Wiedza o akwizycji i nauce języka obcego 09-WOAK-11
Język w psycholingwistyce. Różnorodność języków a uniwersalia językowe.
Biologiczne podstawy zachowań językowych człowieka. Mózg a mowa.
Przyswajanie języka przez małe dziecko. Metody badań.
Wczesny język dziecka. Teorie przyswajania języka przez dzieci.
Późniejsze osiągnięcia rozwojowe języka dziecka (umiejętności syntaktyczne, świadomość metajęzykowa).
Psycholingwistyczna analiza czynności czytania. Problem dysleksji.
Dwujęzyczność. Właściwości dwujęzycznego umysłu. Specyfika badań psychologicznych nad dwujęzycznością.
Rodzaje pamięci.
Wzbogacanie inteligencji dziecka od chwili jego narodzin do ukończenia 10 lat. Uczący się w układzie glottodydaktycznym (mózg, pamięć, uczenie się)
Uwarunkowania psychiczne uczącego się (sieć koordynacyjna, interpretacje, strategie).
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- scharakteryzować problematykę akwizycji i nauki języka z punktu widzenia psycholingwistyki;
- rozumie i prawidłowo stosuje podstawowe terminy z psycholingwistyki;
- rozpoznać procesy psychiczne związane z nabywaniem, posługiwaniem, przetwarzaniem informacji językowych;
- prawidłowo interpretować podstawowe zachowania komunikacyjne człowieka oraz modele wiedzy językowej człowieka;
- opisać kompetencję językową oraz wytwarzanie i percepcję mowy.
opisać teoretyczne i empiryczne podejścia do problematyki przyswajania języka przez małe dziecko;
- opisać rozwój języka dziecka;
- opisać psycholingwistyczną analizę czynności czytania;
- scharakteryzować modele rozwoju umiejętności czytania;
- scharakteryzować zagadnienia związane z dwujęzycznością i przyswajaniem drugiego języka oraz wykazać podobieństwa i różnice w przyswajaniu pierwszego i drugiego języka;
- stosuje nabytą wiedzę w formowaniu i wzbogacaniu własnych wypowiedzi ustnych.
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
- obecność aktywny udział na zajęciach;
- systematyczne przygotowanie do zajęć;
- kolokwium zaliczeniowe.
Metody oceniania:
• Metody kształtujące:
bieżąca ocena i kontrola stopnia opanowania materiału zaprezentowanego w trakcie zajęć.
• Metody podsumowujące:
ostateczna, końcowa ocena polegająca na umiejętności zaprezentowania wiedzy nabytej w ramach przedmiotu podczas kolokwium zaliczeniowego.
Skala ocen:
• bardzo dobry (bdb; 5,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty;
• dobry plus (+db; 4,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami;
• dobry (db; 4,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów;
• dostateczny plus (+dst; 3,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami;
• dostateczny (dst; 3,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami;
• niedostateczny (ndst; 2,0): brak osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia.
Literatura
1. Gamon D., Bragdon A.D., Trenuj swój mózg, Warszawa 2003.
2. Gleason J.B., Ratner N.B., Psycholingwistyka, Gdańsk 2005.
3. Dryden G., Vos J., Rewolucja w uczeniu, Poznań 2003.
4. Kurz I., Okuniewska H., Język jako przedmiot badań psychologicznych, Warszawa 2011.
5. Lewicka G., Glottodydaktyczne aspekty akwizycji języka drugiego a konstruktywistyczna teoria uczenia się, Wrocław 2007.
6. Szurawski M., Pamięć, Łódź 2007.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: