Warsztaty tłumaczeniowe pisemne 09-WTŁUM-22

1. Przedmiot teorii przekładu. Podstawowe pojęcia związane z teorią przekładu, zadania teorii przekładu.
2. Narzędzia translatoryczne. Specyfika tekstu pisanego ze względu na typ tekstu.
3. Tekst jako twór kultury. Rola stylistyki w przekładzie.
4. Adekwatność przekazu środków obrazowych.
5. Aspekt formalny tekstu, struktura tekstu.
6. Tłumaczenie tekstów specjalistycznych i literackich. Tłumaczenie tekstów naukowych i popularno-naukowych.
7. Korekta stylistyczna i gramatyczna tekstów. Rozróżnianie błędów tłumaczeniowych.
8. Rodzaje ekwiwalencji przekładowej. Koncepcje ekwiwalencji. Ekwiwalencja i adekwatność.
9. Pozyskiwanie wiedzy z korpusów językowych, baz danych i źródeł leksykograficznych, w szczególności źródeł elektronicznych.
10. Kryteria oceny jakości tłumaczenia.
11. Typy przekładów z punktu widzenia tekstu wyjściowego.

Cele kształcenia

1. Przygotowanie studentów do praktycznego zastosowania narzędzi tłumaczeniowych w pracy tłumacza oraz zapoznanie z teorią tłumaczenia. 2. Zapoznanie ze specyfiką tłumaczenia tekstów pisanych. 3. Wpojenie indywidualnego podejścia do tekstu z zachowaniem stylistyki oraz wymogów formalnych. 4. Zapoznanie się z podstawowymi pojęciami z różnych dziedzin, umożliwiającymi rozumienie specyfiki tłumaczonych tekstów specjalistycznych. 5. Poznanie zasad korekty stylistycznej i gramatycznej wybranych tekstów. Wyczulenie studentów na błędy tłumaczeniowe. 6. Zapoznanie z pojęciem ekwiwalencji przekładowej. 7. Przyswojenie wiedzy na temat możliwości korzystania z korpusów językowych, baz danych i źródeł leksykograficznych, w szczególności źródeł elektronicznych do pozyskiwania najnowszej informacji o terminach specjalistycznych. 8. Wypracowanie umiejętności oceny jakości tłumaczenia w kontekście zjawiska interferencji językowej.

Kierunek studiów

filologia rosyjska

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Efekty kształcenia

Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- praktycznie zastosować teoretyczne zasady przekładu;
- umiejętnie rozróżniać i w zależności od typu tekstu zastosować odpowiednie narzędzia translatoryczne;
- indywidualnie podejść do tekstu tłumaczenia z przestrzeganiem zasad stylistyki oraz zachowaniem wymogów formalnych względem tekstu wyjściowego;
- prawidłowo interpretować stylistykę przekładu danego tekstu oraz środków obrazowych;
- prawidłowo ocenić terminologię różnych typów tekstów i umiejętnie stosować ją w tłumaczonych tekstach;
- umiejętnie zastosować korektę stylistyczną i gramatyczną wybranych tekstów; być wyczulonym na błędy tłumaczeniowe;
- wymienić różne rodzaje ekwiwalencji przekładowej i rozróżniać je w tekście wyjściowym i docelowym;
- wykorzystywać zdobytą wiedzę podczas korzystania z korpusów językowych, baz danych i źródeł leksykograficznych, w szczególności źródeł elektronicznych w celu pozyskiwania najnowszej informacji o terminach specjalistycznych, nowych kolokacjach itd.;
- ocenić jakość tłumaczenia w kontekście zjawiska interferencji językowej;
- wymienić typy przekładów z punktu widzenia tekstu wyjściowego.

Kryteria oceniania

Kryteria oceniania:
- obecność aktywny udział na zajęciach;
- systematyczne przygotowanie do zajęć;
- wykonywanie prac domowych;
- zaliczenie śródsemestralnych prac kontrolnych, sprawdzających stopień opanowania materiału z zakresu zajęć.
- inne (np. zaliczanie ewentualnych nieobecności)
- kolokwium zaliczeniowe.

Metody oceniania:
• Metody kształtujące:
bieżąca ocena i ewentualna korekta realizacji zadań wykonywanych w trakcie zajęć oraz w domu.
• Metody podsumowujące:
ostateczna, końcowa ocena polegająca na umiejętności zaprezentowania wiedzy nabytej w ramach przedmiotu podczas kolokwium zaliczeniowego.

Skala ocen:
• bardzo dobry (bdb; 5,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty;
• dobry plus (+db; 4,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami;
• dobry (db; 4,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów;
• dostateczny plus (+dst; 3,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami;
• dostateczny (dst; 3,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami;
• niedostateczny (ndst; 2,0): brak osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia.

Literatura

1. Brzozowski J., Stanąć po stronie tłumacza. Zarys poetyki opisowej przekładu, Kraków 2011.
2. Grucza F., Tłumaczenie, teoria tłumaczeń, translatoryka. w: F. Grucza(red.), Problemy translatoryki i dydaktyki translatorycznej, Warszawa 1986, s. 9-27.
3. Hejwowski K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2007.
4. Kielar Barbara Z., Zarys translatoryki, Warszawa 2003.
5. Kierzkowska D., Tłumaczenie prawnicze, Warszawa 2002.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-WTŁUM-22 w USOSweb