Wstęp do translatoryki 09-WTRJ-11

Przykładowe treści:

Współczesne teorie przekładoznawcze.

Etapy tłumaczenia, błędy w tłumaczeniu.

Programy do tłumaczenia wspomaganego komputerowo.

Specyfika tłumaczenia w parze język polski-język japoński.

Rodzaje tłumaczeń (ustne, pisemne, literackie, techniczne).

Prezentacje przygotowane przez studentów na zadany temat; dyskusja.

Rola tłumacza we współczesnym świecie i jego rola w rozwiązywaniu trudności w czasie tłumaczeń, szczególnie ustnych.

Rola rozmaitych źródeł przydatnych w pracy tłumacza.

Cele kształcenia

Celem przedmiotu jest przedstawienie problematyki tłumaczenia oraz współczesnych teorii przekładu, w tym omówienie statusu współczesnego języka japońskiego jako języka źródłowego i docelowego tłumaczeń z języka polskiego i na język polski. Studenci zapoznają się także ze złożonością problematyki tłumaczenia, rodzajami tłumaczeń, rolą tłumacza we współczesnym świecie, a także różnymi aspektami pracy tłumacza ustnego i pisemnego.

Kierunek studiów

Japonistyka

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień Wykład problemowy Dyskusja Praca w grupach - prezentacja

Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)

Nie

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 30 Praca własna studenta: Czytanie wskazanej literatury 15 Przygotowanie pracy pisemnej, raportu, prezentacji, demonstracji, itp. 5 Przygotowanie do egzaminu / zaliczenia 10 SUMA GODZIN 60 LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 2

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

Znajomość języka japońskiego na podstawowym poziomie.

Efekty kształcenia

Zna miejsce translatoryki w ramach nauk językoznawczych i ograniczenia, które z takiego umiejscowienia wynikają.

Zna teorie przekładu pochodzące z różnych tradycji.
zawodowy tłumacza.

Zna techniki tłumaczeniowe i ich zastosowanie.

Zna etapy tłumaczenia i potrafi stosować je w praktyce.

Zna rodzaje błędów w tłumaczeniu i potrafi dokonać redakcji tłumaczenia.

Zna specyfikę tłumaczeń pisemnych literackich i technicznych oraz różnych rodzajów tłumaczeń ustnych.

Zna różne źródła tradycyjne i internetowe przydatne w pracy tłumacza, pomocne w wyszukiwaniu specjalistycznych informacji i potrafi z nich korzystać przygotowując tłumaczenie.

Przygotowuje krótką prezentację multimedialną w parze lub grupie i potrafi dzielić się zadaniami.

Zna zasadę rzetelności i poufności, szanuje własność intelektualną i prawa autorskie, a także rozumie konieczność uczenia się przez całe życie i nieustannego podnoszenia własnych kompetencji.

Kryteria oceniania

Egzamin ustny
Prezentacja multimedialna
Udział w dyskusji w czasie zajęć

Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
bardzo dobry (bdb; 5,0):
dobry plus (+db; 4,5):
dobry (db; 4,0):
dostateczny plus (+dst; 3,5):
dostateczny (dst; 3,0):
niedostateczny (ndst; 2,0):

Literatura

Teresa Tomaszkiewicz, Alicja Pisarska. 1996. Współczesne tendencje przekładoznawcze. Wydawnictwo Naukowe UAM.

Halina Dzierżanowska. 1990. Przekład tekstów nieliterackich. Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Jerzy Pieńkos. 2003. Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki. Kantor Wydawniczy Zakamycze.

Piotr Bukowski, Magda Heydel. 2009. Współczesne teorie przekładu. Wydawnictwo Znak.

Dodatkowa:
Jerzy Pieńkos. 1993. Przekład i tłumacz we współczesnym świecie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Andrzej Voellnagel. 1980. Jak (nie) tłumaczyć tekst(ów) techniczny(ch). Wydawnictwo Naukowo-Techniczne.Ernst-August Gutt. 2004. Dystans kulturowy a przekład. Univesitas.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-WTRJ-11 w USOSweb