Diagnoza i konstruowanie indywidualnych programów terapeutycznych dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi 11-F3-p
Gotowość szkolna – poziom rozwoju dziecka a wymagania edukacyjne
Specjalne potrzeby edukacyjne – problem i diagnozowanie.
Opinia a orzeczenie, różnice między opinią a orzeczeniem; podstawy prawne dokumentów, analiza opinii i orzeczeń (diagnoza, zalecenia, uzasadnienie).
Elementy wstępnej diagnozy pedagogicznej; wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia; diagnoza jako fundament terapii.
Zasady, procedura konstruowania, cele edukacyjne i terapeutyczne indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego dla ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu studiów słuchacz posiada wiedzę w zakresie:
Zaburzeń rozwojowych będących przyczynami trudności w uczeniu się; specjalnych potrzeb edukacyjnych.
Warunków, przebiegu, wyników uczenia się dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Zasad i sposobów konstruowania indywidualnych programów edukacyjno – terapeutycznych.
Form i metod pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Umiejętności w zakresie:
Analizy terminologii zawartej w opinii i orzeczeniu.
Diagnozowania pedagogicznego będącego elementem wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia
Tworzenia IPET dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Kompetencje personalne i społeczne w zakresie:
precyzyjnego komunikowania się z innymi osobami współuczestniczącymi w procesie edukacji i usprawniania dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (nauczyciele, rodzice terapeuci, pedagodzy itp.),
zdaje sobie sprawę z uwarunkowań procesu diagnozy i terapii, konsekwencji wynikających z jakości diagnozy oraz właściwego doboru metod edukacyjnych i terapeutycznych
Kryteria oceniania
Aktywność podczas zajęć, czynny udział w zadaniach. Przygotowanie analizy orzeczenia; przeprowadzenie diagnozy,
Literatura
Bogdanowicz, M. (1991). Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym. Warszawa: WSiP;
Piszczek, M. (red.) ( 2012). Diagnoza wielospecjalistyczna i konstruowanie indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych dla uczniów głębiej upośledzonych umysłowo, warszawa: Kompendium.
Jarosz, E., Wysocka, E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo „Żak”.
Wilgocka-Okoń, B. (2003). Gotowość szkolna dzieci sześcioletnich. Warszawa: Wydawnictwo „Żak”.
Skałbania, B.(2011). Diagnostyka pedagogiczna, Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne. Kraków: Impuls.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: