Seminarium specjalizacyjne językoznawcze 09-SPECmgrJ-24_5
W semestrze letnim 2013/2014:
Tożsamość językowa uczestników interakcji (analiza parametrów dyskursywnych interakcji):
Konkretny materiał do analizy: wywiad telewizyjny z kontrowersyjnym artystą (emisja nagrana dł. ok. 15min)
Próba zastosowania teorii dyskursywnych K. Kerbrat-Orecchioni do analizy interakcji. [Negocjacje konwersacyjne, próba wspólnego ustalania sensu]. Wypowiedzi zależne i niezależne od otoczenia dyskursywnego – na bazie prac D. Maingueneau, P. Charaudeau i in. Elementy parajęzykowe w komunikacji wirtualnej. Próby okreslenia tożsamości, „profil identitaire” podmiotów komunikujących się wg Marcela Burgera [pojęcie „être du monde”]. Strategie konwersacyjne tworzone doraźne i planowe (Awdiejew). Powodzenie aktu komunikacji.
W semestrze letnim 2014/2015:
Pojęcia argumentacji, manipulacji, perswazji.
Analiza makro- i mikro-aktów mowy w tekście propagandowym na przykładzie ulotki skrajnej prawicy.
Analiza sposobów przytaczania obcych elementów, wypowiedzi cytowanej w dyskursie politycznym.
Programowanie neuro-językowe w debatach politycznych na przykładzie wyborów prezydenckich we Francji.
Strategie komunikacyjne zamierzone i niezamierzone.
Subwersja tekstu oryginalnego, stylizacja funkcjonalna tekstu w reklamie i polityce na przykładzie sloganów politycznych i reklamowych oraz tytułów prasowych.
Afektacja stylistyczna w dyskursie dziennikarskim. Warsztat językowy dziennikarza – terminologia czy żargon.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
1/ Wyróżnia językowe środki stylistyczne (leksykalne i składniowe) służące wpływaniu na odbiorcę komunikatu, czyli podaje czynniki kształtujące profil rozmówcy (npds. stosowanych zabiegów werbalnych i niewerbalnych).
2/ Orientuje się w aktualnie stosowanych zabiegach dyskursywnych obecnych w przestrzeni publicznej mediów.
3/ Przeprowadza analizę konkretnego komunikatu językowego wspomaganego elementami ikonicznymi i osadzonego w kontekście, np. tekstu informacyjnego, reklamowego, wypowiedzi zawierającej grę słów, zarejestrowanej w formie graficznej i/lub akustycznej.
4/ Orientuje się w problemach analizy konwersacyjnej.
5/ Rozumie funkcjonowanie komunikujących się podmiotów w nowoczesnych środkach przekazu.
6/ Określa nadawcę i odbiorcę przekazu; charakteryzuje właściwości kanału, komunikatu, kodu, czyli całego aktu komunikacyjnego; umie wskazać czy przekaz jest jednostronny, pozornie dwustronny.
7/ Podaje charakterystykę gatunku, do którego dana forma dyskursu należy. Zna typy dyskursów i ich cechy.
8/ Posiada wiedzę o funkcjach wypowiedzi i o prawach, które rządzą komunikacją językową osadzona w konkretnym kontekście socjo-politycznym.
Kryteria oceniania
Ćwiczenia obowiązkowe – zaliczenie na ocenę:
1. Zadania domowe obowiązkowe na ocenę - praca pisemna polegająca na analizie opracowywanego dokumentu z nagraną interakcją pod względem wybranego zagadnienia językoznawczego.
2. Compte-rendu po francusku po lekturze artykułu naukowego nt interakcji.
3. Praca na zajęciach.
siatka ocen: b. dobry: 78,5-100p. dobry plus: 78,5-84p. dobry: 74-78p. dostateczny plus: 68,5-73,5p. dostateczny: 60-68p.
Literatura
W semestrze letnim 2013/2014:
OBOWIĄZKOWA:
- Awdiejew Aleksy, 2007, Gramatyka interakcji werbalnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Burger, Marcel, 1994, « (Dé)construction de l’identité dans l’interaction verbale: aspects de la réussite énonciative de l’identité », in: Des mots et des discours: Etudes contrastives et perspectives. Cahiers de Linguistique Française 15, Université de Genève, Genève, pp. 249-274.
- Les outils linguistiques, skrypt opracowany na bazie www.ac-nancy-metz.fr/enseign/lettres
- Rey-Debove Josette, 2000, « Le discours et ses situations », in : Studia Romanica Posnaniensia XXV/XXVI, pp. 261-268.
DODATKOWA:
1. Batko A. (2005), Sztuka perswazji czyli język wpływu i manipulacji, Gliwice
2. Bautier R. (1994), De la rhétorique à la communication, Grenoble, PUG
3. Beck G. (2007), Zakazana retoryka. Podręcznik manipulacji, One Press
4. Bralczyk J. (1995), Język na sprzedaż, M&M s.c., Warszawa
5. Cialdini R. (2007), Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk
6. D’Almeida F. (2003), La manipulation, Presses Universitaires de France
7. Delporte Ch., Corps à corps ou tête-à-tête? Le duel politique à la télévison, site http://cat.inist.fr
8. Dijk (van) T. A. (2001), Badania nad dyskursem, in: Dyskurs jako struktura i proces, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
9. Dorna A., Les effets langagiers du discours politique, site http://documents.irevues.inist.fr
10. Duszak A. (1998), Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
11. Kamińska-Szmaj I. (1996), Slogan reklamowy – budowa składniowa, Poradnik Językowy nr IV
12. Karwat M. (2006), O złośliwej dyskredytacji. Manipulowanie wizerunkiem przeciwnika, Warszawa
13. Kerbrat-Orecchioni C. (2005), Le discours en interaction, Armand Colin, Paris
14. Khvochevsky R., Manipulations illocutoires: théorie et fonctionnement dans le discours politique, site : http://www.paris-sorbonne.fr
15. Kochan M. (2002), Slogany w reklamie i polityce, Wydawnictwo TRIO, Warszawa
16. Levinson S. (2000), Presumptive meanings, London
17. Ostrowska B. (2002), Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław
18. Sandré M., Analyse d’un dysfonctionnement interactionnel – l’interruption – dans le débat de l’entre-deux-tours de l’élection présidentielle de 2007, site http://mots.revues.org
19. Selva Ch. (1996), La programmation neuro-linguistique appliquée à la négociation, ESF Editeur, Paris
20. Tokarz M. (2006), Argumentacja, perswazja, manipulacja, Gdańsk
21. Van Der Henst J.-B., Contexte et raisonnement, site : http://hal.archives-ouvertes.fr
W SEMESTRZE LETNIM 2014/2015:
1. ANIS Jacques (1999) Internet, communication et langue française, Hermes Sciences Publications, Paris;
2. BRALCZYK Jerzy (2008) Jezyk na sprzedaż, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne;
3. CHARAUDEAU Patrick (1998), L’argumentation n’est peut-être pas ce que l’on croit, Le Français aujourd’hui, 123, Paris, pp. 6 – 15;
4. DIJK (van) Teun A. (2001), Badania nad dyskursem, in: Dyskurs jako struktura i proces, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, p. 9 – 44;
5. DUSZAK Anna (1998), Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
6. HABRAJSKA Grażyna (2002), Strategie konwersacyjne w Internetowych grupach dyskusyjnych, in: “Język a komunikacja 4”: Język trzeciego tysiąclecia, Tertium, Kraków, p. 161 – 174);
7. KERBRAT-ORECCHIONI CATHERINE (2005), Le discours en interaction, Armand Colin, Paris
8. MAINGUENEAU Dominique (2002), Analyser les textes de communication: Médium et discours, Nathan-VUEF, Dunod, Paris, 211p.;
9. MONDADA Lorenza (1999), Formes de séquentialité dans les courriels et les forums de discussion, http: //alsic.u-strasbg.fr, vol.2, numéro 1
10. SACKS Harvey (1992), Lectures on Conversation, Basil Blackwell, Oxford
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: