Audiowizualne komponenty internetowe 11-AKI-11-s
Zagadnienia podstawowe – definicje, terminologia. Audiowizualność i multimedialność w edukacji zdalnej. Telewizja internetowa (iTV) (telewizja interaktywna, wideo na żądanie, streaming, mp4), Projektowanie i realizacja programów telewizyjnych. Prezentacje multimedialne w kształceniu zdalnym. Audialność w kształceniu zdalnym (radio internetowe, podcasting, mp3). Projektowanie i realizacja programów audialnych.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Efekty (w zakresie wiedzy): student opisuje teoretyczne podstawy oraz technologie telewizji internetowej, definiuje telewizję jako środek komunikowania, współczesną telewizją (charakterystyka, rodzaje zastosowań, rozwój oraz wpływ na telewidzów), radio internetowe oraz komponenty audialne, które można wykorzystać w projektowaniu kursów zdalnych.
Efekty (w zakresie umiejętności): praktyczne zapoznanie studentów z podstawami projektowania, wykonywania i ewaluacji komunikatów telewizyjnych. Rozwijane są znajomość i umiejętność obsługi sprzętu telewizyjnego i radiowego. Każdy z uczestników stworzy własny komunikat (prezentację w ramach kursu zdalnego) z wykorzystaniem komponentów audiowizualnych i audialnych.
Kryteria oceniania
Ocenianie formujące: dyskusja podczas konwersatorium; sprawdzenie umiejętności podczas ćwiczeń konwersatoryjnych; obserwacja podczas prezentacji oraz podczas tworzenia filmów.
Ocenianie podsumowujące: dyskusja i ocena prezentacji multimedialnej oraz filmu; sprawdzian pisemny wiedzy.
Kryteria oceniania
5.0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami
3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami
2.0 – niezadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
Literatura
Dunn J.R. (2003). Cyfrowe wideo. Warszawa: Wyd. RM.
Francuz P. (red.),(1999-t1,2004-t2). Psychologiczne aspekty odbioru telewizji. Lublin: Tow. Naukowe KUL.
Gwóźdź A. (red.),(2001). Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów. Kraków: Universitas.
Iwanicka A., Walter N. (2005). Radio w sieci - kontra czy wzmocnienie tradycyjnego radia?. „Neodidagmata”, nr 27/28 2004-2005, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. ss. 107-117
Manovich L., (2006). Język nowych mediów. Warszawa: Wyd. Akademickie i Profesjonalne.
McFleish R. (2007). Produkcja radiowa. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Owczarz-Dadan A., (2006). Tworzenie filmów w Windows XP. Gliwice: Helion.
Płażewski J. (2008). Język filmu. Warszawa: Książka i Wiedza.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: