Tłumaczenie pisemne tekstów użytkowych niemiecko - polskie, polsko niemieckie 09-TPTUNPaj-ILS-12

posiada wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne z zakresu procesu translacji pisemnej z języka obcego na język ojczysty oraz zasad realizacji zadań translacyjnych, posługuje się podstawowym aparatem pojęciowym z zakresu tłumaczenia w obu językach
dokonuje analizy porównawczej tekstów w obu językach roboczych oraz analizy semantycznej oryginału, zna pomoce i strategie przekładu tekstów użytkowych oraz potrafi je zastosować zgodnie z zadaniem translacyjnym
tłumaczy teksty użytkowe z języka niemieckiego na język polski z uwzględnieniem różnic w strukturach językowych i konwencjach tekstowych oraz zgodnie z celem i funkcją translatu w kulturze docelowej
ocenia wykonane tłumaczenie, wskazuje na problemy i błędy, dokonuje korekty oraz uzasadnia wykorzystane w rozwiązywaniu problemów decyzje translatorskie
rozumie potrzebę doskonalenia umiejętności językowych (znajomości języka ojczystego i obcego jako podstawowego narzędzia tłumacza) i translacyjnych w celu podnoszenia jakości wykonywanych tłumaczeń
efektywnie organizuje indywidualny warsztat pracy oraz współpracuje w grupie i w zespole tłumaczeniowym

Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:

bardzo dobry (bdb; 5,0):
dobry plus (+db; 4,5):
dobry (db; 4,0):
dostateczny plus (+dst; 3,5):
dostateczny (dst; 3,0):
niedostateczny (ndst; 2,0):

a) Skala procentowa

bdb 92-100%
db+ 85-91%
db 76%-84%
dst+ 68-75%
dst 60%-67%
ndst 0-59%

b) Kryteria oceny wykonanych zadań tłumaczeniowych:
-zgodność treści przekazanej w tłumaczeniu z treścią oryginału
-poprawność gramatyczna, ortograficzna, leksykalna i terminologiczna
-zastosowanie rejestru (stylu funkcjonalnego) języka właściwego dla danego gatunku tekstu użytkowego

c) Kryteria ewaluacji tłumaczenia
-kompletna ocena błędów ze wskazaniem źródeł i przyczyny
-zaklasyfikowanie błędów popełnionych w tłumaczeniu do określonych typów błędów
-poprawa popełnionych błędów tłumaczenia z odniesieniem do różnic strukturalnych i kulturowych pomiędzy językiem oryginału a tłumaczenia oraz ze wskazaniem na adekwatne strategie rozwiązywania problemów translacyjnych

Dodatkowo pod uwagę będzie brana terminowość oddawania tłumaczeń oraz sporządzania innych zadań, jak przygotowanie glosariuszy z leksyką i terminologią specjalistyczną, zebranie informacji na dany temat, stopień wywiązania się z obowiązku lektury wskazanej literatury przedmiotu, aktywność na zajęciach.

DĄBSKA-PROKOP, U., Mała encyklopedia przekładoznawstwa, Częstochowa 2000.
HEJWOWSKI, K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2008
KIELAR, B. Z., Zarys translatoryki, Warszawa 2013.
LIPCZUK, R., Niemiecko-polski słownik tautonimów, Warszawa 1995 (wybór tautonimów wg częstotliwości występowania).
LUKSZYN J. (red. naukowy), Tezaurus terminologii translatorycznej, Warszawa 1993.
PIENKKOS J., Podstawy przekładoznawstwa: Od teorii do praktyki, Kraków 2003.
PISARSKA A., TOMASZKIEWICZ T., Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań 1996.
TOMASZKIEWICZ T., Terminologia tłumaczenia, Poznań 2004.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 09-TPTUNPaj-ILS-12 w USOSweb