Diagnostyka w poradnictwie i coachingu 11-DPC-11-pw-s

TEMATYKA WYKŁADÓW:

TEMATYKA ĆWICZEŃ:
1) Uwarunkowania procesu diagnostycznego:
- kontakt diagnostyczny – wyznaczniki, cechy, techniki budowania kontaktu
- zdolności i kompetencje profesjonalnego diagnosty
- opór w kontakcie diagnostycznym – objawy, źródła i techniki radzenia sobie z oporem
- błędy i wadliwe nastawienia diagnosty

2 Studium przypadku

3 Rozmowa i wywiad w poradnictwie
- podstawowe czynności prowadzącego rozmowę i wywiad
- formalność i nieformalność jako cechy rozmowy i wywiadu
- wzajemny stosunek badającego i rozmówcy
- zaufanie jako warunek powodzenia badawczego w wywiadzie
- utrwalanie przebiegu rozmowy i wywiadu – aspekty organizacyjne i prawne

4 Techniki projekcyjne
- założenia teoretyczne i charakterystyka technik projekcyjnych
- podstawowe zasady i reguły stosowania technik projekcyjnych
- błędy i pułapki dotyczące stosowania technik projekcyjnych
- charakterystyka wybranych technik i narzędzi wykorzystujących mechanizm projekcji (Test Rysunku Rodziny, testy zdań niedokończonych (m.in. Bonnet, Greszta, Choynowski), test wolnych skojarzeń, bajki, niedokończone historyjki, „zwierzyniec”)

Cele kształcenia

Wyposażenie studentów w wiedzę na temat zagadnień związanych z diagnozą w pomocy psychologiczno –pedagogicznej: pojęciem diagnozy i procesem diagnozowania, rodzajami i celami diagnozy oraz wybranymi technikami i narzędziami diagnostycznymi Rozwijanie wiedzy na temat współczesnych podejść w profesjonalnej pomocy psychologiczno-pedagogicznej i wskazywanie implikacji dla praktyki, zwłaszcza w zakresie poradnictwa i coachingu Ćwiczenie umiejętności formułowania celów diagnozy i dobierania odpowiednich technik i narzędzi diagnostycznych, w tym uwzględniania specyfiki diagnozowania w coachingu Rozwijanie umiejętności sporządzania studium indywidualnego przypadku Pobudzanie do refleksji nad etycznymi dylematami związanymi z diagnozą oraz poszukiwania rozwiązań Zebranie przez studentów informacji o możliwościach rozwijania warsztatu diagnostycznego na kolejnych etapach rozwoju zawodowego pedagoga zajmującego się poradnictwem i innymi dziedzinami pomocy psychologiczno-pedagogicznej

Kierunek studiów

pedagogika - specjalność poradnictwo i pomoc psychopedagogiczna

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

I rok

Koordynatorzy przedmiotu

Justyna Śmietańska

Efekty kształcenia

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
Zdefiniować pojęcie diagnozy psychopedagogicznej, określić jej rolę i cele w poradnictwie i coachingu.
Wskazać podobieństwa i różnice między diagnozą nozologiczną, a diagnozą opisową/funkcjonalną
Podać argumenty merytoryczne, uzasadniające konieczność umieszczania w diagnozie psychopedagogicznej diagnozy pozytywnej lub/i diagnozy zasobów klienta
Przygotować narzędzia i techniki diagnostyczne w celu przeprowadzenia diagnozy oraz wprowadzić elementy specyficzne dla postępowania coachingowego
Zaplanować etapy postępowania w celu przygotowania diagnozy opisowej/funkcjonalnej oraz przeprowadzić proces diagnostyczny do etapu sporządzenia studium indywidualnego przypadku

Dyskutować na temat dylematów etycznych związanych z rolą pedagoga w procesie diagnozy

Kryteria oceniania

wykład, pogadanka, burza mózgów, metody audiowizualne

Praktyki zawodowe

poradnie psychologiczno-pedagogiczne, poradnie specjalistyczne, szkoły, świetlice socjoterapeutyczne

Literatura

Baumann, T.; Pilch, T. (2001). Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Warszawa: Wyd. Akademickie „Żak”
Darmowy. B., Madden, B., Sharry, J. (2007). W poszukiwaniu rozwiązania. Przewodnik po terapii krótkoterminowej. Łódź: Galaktyka
Gerstman, S. (1985). Rozmowa i wywiad w psychologii. Warszawa: PWN
Jarosz, M, Wysocka, E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wyd. Akademickie „Żak”
Jarosz, M, Wysocka, E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wyd. Akademickie „Żak”
Kargulowi, A. (red.) (2009). Poradoznawstwo - kontynuacja dyskursu.
Milner, J. (2007). Poradnictwo krótkoterminowe: narracje i rozwiązania. Poznań: Zysk- i Ska
Morgan, A. (2000). Terapia narracyjna. Wprowadzenie. Warszawa: Paradygmat
Miller, W., Rolnik, S. (2010). Wywiad motywujący. Jak przygotować ludzi do zmiany. Karków: Wyd. UJ
Rogers, J. (2010). Coaching. Podstawy umiejętności. Gdańsk: GWP
Okun, B. (2002). Skuteczna pomoc psychologiczna. Warszawa: IPZ
Szczepkowski, J. Praca socjalna. Podejście skoncentrowane na rozwiązaniach. Toruń: Akapit
Suchańska, A. (2007). Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej. Warszawa: Wyd. Akademickie i Profesjonalne
Zaczyński, W. (1995). Praca badawcza nauczyciela. Warszawa: WSiP

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 11-DPC-11-pw-s w USOSweb