Prowadzony w cyklach: 2020/SZ, 2021/SZ, 2022/SZ

Punkty ECTS: brak danych

Język: język włoski

Organizowany przez: Instytut Języków i Literatur Romańskich (dla: Wydział Neofilologii)

Seminarium specjalizacyjne językoznawcze 1 09-SSJ1-1MW-14

Wybrane metodologie językoznawcze: cel i przedmiot badań oraz podstawowy aparat pojęciowy (semantyka leksykalna, języki funkcjonalne).
Podstawowe metody badawcze.
Techniki analizy tekstu naukowego.
Analiza wybranych artykułów naukowych z dziedziny językoznawstwa włoskiego.

Cechy dystynktywne wybranych włoskich języków funkcjonalnych (język prasy, język kroniki sportowej, język młodych / przyszłych mam).
Zjawiska językowe i elementy językowe właściwe językom funkcjonalnym (pola semantyczne, metafory, złożenia, technicyzmy właściwe i niewłaściwe, językowy obraz świata itp.).
Wpływ kultury na rozwój języka włoskiego.

W cyklu 2020/SZ:

1. Derywacja afiksalna; funkcja pragmatyczna i ekspresywna morfemów.
2. Semantyka leksykalna i zdaniowa; kontekst i komunikacja, konotacja i denotacja; znaczenie i sens w języku.
3. Relacje semantyczne: polisemia, synonimia, antonimia.
4. Asocjacje semantyczne; metafora i metonimia.
4. Semiotyka jako ogólna teoria znaków; język jako system znakowy w aktach poznania i komunikowania się; elementy podstawowe: znak, kod, kultura
5. Interdyscyplinarny charakter nauki o znakach: komunikacja.

W cyklu 2021/SZ:

Cele kształcenia

C1 przekazanie wiedzy o podstawowych pojęciach z zakresu leksykologii semantycznej i języków funkcjonalnych w odniesieniu do współczesnego j.włoskiego. C2 ukazanie praktycznych zastosowań badań z zakresu leksykologii semantycznej oraz języków funkcjonalnych (np. analiza włoskiej kroniki sportowej, analiza komentarzy na forach internetowych gromadzących młode/przyszłe mamy, analiza blogów). C3 wyrobienie u studentów umiejętności rozpoznawania języków funkcjonalnych (język prasy, język piłki nożnej, język młodych/ przyszłych mam). C4 wyrobienie u studentów umiejętności rozpoznawania struktur morfoskładniowych charakteryzujących poszczególne języki funkcjonalne. C5 kształtowanie świadomości o złożoności czynników kształtujących współczesne włoskie języki funkcjonalne. C6 wyrobienie u studentów umiejętności praktycznej analizy wybranych materiałów źródłowych. C7 rozwinięcie umiejętności komunikacji i pracy w grupie.

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Materiały do pracy Prowadząca przesyła drogą mailową lub udostępnia Studentkom i Studentom przed zajęciami. TRYB ZDALNY Materiały udostępniane są za pomocą platformy MS Teams, w zespole zajęciowym, w zakładce Pliki.

Kierunek studiów

filologia włoska

Kod ECTS

09-SSJĘZ1-14

Liczba godzin przedmiotu

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień Wykład konwersatoryjny Wykład problemowy Dyskusja Praca z tekstem Metoda analizy przypadków Metoda ćwiczeniowa Praca w grupach

Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)

Zdalnie i stacjonarnie.

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

8 ECTS /114 h

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

W cyklu 2018/SZ:

obowiązkowe

W cyklu 2021/SZ:

obowiązkowe

Ogólnie:

fakultatywne

W cyklu 2019/SZ:

obowiązkowe

W cyklu 2020/SZ:

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

IV rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

podstawy wiedzy z językoznawstwa ogólnego i włoskiego.

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2018/SZ:

W cyklu 2021/SZ:

W cyklu 2019/SZ:

W cyklu 2022/SZ:

W cyklu 2020/SZ:

Cele kształcenia przedmiotu cyklu

Efekty kształcenia

Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
Wyjaśnia specyfikę badań językoznawczych z zakresu leksykologii semantycznej oraz języków funkcjonalnych i badań porównawczych włosko-polskich.

Zna podstawowe metody badawcze. Analizuje wybrane artykuły naukowe z zakresu leksykologii semantycznej, morfoskładni oraz języków funkcjonalnych.

Zna cechy charakterystyczne wybranych włoskich języków funkcjonalnych.
Rozpoznaje struktury morfosyntaktyczne i zjawiska językowe właściwe wybranym włoskim językom funkcjonalnym.
Ma świadomość kompleksowej natury języka ze szczególnym uwzględnieniem obszaru kulturowego języka włoskiego.
Korzysta ze źródeł literaturowych; wie jak korzystać ze źródeł elektronicznych (Internet, słowniki i encyklopedie on-line). Na podstawie zdobytej wiedzy potrafi samodzielnie wyszukać odpowiedni korpus w celu dokonania obserwacji zjawisk językowych.
Aktywnie uczestniczy w zajęciach inicjując dyskusję, jest otwarty/-a na dyskusję, potrafi współpracować z kolegami w grupie.

Kryteria oceniania

Metody:

- lektura i analiza literatury przedmiotu,

- dyskusja, aktywność podczas zajęć,
-praca w grupach,

- kolokwium pisemne.

Kryteria oceniania

- obecność i aktywność na zajęciach,

- kolokwium pisemne,

-egzamin końcowy.

Praktyki zawodowe

nd.

Literatura

Beccaria G. L., Dizionario di linguistica e di filologia, metrica, retorica, Piccola Biblioteca Einaudi, Torino, 2004.
Berruto G., La semantica, Zanichelli, Bologna, 1979.
Casadei F., Lessico e semantica, Carocci Editore, Roma, 2007.
Jamrozik E., Słownik włosko-polski, polsko-włoski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007.
Ježek E., Lessico. Classi di parole, strutture, combinazioni, il Mulino, Bologna, 2005.
Lyons J., Semantyka, tom I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1984.
Polański K. et alii, Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, Wrocław, 1999.
Sensini M., La lingua e i testi, Mondadori Scuola, 2005.
Serianni L., Della Valle V., Patota G., L’italiano parlato e scritto. Grammatica di riferimento e manuale delle abilità testuali con schede di autoverifica, Mondadori, 2007.
Taylor J.R., Kategoryzacja w języku. Prototypy w teorii językoznawczej, Towarzystwo Autorów I Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, Kraków, 2001.
Widłak S., Formy i struktury. System morfologiczny i składniowy współczesnego j.włoskiego, WUJ.

W cyklu 2020/SZ:

Podstawowa:
1. Gaetano Berruto, 1977, La semantica, Zanichelli
2. Andrea Bonomi, Alessandro Zucchi, 2001, Tempo e linguaggio: introduzione alla semantica del tempo e dell'aspetto verbale, Bruno Mondadori
3. Federica Casadei, 2003, Lessico e semantica, Carocci
4. Maurizio Dardano, 2009, Costruire le parole. La morfologia derivativa dell’italiano, Il Mulino
5. Umberto Eco, 1984, Semiotica e filosofia del linguaggio, Einaudi, Torino
6. Algirdas Julien Greimas, 1983 Du sens II - Essais sémiotiques, Seuil, Paris, (trad. it. Del senso II, Bompiani, Milano, 1984)
7. Antonino Pagliaro, 1953, Saggi di critica semantica, D'Anna
8. Charles Sanders Peirce, 1980, Semiotica. I fondamenti della semiotica cognitiva, a cura di M.A. Bonfantini, L. Grassi e R. Grazia, Einaudi, Torino
9. Thomas Albert Sebeok, 1976, Contributions to the Doctrine of Signs, Indiana UP, Bloomington, (trad. it. Contributi alla dottrina dei segni, Feltrinelli, Milano, 1979)
10. Ugo Volli, 2000, Manuale di Semiotica, Laterza, Bari
11. Jurij Apresjan, 1996, Semantyka leksykalna. Synonimiczne środki języka, Ossolineum, Wrocław
Uzupełniająca:
materiały i opracowania naukowe zapewnione przez Prowadzącą w trakcie trwania semestru.

W cyklu 2021/SZ:

Uwagi

W cyklu 2020/SZ:

Zajęcia prowadzone są po włosku. Od studenta wymagana jest znajomość zagadnień dotyczących językoznawstwa.
Zajęcia i konsultacje odbywają się w systemie zdalnym w czasie rzeczywistym i z wykorzystaniem platformy MS Teams

W cyklu 2021/SZ:

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-SSJ1-1MW-14 w USOSweb