Warsztaty tłumaczeniowe pisemne 09-WTŁUMU-11
Wprowadzenie do przedmiotu teorii i praktyki przekładu
Specyfika tekstu pisanego ze względu na typ tekstu.
Rola i znaczenie stylistyki w przekładzie.
„Fałszywi przyjaciele tłumacza”. Problem interferencji językowej. Korekta stylistyczna i gramatyczna tekstów.
Adekwatność przekazu w procesie tłumaczenia pisemnego.
Typy przekładów z punktu widzenia tekstu wyjściowego.
Tłumaczenie tekstów specjalistycznych i literackich, np.
- instrukcja techniczna;
- ulotka;
- przepisy kulinarne;
- reklama;
- teksty biznesowe (np. umowy, akty prawne, itd.);
- teksty dot. logistyki, spedycji;
- mass-media;
- teksty z literatury pięknej (poezja, proza);
Kryteria oceny jakości tłumaczenia.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
praktycznie zastosować teoretyczne zasady przekładu.
umiejętnie rozróżniać i w zależności od typu tekstu zastosować odpowiednie narzędzia translatoryczne.
indywidualnie podejść do tekstu tłumaczenia z przestrzeganiem zasad stylistyki oraz zachowaniem wymogów formalnych względem tekstu wyjściowego.
prawidłowo interpretować stylistykę przekładu danego tekstu oraz środków obrazowych.
prawidłowo ocenić terminologię różnych typów tekstów i umiejętnie stosować ją w tłumaczonych tekstach.
umiejętnie zastosować korektę stylistyczną i gramatyczną wybranych tekstów. Być wyczulonym na błędy tłumaczeniowe.
ocenić jakość tłumaczenia w kontekście zjawiska interferencji językowej.
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
- obecność aktywny udział na zajęciach;
- systematyczne przygotowanie do zajęć;
- wykonywanie prac domowych;
- zaliczenie śródsemestralnych prac kontrolnych, sprawdzających stopień opanowania materiału z zakresu zajęć.
- inne (np. zaliczanie ewentualnych nieobecności)
- kolokwium zaliczeniowe.
Metody oceniania:
• Metody kształtujące:
bieżąca ocena i ewentualna korekta realizacji zadań wykonywanych w trakcie zajęć oraz w domu.
• Metody podsumowujące:
ostateczna, końcowa ocena polegająca na umiejętności zaprezentowania wiedzy nabytej w ramach przedmiotu podczas kolokwium zaliczeniowego.
Skala ocen:
• bardzo dobry (bdb; 5,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty;
• dobry plus (+db; 4,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami;
• dobry (db; 4,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów;
• dostateczny plus (+dst; 3,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami;
• dostateczny (dst; 3,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami;
• niedostateczny (ndst; 2,0): brak osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia.
Literatura
1. Brzozowski J., Stanąć po stronie tłumacza. Zarys poetyki opisowej przekładu, Kraków 2011.
2. Grucza F., Tłumaczenie, teoria tłumaczeń, translatoryka. w: F. Grucza(red.), Problemy translatoryki i dydaktyki translatorycznej, Warszawa 1986, s. 9-27.
3. Hejwowski K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2007.
4. Kielar Barbara Z., Zarys translatoryki, Warszawa 2003.
5. Kierzkowska D., Tłumaczenie prawnicze, Warszawa 2002.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: