Pedagogika ogólna 11-PEDOG-11-n

http://www.metodologia.amu.edu.pl

Wykłady:
1. Podstawowe informacje na temat pedagogiki ogólnej.
Podstawy formalne pedagogiki ogólnej – projekt „suprapedagogiki”.
Informacje wprowadzające na temat pedagogiki ogólnej (definicje).
Cele dydaktyczne programu pedagogiki ogólnej.
Zadania pedagogiki ogólnej.
Na co ukierunkowuje pedagogów program pedagogiki ogólnej.
2. Co różni pedagogikę ogólna od innych subdyscyplin.
Różne „zabarwienia” rozumienia pedagogika ogólnej.
Czemu ma służyć refleksja pedagogiczna w ramach pedagogiki
ogólnej?
Pedagogika ogólna jako poszukiwanie prawidłowości.
Tożsamościowe problemy pedagogiki (ogólnej).
3. Autorskie ujęcia pedagogiki ogólnej (t. Hejnicka-Bezwińska, M. Nowak, J. Gnitecki, S. Połka, R. Schulz, D. Benner, B. Śliwerski, S. Kunowski).
Jak ostatecznie należy rozumieć pedagogikę ogólną?
4. Podstawy pedagogiki oraz edukacja jako „uogólniający” przedmiot pedagogiki (ogólnej).
Przedmiot pedagogiki.
Źródła pedagogiki.
Kategorie kształtujące zakres przedmiotu (struktury procesualnej) pedagogiki.
Pojęcia opisujące przedmiot badań pedagogicznych.
Istota pedagogiki współczesnej.
5. Edukacja jako podstawowe narzędzie pedagogiki ogólnej.
Definicje edukacji.
Cztery filary edukacji.
Dziesięciościan jako uogólniający model kształtowania procesów praktyki edukacyjnej (patologie nadmiarów i niedomiarów).
6. Pedagogika ogólna i jej kluczowe obszary tematyczne:
a) Enkulturacja.
b) Socjalizacja.
c) Wychowanie.
d) Instytucjonalizacja.
e) Kształcenie.
f) Działanie i działanie społeczne.
g) Zachowanie.
h) Uczenie się.
i) Rozwój.
7. Kompleksy tematyczne pedagogiki ogólnej:
a) Współczesne kierunki i ideologie pedagogiczne.
b) Filozofia wychowania.
c) Aksjologia wychowania.
d) Metodologiczne przesłanki pedagogiki.
e) Ontyczne podstawy wychowania i jego funkcje społeczne.
f) Język pedagogiki i ustalenia terminologiczne.
g) Tożsamość pedagogiki.
h) Metateoria pedagogiki.
i) Relacje pomiędzy teorią a praktyką edukacyjną.
j) Miejsce edukacji w kontekście przemian cywilizacyjnych.
8. Formy pedagogiki ogólnej.
Pedagogika ogólna sprowadzona do nauki.
Pedagogika ogólna sprowadzona do filozofii.
Pedagogika ogólna sprowadzona do światopoglądu.
Pedagogika ogólna sprowadzona do prakseologii.
____
Konwersatoria:
1. Język pedagogiki i ustalenia terminologiczne (T. Hejnicka-Bezwińska).
2. Teoria w pedagogice (H. Muszyński).
3. Pierwsze zetknięcie z przedmiotem nauki (F. Kron).
Podstawowe pojęcia nauki i jej dyscyplin cząstkowych (F. Kron).
4. Nauka metodą poznania naukowego (J. Dębski).
5. Budowanie teorii pedagogicznych (K. Rubacha).
6. Przedmiot pedagogiki (ogólnej) w sytuacji wielości nurtów i koncepcji pedagogicznych (J. Kostkiewicz).
7. O specyfice podejścia pedagogiki ogólnej do problemów praktyki i teorii pedagogicznej (M. Nowak).
8 i 9. W poszukiwaniu ogólności - swoistość myślenia i działania pedagogicznego (D. Benner).
10. Światopoglądowe ujęcie pedagogiki ogólnej (R. Schulz).
11. Prakseologiczne ujęcie pedagogiki ogólnej (R. Schulz).
12. Związek teorii naukowych z praktyką edukacyjną. Perspektywa poznawcza współczesnej pedagogiki ogólnej (T. Hejnicka-Bezwińska).
13. W poszukiwaniu podstawowych prawidłowości (B. Śliwerski).
14. Filozoficzne źródła kształtowania pedagogiki ogólnej (J. Gnitecki).

Cele kształcenia

1. Zaprezentowanie podstaw teoretycznych pedagogiki ogólnej przez położenie nacisku na różne propozycje jej formalnych i treściowych ujęć wraz z elementarną terminologią oraz podaniem ich źródeł. 2. Przekazanie wiedzy z zakresu statusu pedagogiki ogólnej, jej uwarunkowań historycznych, antropologicznych, filozoficznych, naukowych, światopoglądowych, metapedagogicznych, prakseologicznych i metodologicznych. 3. Przedstawienie podstawowych kompleksów tematycznych składających się na podstawy teoretyczne pedagogiki ogólnej (współczesne kierunki i ideologie pedagogiczne; filozofia wychowania; aksjologia wychowania; metodologiczne przesłanki pedagogiki; ontyczne podstawy wychowania i jego funkcje społeczne; język pedagogiki i ustalenia terminologiczne; tożsamość pedagogiki; metateoria pedagogiki; relacje pomiędzy teorią a praktyką edukacyjną; miejsce edukacji w kontekście przemian kulturowych). 4. Ukazanie różnych ujęć swoistości zjawisk, zdarzeń i faktów wychowawczo-edukacyjnych w kontekście historyczno-kulturowych (paradygmatycznym, narracyjnym, transwersalnym, dyskursywnym, holistycznym) przemian w rozumieniu pedagogiki ogólnej. 5. Ukazanie wpływu pedagogiki ogólnej na kształtowanie wiedzy pedagogicznej (subdyscyplin), praktyki edukacyjnej wraz z próbą ukształtowania przedmiotu edukacji, tj. pedagogii, w społeczeństwie opartym na wiedzy. 6. Przedstawienie w obrębie współczesnej pedagogiki i edukacji wybranych problemów (np. tożsamości, decentracji, ambiwalencji, subdyscyplin, enkulturacji, uczenia się, instytucjonalizacji, socjalizacji) z uwzględnieniem zmian cywilizacyjnych. 7. Udoskonalenie umiejętności precyzyjnego formułowania własnego stanowiska w formie ustnej i pisemnej poprzez wykorzystanie różnorodnych źródeł i to w sposób dostosowany językowo do intelektualnych możliwości adresata wypowiedzi. 8. Wzmocnienie potrzeby ciągłego doskonalenia się i rozwoju zawodowego oraz tych kompetencji uczenia się, które wpływają na rozwój osobowości.

Kierunek studiów

Pedagogika, wszystkie specjalności

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

I rok

Efekty kształcenia

1. Student potrafi rozpoznać podstawy teoretyczne pedagogiki ogólnej, dostrzega jej swoistość.
2. Student potrafi rozpoznać różne koncepcje pedagogiki ogólnej.
3. Student potrafi posługiwać się podstawowymi pojęciami z zakresu pedagogiki ogólnej.
4. Student potrafi rozpoznać powiązania pedagogiki ogólnej z innymi dziedzinami wiedzy.
5. Student potrafi dostrzec uwarunkowania kształtujące formę i treści pedagogiki ogólnej.
6. Student potrafi rozróżnić i klasyfikować treści kompleksów tematycznych pedagogiki ogólnej.
7. Student potrafi dostrzec historyczną i kulturową zmienność faktów edukacyjno-wychowawczych wpływających na rozumienie pedagogiki ogólnej.
8. Student potrafi zrozumieć wpływ pedagogiki ogólnej na kształtowanie się subdyscyplin i pedagogii jako przedmiotu edukacji.
9. Student potrafi demonstrować podstawowe kategorie pedagogiki i pedagogiki ogólnej.
10. Student potrafi demonstrować efekty własnej pracy w formie ustnej i pisemnej (dyskutuje, pisze pracę śród-semestralną i test zaliczeniowy).
11. Student potrafi rozwijać kompetencje językowe.
12. Student potrafi współpracować z kolegami i koleżankami z grupy.
13. Student potrafi demonstrować swoje umiejętności, kompetencje i wiedzę.

Kryteria oceniania

Metody oceniania (wykłady):
egzamin ustny

Metody oceniania (konwersatorium):
obecność, aktywny udział w zajęciach, czytanie artykułów, praca śródsemestralna, pisemne kolokwium

Kryteria oceniania (konwersatorium):
5.0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
3.5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami
2.0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

Praktyki zawodowe

Literatura

Literatura podstawowa:
D. Benner, Pedagogika ogólna, [w:] B. Śliwerski (red.), Pedagogika, t. 1, Gdańsk 2006.
M. Dembiński, Pedagogiczne tworzenie istoty ludzkiej, Poznań 2013.
J. Gnitecki, Wprowadzenie do pedagogiki ogólnej, Poznań 2007.
J. Gnitecki, Struktura teorii pedagogicznej, Poznań 2006.
J. Gnitecki, Obiektywistyczne, konstruktywistyczne i neoobiektywistyczne ujęcie przedmiotu badań pedagogiki, [w:] K. Rubacha (red.) Konceptualizacje przedmiotu badań pedagogiki, Kraków 2008.
G. Gutek, Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003.
T. Hejnicka-Bezwińska, Pedagogika ogólna, Warszawa 2008.
T. Hejnicka-Bezwińska, Pedagogika ogólna. Dyskursy o statusie naukowym i dydaktycznym, Bydgoszcz 2011.
I. Kominarec, Pedagogika ogólna. Podstawowe zagadnienia, Częstochowa 2009.
F. W. Kron, Pedagogika, kluczowe pojęcia, Sopot 2012.
Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki 1, Warszawa 2003.
Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red), Pedagogika. Podręcznik akademicki 2, Warszawa 2005.
B. Milerski, B. Śliwerski (red.), Leksykon PWN Pedagogika, Warszawa 2000.
M. Nowak, Podstawy pedagogiki otwartej, Lublin 2001.
R. Schulz, Wykłady z pedagogiki ogólnej, Toruń 2003 – 09 (3 tomy).
B. Śliwerski, Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości, Kraków 2012.
L. Witkowski, Przełom dwoistości w pedagogice ogólnej. Historia, teoria, krytyka, Kraków 2013.
___
Literatura uzupełniająca:
K. Ablewicz, Metodologiczne i teoretyczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003.
R. Głogowski, Teoretyczna wiedza pedagogiczna w praktyce edukacyjnej, Kraków 2004.
T. Hejnicka-Bezwińska, R. Leppert, Ewolucja „ogólności” w dyskursach pedagogicznych, Bydgoszcz 2005.
J. Kostkiewicz, Wprowadzenie do pedagogiki ogólnej, Stalowa Wola 1997.
S. Kunowski, Problematyka współczesnych systemów wychowawczych, Kraków 2000.
S. Kunowski, Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa 1993.
R. Leppert, Pedagogiczne peregrynacje. Studia i szkice o pedagogice ogólnej, Toruń 2000.
M. Myszkowska-Litwy, Pedagogika ogólna a teoria i praktyka dydaktyczna, Kraków 2011.
S. Palka, Pedagogika w stanie tworzenia: kontynuacja, Kraków 2003.
K. Rubacha, Konceptualizacja przedmiotu badań pedagogiki, Kraków 2008.
B. Śliwerski, Współczesna myśl pedagogiczna, Kraków 2009.
B. Śliwerski (red.), Pedagogika , Gdańsk 2006- 2011.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 11-PEDOG-11-n w USOSweb