Seminarium specjalizacyjne traduktologiczne 09-SPECmgrT2-14
- Wykład na temat cech charakterystycznych tekstów literackich (zróżnicowanie gatunkowe i stylistyczne, intertekstualność, środki językowe i figury stylistyczne, np. dwuznaczność, polisemia, metafora, konotacja), technik i strategii tłumaczenia w zależności od gatunku i dominanty semantycznej, kategorii estetycznej, etc.
- Analiza porównawcza istniejących tłumaczeń z ich tekstami wyjściowymi w celu omówienia adekwatności technik i strategii zastosowanych przez innych tłumaczy.
- Indywidualne ćwiczenia praktyczne z tłumaczenia w oparciu o narzucony cahier des charges/translation brief, polegające na redagowaniu tekstów docelowych, głównie w języku A i w mniejszym stopniu w języku B.
- Ocenianie i konfrontowanie rozwiązań na forum grupy
- Analizowanie i korygowanie błędów tłumaczeniowych i językowych, własnych oraz popełnionych przez innych tłumaczy.
- Przeprowadzenie lub wysłuchanie wywiadu z tłumaczami literatury. - Krytyczne odniesienie się do wygłoszonych postulatów i komentarzy oraz do doświadczeń praktykujących tłumaczy tekstów artystycznych.
- Samodzielne czytanie przez studentów opracowań dotyczących praktycznych aspektów tłumaczenia tekstów literackich; krytyczne odnoszenie się do zaproponowanych analiz i ocen, świadome korzystanie ze strategii sprawdzonych przez innych tłumaczy.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia studenti:
1/ charakteryzuje teksty literackie
2/ stosuje się do zasad tłumaczenia tekstów literackich
3/ wie, na czym polega cahier des charges / translation brief i respektuje go w procesie tłumaczenia
4/ dobiera techniki i strategie tłumaczenia w zależności od typu tekstu literackiego, jego celu i odbiorcy
5/ tłumaczy teksty literackie na język polski
6/ rozwiązuje problemy tłumaczeniowe
7/ samodzielnie zdobywa i weryfikuje informacje potrzebne do tłumaczenia tekstów literackich.
Kryteria oceniania
Zaliczenie testu końcowego na co najmniej 60%.
Zaliczenie dwóch zadań domowych na co najmniej 60%.
Aktywność na zajęciach (udział w dyskusji, który implikuje obecność na zajęciach).
Systematyczne wykonywanie zadań domowych.
Umiejętność prowadzenia dyskusji na tematy traduktologiczne.
Systematyczna lektura zadanych tekstów.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
1) Bednarczyk A., 2008, W poszukiwaniu dominanty translatorskiej. Warszawa: PWN.
2) Chomiszczak, T., 1994, „W poszukiwaniu utraconych tytułów” [w:] Literatura na Świecie, 10.
3) Dąmbska-Prokop U. (red.), 2000, Mała encyklopedia przekładoznawstwa. Częstochowa: Educator.
4) Grzenia J., 2003, Słownik nazw własnych. Warszawa: PWN.
5) Hejwowski K., 2004, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa: PWN.
6) Kozak J., 2009, Przekład literacki jako metafora. Między logos a lexis. Warszawa: PWN.
7) Krysztofiak M., 1996, Przekład literacki we współczesnej translatoryce. Poznań: UAM.
8) Krzyżanowski P. & P. Nowak, 2004, Manipulacja w języku, Lublin: Université Marii Curie-Skłodowska.
9) Kubiński W., O. Kubińska & T. Z. Wolański (red.), 2000, Przekładając nieprzekładalne, Gdańsk: Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego.
10) Majkiewicz A., 2008, Intertekstualność – implikacje dla teorii przekładu. Warszawa: PWN.
11) Między oryginałem a przekładem – seria pod red. m.in. J. Koniecznej-Twardzikowej i M. Filipowicz Rudek, opublikowana przez Księgarnię Akademicką lub Universitas w latach 90. i 2000.
12) Pisarska A. & T. Tomaszkiewicz, 1996, Współczesne tendencje przekładoznawcze. Poznań: UAM.
13) Przekład – seria traduktologiczna pod red. P. Fasta opublikowana przez Wydawnictwo „Śląsk” w latach 90. i 2000.
14) Tomaszkiewicz, T., 2004, Terminologia tłumaczenia, Poznań: UAM.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: