Diagnoza i terapia neurogennych zaburzeń mowy u dzieci i młodzieży 11-DTN-4LK-s

Pod pojęciem neurogennych zaburzeń mowy rozumie się zaburzenia mowy dotyczące uszkodzeń na poziomie układu nerwowego, co w konsekwencji wpływa na trudności w rozwoju mowy i komunikacji u dziecka. Na zajęciach zostaną omówione konsekwencje dla mowy dzieci i młodzieży z wybranymi zespołami genetycznymi, z zespołami padaczkowymi, z chorobami nowotworowymi układu nerwowego, stwardnienie guzowate, zespoły wodogłowia

Cele kształcenia

- zapoznanie studenta z etiologią neurogennych zaburzeń mowy - scharakteryzowanie wybranych neurogennych zaburzeń mowy u dzieci i młodzieży - wyposażenie w umiejętność doboru narzędzi diagnostycznych i prowadzenie diagnozy oraz terapii

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Biblioteka, czytelnia, materiały on-line

Kierunek studiów

Pedagogika specjalna: specjalność logopedia kliniczna

Kod ECTS

11-DTN-4LK-s

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

wykład, dyskusja, pokaz, prezentacja, praktyczne ćwiczenia

Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)

Nie, tylko w roku akademickim 2020/2021

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

ECTS: 1 - uczestnictwo w zajęciach: 15 godz - przygotowanie się do zajęć: 5 godzin - przygotowanie diagnozy: 5 godzn

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

I rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

Podstawy neurologii i anatomii człowieka, psychologia kliniczna

Koordynatorzy przedmiotu

Aneta Wojciechowska

Cele kształcenia przedmiotu cyklu

Student: - zna etiologię neurogennych zaburzeń mowy - zna metody diagnozy dzieci i młodzieży z neurogennymi zaburzeniami mowy - zna metody terapii logopedycznej dzieci i młodzieży z neurogennymi zaburzeniami mowy

Efekty kształcenia

Student:
- zna etiologię neurogennych zaburzeń mowy
- zna metody diagnozy dzieci i młodzieży z neurogennymi zaburzeniami mowy
- zna metody terapii

Kryteria oceniania

akywność na zajęciach, kolokwium pisemne, przygotowanie studium przypadku

5 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami
3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami
2.0 – niezadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

Literatura

Galkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska G. (2005) (red.). Podstawy neurologopedii. Podręcznik akademicki, Opole: Wydawnictwo Uniwer.Opolskiego
Steinborn B. (2018) (red), Neurologia dziecięca w przypadkach klinicznych. Warszawa: PZWL
Rutkieiwcz-Hanczewska M., Sławek J., Kaptur E. (2017) (red)- Mózg-język-komunikacja. Poznań: Wyd. Rys
Stecko E. (2014), (red), Neurologopedyczne studia przypadków. Tom III. Wydawcnitwo ES

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 11-DTN-4LK-s w USOSweb