Diagnoza i wczesne wspomaganie rozwoju dzieci niesłyszących i słabosłyszących 11-DNS-11-s
Student:
Zna terminologię z zakresu surdopedagogiki a także metody diagnozowania, kształcenia i rehabilitacji dzieci niesłyszących i niedosłyszących
Potrafi sformułować i omówić wybrane problemy, dotyczące diagnozy i terapii małych dzieci z wadą słuchu
Zna specyfikę relacji pomiędzy małym dzieckiem z wadą słuchu i osobami znaczącymi z jego otoczenia oraz potrafi opracowywać model wsparcia jakiego należy udzielić rodzinie z dzieckiem z wadą słuchu
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2024/SZ: | W cyklu 2018/SZ: | W cyklu 2020/SZ: | W cyklu 2023/SZ: | W cyklu 2022/SL: | W cyklu 2022/SZ: | W cyklu 2019/SZ: |
Cele kształcenia przedmiotu cyklu
Efekty kształcenia
Student:
Zna terminologię używaną w zakresie surdopedagogiki i posiada umiejętność przetwarzania informacji z punktu widzenia interpretowania problemów rozwojowych, terapeutycznych i edukacyjnych w odniesieniu do dzieci z wadą słuchu
Ma wiedzę obejmującą teorię i metodykę pracy z małym dzieckiem z wadą słuchu oraz pogłębione umiejętności analizowania motywów zachowania dzieci niesłyszących i niedosłyszących w kontekście relacji z osobami z ich najbliższego otoczenia
Ma pogłębioną wiedzę na temat metod wspierania rozwoju małych dzieci niesłyszących i niedosłyszących oraz potrafi sprawnie posługiwać się ujęciami teoretycznymi w celu budowania projektów wspomagania rodziny z dzieckiem z wadą słuchu
Potrafi wybrać i zastosować odpowiednie środki i metody w celu realizacji stawianych przed nim zadań, jest wrażliwy na potrzeby dzieci niesłyszących i niedosłyszących oraz odznacza się zaangażowaniem w projektowanie działań terapeutycznych w odniesieniu do małych dzieci z wadą słuchu
Kryteria oceniania
Ocena F-sprawdzian wiadomości: podać czynniki etiologiczne i charakterystykę wad słuchu u dzieci oraz ich wpływ na funkcjonowanie małego dziecka i jego rodziny, ocena zaangażowania w realizację zajęć, ocena P- egzamin
Ocena F- ocena wytworów pracy w grupie, sprawdzian: wymienić problemy związane z diagnozowaniem oraz terapią małych dzieci z wadą słuchu, Ocena P – egzamin, kolokwium
Ocena F-ocena przygotowanych projektów, ocena P-egzamin, kolokwium
Aktywność na zajęciach, obecność na zajęciach, przygotowanie projektu, odpowiednia ilość punktów (nie mniej niż połowa) uzyskana podczas sprawdzianu, kolokwium, egzaminu.
Literatura
Csanyi Y. (1994) Słuchowo-werbalne wychowanie dzieci z uszkodzonym narządem słuchu. Model węgierski, WSiP, Warszawa
Dryżałowska G. (1997) Rozwój językowy dziecka z uszkodzonym słuchem. Model kształcenia integracyjnego, Wyd. UW, Warszawa
Jakoniuk-Diallo A. (2010) Wada słuchu, [w:] A. Jakoniuk-Diallo, H. Kubiak (red.) O co pytają rodzice dzieci z niepełnosprawnością, Wyd. Difin, Warszawa
Kobosko J. (1999) Moje dziecko nie słyszy. Materiały dla rodziców dzieci z wadą słuchu, IFiPS, Warszawa
Korzon A. (1998) Totalna komunikacja jako podejście wspomagające rozwój zdolności językowych uczniów głuchych, Wyd. Nauk. WSP, Kraków
Krakowiak K. (1995) Fonogesty jako narzędzie formowania języka dzieci z uszkodzonym słuchem, Wyd. UMCS, Lublin
Lowe A. (1995) Wychowanie słuchowe. Historia-metody-możliwości, PWN, Warszawa
Lowe A. (1999) Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić, Wyd. Media Rodzina, Poznań
Szczepankowski B. (2009) Wspomaganie rozwoju dziecka niesłyszącego. Audiofonologia pedagogiczna, Wyd. Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa
|
W cyklu 2020/SZ:
Twardowski, A., Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka, 2013, Wyd. Nauk. UAM |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: