Metody pracy w edukacji zdrowotnej 11-MPWE-11-pw-s

Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student: ma wiedzę na temat naukowych podstaw edukacji zdrowotnej, zna jej cele, modele, obszary, formy i metody działania oraz potrafi wskazać związki z z promocją zdrowia i profilaktyką,
ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat wybranych form, metod, technik i narzędzi dydaktycznych stosowanych w edukacji zdrowotnej,
Umie wymienić i scharakteryzować podające i aktywizujące metody nauczania/uczenia się oraz umie wskazać różnice między podającymi i aktywizującymi metodami nauczania i uczenia się oraz określić warunki ich stosowania i efektywności,
Wie jakie są oczekiwane/zakładane kompetencje osób prowadzących zajęcia z zakresu edukacji zdrowotnej, umie określić związki między stylem pracy edukatora a pracą grupy i efektywnością zajęć, docenia znaczenie edukacji zdrowotnej w rozwijaniu potencjału zdrowotnego człowieka,
Wie, jakie są zasady, w tym etyczne, projektowania zajęć, wie, jakie są zasady stwarzania atmosfery bezpieczeństwa i zaufania w grupie, wie na czym polega cykl uczenia się przez doświadczenie, zna zasady poprawnego doboru metod, technik, form i środków dydaktycznych, potrafi ocenić przydatność danych metod, technik, środków dydaktycznych, zna podstawowe sposoby dyscyplinowania uczestników zajęć i motywowania ich do aktywnego uczestnictwa w zajęciach,
Zna zasady opracowywania i ewaluacji zajęć, potrafi ocenić przydatność danych metod, jest świadomy wagi etycznego wymiaru we wszelkich działaniach edukacyjnych,
Umie opracować scenariusz zajęć dla określonej grupy wiekowej, umie poprawnie dobrać metody, techniki, formy i środki dydaktyczne, umie wykorzystać odpowiednie do tematu zajęć i poziomu rozwoju członków grupy metody i techniki pracy, umie zastosować cykl uczenia się przez doświadczenie, umie zaprojektować metody i formy pracy sprzyjające budowaniu poczucia bezpieczeństwa, dobrej atmosfery i współpracy w grupie zajęciowej; potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w projektowanej działalności, dostrzega i analizuje dylematy etyczne; umie zaprezentować własny projekt, sformułować informację zwrotną i uzasadnić swoje stanowisko, ma gotowość do nabywania i rozwoju kompetencji niezbędnych do prowadzenia zajęć,
Umie przeprowadzić zajęcia w określonej grupie, umie prawidłowo komunikować się w grupie, wykazuje umiejętności stwarzania atmosfery bezpieczeństwa w grupie, wykazuje umiejętności współpracy z grupa, umie zrealizować zajęcia na określony temat w wyznaczonym czasie, umie wprowadzić dyscyplinę i dobra organizację pracy w grupie, potrafi dostrzegać i analizować dylematy etyczne; umie zaprezentować własny punkt widzenia, sformułować informację zwrotną i uzasadnić swoje stanowisko, potrafi dokonać analizy kompetencji własnych i innych uczestników zajęć i wskazać ewentualne obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu, ma świadomość konieczności rozwoju kompetencji niezbędnych do prowadzenia zajęć i angażowania się działalność pedagogiczną

- ocena stopnia przygotowania do zajęć i przygotowywania zadań
- ocena umiejętności prezentacji i analizy przygotowanych materiałów, - ocena umiejętności dyskusji i formułowania informacji zwrotnych
- ocena kompetencji społecznych, w tym umiejętności komunikacyjnych i współpracy w grupie
- obserwacja zaangażowania w dyskusję i przestrzegania zasad dyskusji,
- analiza formułowanych wniosków i ich zgodności z podstawami teoretycznymi określonymi w literaturze przedmiotu,
- analiza stopnia wykorzystywania w wypowiedziach wiedzy zawartej w materiałach zalecanych do zajęć i literaturze przedmiotowej
- analiza stopnia wykorzystywania w przygotowanych zadaniach i scenariuszach wiedzy zawartej w materiałach zalecanych do zajęć oraz omawianej na wykładzie
– ocena umiejętności analizy przygotowanych materiałów pod kątem zgodności z zasadami
- ocena zaprojektowanych zajęć i ich stopnia zgodności z podanymi zasadami
- ocena arkusza ewaluacji i autoewaluacji pod katem ich zgodności z zasadami określonymi w literaturze
- ocena umiejętności metodycznych prowadzenia zaprojektowanych zajęć w grupie
- obserwacja zaangażowania i umiejętności formułowania informacji zwrotnych oraz umiejętności dokonywania autoewaluacji
- analiza umiejętności dokonywania korekty w przygotowanych materiałach i umiejętności wyciągania wniosków i korygowania swojej pracy,
- ocena umiejętności formułowania propozycji nowych rozwiązań, analiza formułowanych wniosków, wskazań dla praktyki i dla własnego rozwoju
- ocena poprawności, estetyki, terminowości i zgodności z regułami przygotowywanych zadań
– egzamin pisemny sprawdzający opanowanie efektów kształcenia

nie dotyczy

literatura obowiązkowa:
Woynarowska, B. (2007). Edukacja zdrowotna. PWN (część I rozdział I i II – jako uzupełnienie wiedzy o zdrowiu i czynnikach warunkujących i KONIECZNIE Rozdział IV, V i VI, a część II i Aneks jako podstawa do opracowywania scenariuszy zajęć i propozycje ćwiczeń i zabaw)
Taraszkiewicz , M. (1996). Jak uczyć lepiej, czyli refleksyjny praktyk w działaniu Warszawa: CODN
Rau, K., Ziętkiewicz, E. (2000). Jak aktywizować uczniów. „Burza mózgów i inne techniki w edukacji. Poznań: G&P
Vopel, K.W. (2003). Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży. Kielce: jedność
Przydatna do scenariuszy zajęć literatura uzupełniająca:
Brudnik, E., Muszyńska, A., Owczarska, B., (2003). Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie. Przewodnik po metodach aktywizujących. Kielce
Carr, A. (2004). Program profilaktyki szkolnej w zakresie AIDS i chorób przenoszonych drogą płciową. Gdańsk: GWP
Gajewska, G., Szczęsna, A., Dolińska, A. (1999). Warsztat pracy pedagoga. Zbiór scenariuszy. Zielona Góra: Cogito
Gruszka, M., Janiak, I., Prałat J. (2003). Scenariusze godzin wychowawczych dla szkół podstawowych. Gdańsk
Hawkins, J.D. (1994). Podręcznik ewaluacji programów profilaktycznych. Warszawa-Olsztyn
Herkert, R. (1995). Relaks w 90 sekund. Katowice.
Jachimska, M. (1994).Grupa bawi się i pracuje. Zbiór grupowych gier i ćwiczeń psychologicznych. Wrocław UNUS
Jachimska, M. (1997). (red.). Scenariusze lekcji wychowawczych według programu autorskiego „Żyć skuteczniej”. Wrocałw, UNUS
Jak żyć z ludźmi? (umiejętności interpersonalne). Program profilaktyczny dla młodzieży. Warszawa: MEN, Agencja Informacji Użytkowej
Jakubowska, H. (2002). Promocja zdrowia i profilaktyka uzależnień. Przewodnik nauczyciela szkoły podstawowej i gimnazjum. Warszawa; PWN
Kozak, A., Łaguna, M. (2009). Metody prowadzenia szkoleń czyli niezbędnik trenera. Gdańsk: GWP
Koźmiński, G. (2003). Szkolny program profilaktyki w praktyce. Piła
Kulmatycki, L. (1995). Ćwiczenia relaksacyjne. Praktyczne techniki antystresowe dla dzieci i młodzieży. Warszawa: Agencja Promo-Lider
Kulmatycki, M. (2000). Lekcja relaksacji. Wrocław, Wyd AWF
Kwiatkowska-Łozińska, M. (2006). Żyj bezpiecznie i zdrowo. Program profilaktyczno-wychowawczy edukacji zdrowotnej. W-WA Impuls
Łaguna, M. (2008). Szkolenia. Gdańsk: GWP
Nalaskowski, S. (2000). Metody nauczania. Toruń: Wyd. Adam Marszałek
Szymańska, J. (2000). Programy profilaktyczne. Podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki. Warszawa: CMPP-P
Taraszkiewicz, M. (2001). Jak uczyć lepiej. Szkoła pełna ludzi. Poznań: Arka
Urban, M. (2010). Niekonwencjonalne metody szkoleniowe czyli jak uatrakcyjnić zajęcia. Gdańsk: GWP
Vopel, K. (2002). Umiejętność współpracy w grupie. Zabawy i improwizacje. Kielce: Jedność
Wójcik, E. (2008). Metody aktywizujące w pedagogice grup. Kraków: Rubikon

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 11-MPWE-11-pw-s w USOSweb