Seminarium specjalizacyjne - językoznawstwo hiszpańskie 09-SSJH-3MH-33

Dzieje naukowych badań językoznawczych od początku XIX w. do współczesności z uwzględnieniem obszaru języka hiszpańskiego.
Metodologia współczesnego językoznawstwa strukturalistycznego.
Zastosowanie metod indukcji i dedukcji w językoznawstwie. teoretycznym i ich dostosowanie do celu i przedmiotu badania na podstawie przykładów.
Zastosowanie metod matematyczno-logicznych do rozwiązywania prostych problemów językowych.
Metody statystyczne stosowane w językoznawstwie i ich związek z badanym materiałem językowym (korpusem).

Cele kształcenia

Przekazanie wiedzy na temat kierunków rozwoju językoznawstwa jako nauki od początków XIX wieku do czasów współczesnych. Zapoznanie studentów z podstawowymi kierunkami badań językoznawczych współczesnej lingwistyki. Wyjaśnienie zasadniczych metod badawczych stosowanych przez główne szkoły językoznawcze. Pokazanie na przykładach konkretnych problemów językowych celowości i użyteczności metod indukcyjnych (od szczegółu do ogółu). Pokazanie na przykładach konkretnych problemów językowych celowości i użyteczności metod dedukcyjnych (od ogółu do szczegółu). Wskazanie na ważna rolę metod statystycznych w badaniach językoznawczych, ich zalety i ograniczenia. Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami logiki matematycznej stosowanej w językoznawstwie. Rozwinięcie umiejętności komunikacji i współpracy w grupie.

Kierunek studiów

filologia hiszpańska

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2021/SZ:

Raul Fernandez Jodar

W cyklu 2022/SZ:

Janusz Pawlik

W cyklu 2023/SZ:

Brygida Sawicka-Stępińska

W cyklu 2020/SZ:

Janusz Pawlik

Efekty kształcenia

Po ukończeniu modułu student zna podstawowe kierunki badań językoznawczych od początków XIX w. do czasów obecnych (z uwzględnieniem obszaru języka hiszpańskiego) i potrafi scharakteryzować różnice między nimi.
Rozumie i wyjaśnia podstawowe cele i metody badawcze charakterystyczne dla strukturalizmu językoznawczego.
Rozróżnia i umie wskazać na podstawowe paradygmaty badań językoznawczych (indukcja i dedukcja) przy rozwiązywaniu zadań językoznawczych.
Objaśnia zasady użycia metod statystycznych w językoznawstwie i dostrzega potrzebę ich użycia w konkretnych przypadkach.
Nazywa i interpretuje podstawowe zasady logiki matematycznej niezbędnej w analizie materiału językoznawczego.
Potrafi współpracować w grupie lub parach nad rozwiązaniem praktycznego problemu językowego.

Kryteria oceniania

Metody:
– referat i dyskusja na zajęciach
– sprawdzian faktograficzny pisemny sprawdzający wiedzę
– sprawdzian-zadanie: rozwiązanie problemu językoznawczego; sprawdzian faktograficzny pisemny
Kryteria:
- obecność na zajęciach
- aktywny udział studenta w zajęciach (dyskusja, prezentacja, rozwiązywanie zadań)
- przygotowanie do zajęć
- praca semestralna na wybrany temat monograficzny (min. 6 str. + bibliografia)
- sprawdzian pisemny podsumowujący
- umiejętność komunikacji i pracy w grupie

Literatura

Alcina J., Blecua M., Gramática española, Barcelona, 1975.
Tusón, J. Aproximación a la historia de la linguistica, Barcelona 1982.
Lyons, J. Introducción a la linguistica, Barcelona 1975.
Zbiór zadań z językoznawstwa, Warszawa 1990.
Heinz, A. Dzieje językoznawstwa w zarysie, Warszawa 1983.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-SSJH-3MH-33 w USOSweb