, terminologii plastycznej, stosowanych technik i środków wyrazu plastycznego
7. Kształcenie umiejętności praktycznego zastosowania zdobytej wiedzy i osobistych doświadczeń plastycznych w pracy z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekty kształcenia:
1. Student zna założenia i cele metodyki wychowania plastycznego i technicznego oraz problematykę dotyczącą prowadzenia zajęć plastycznych
2. Docenia wartości warsztatu plastycznego, zna podstawowe pojęcia, techniki i technologie plastyczne
3. Posiada umiejętności praktyczne z zakresu posługiwania się środkami wyrazu plastycznego
4. Określa cechy i uwarunkowania dziecięcej twórczości plastycznej
5. Potrafi zaplanować i zrealizować zadania arteterapeutyczne, indywidualne i grupowe
6. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę i doświadczenia praktyczne w zakresie sztuk plastycznych do tworzenia sytuacji rewalidacyjno-edukacyjnych w pracy z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną
7.Rozumie wartości własnych doświadczeń plastycznych i dalszego doskonalenia się w tym kierunku w aspekcie rozwoju kreatywności i zdolności twórczych dzieci z niepełnosprawnością intelektualną.
Kryteria oceniania
Metody oceniania:
- sprawdzanie umiejętności wykonania zadań,
- sprawdzanie umiejętności projektowania zadanych prac
- ocena wykonania zadań praktycznych
Kryteria oceniania:
5.0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne 4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
3.5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi brakami
3.0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami
2.0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
Literatura
1. E. Jutrzyna, Sztuka w życiu i edukacji osób niepełnosprawnych, Warszawa 2003
2. M. Piszczek, Terapia zabawą. Terapia przez sztukę, Warszawa 1997
3. W. Szulc, Sztuka i terapia, Warszawa 1993
4. S. Popek, Metodyka zajęć plastycznych w klasach początkowych, Warszawa 1984
5. M. Jąder, Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię, Kraków 2007
6. J. Zinker, Proces twórczy w terapii Gestalt, Warszawa 1991
7. V. Lowenfeld., W.L. Brittain, Twórczość a rozwój umysłowy dziecka, Warszawa 1977
7. H. Read, Wychowanie przez sztukę, Wrocław 1976
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: