Seminarium specjalizacyjne dydaktyczne 09-SPECmgrD6-14

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
1/ wyjaśnia założenia metodologiczne podejścia interakcyjnego ze szczególnym uwzględnieniem zastosowań tej metody w glottodydaktyce
2/ rozumie i objaśnia znaczenie wybranej koncepcji komunikacji dla kształtowania celów i progresji dydaktycznej
jest świadom zarówno zalet, jak i ograniczeń podejścia interakcyjnego
3/ rozumie i objaśnia zależność między stosowaniem strategii interakcyjnych a rozwojem autonomii komunikacyjnej i uczeniowej
4/ zna i stosuje terminologię glottodydaktyczną w odniesieniu do podejścia działaniowego i interakcyjnego oraz autonomii
5/ wyjaśnia sposoby zastosowania metody działania w badaniu (research action) w badaniu interakcji w klasie
6/ krytycznie ocenia warunki (założenia, sposoby zbierania danych, formułowanie wniosków) badań przedstawionych w literaturze przedmiotu dot. interakcji w języku obcym
7/ analizuje transkrypcje interakcji, trafnie odróżnia interakcje autentyczne od szkolnych, uzasadnia swoje ustalenia
8/ korzysta ze źródeł literaturowych
9/ dzieli się swoją wiedzą i przemyśleniami z kolegami w grupie, argumentuje, dyskutuje z propozycjami kolegów i wykładowcy

- dyskusja podczas konwersatorium
- sprawdzian pisemny faktograficzny i sprawdzający znajomość terminologii
- konfrontacja w grupie danych pochodzących literatury i własnej refleksi krytycznej
- sprawdzian pisemny – rozwiązanie problemu
- konfrontacja wniosków z pracy w parze na forum grupy
- całokształt aktywności na zajęciach

André, D. (red.). 1989. Autonomie et enseignement des langues étrangères. Didier: Paris.
Chaisnais, M.-F., 1998. Vers l’autonomie. L’accompagnement dans les apprentissages. Paris : Education.
Dickinson, L. 1987. Self-instruction and Language Learning. Cambridge: CUP.
Duquette, L. 2002. « Analyse de données en apprentissage d'une L2 en situation d'autonomie dans un environnement multimédia ». Alsic, vol. 5, n° 8, p. 33-53. Consultable sur http://alsic.org
Holec, H. 1981. Autonomy in Foreign Language Learning. Oxford: Pergamon Press.
Karpeta-Peć, B. 2000. “Alternatywne formy uczenia się a procesy autonomizacji uczniów na lekcjach języka obcego”. Neofilolog 20. 64-72.
Michońska-Stadnik A. 1996. Strategie uczenia się i autonomia ucznia w warunkach szkolnych. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Quemeneur, J. 1998. « Apprendre l’autonomie, apprendre en autonomie : quatre années de pratique en langues vivantes avec SPEAKER ». Alsic, vol.1, n° 2, p. 203-205. Article accessible sur http://alsic.org
Sullivan, K. et E. Lindgren. 2002. “Self-assessment in autonomous computer-aided second language writing”. ELT Journal, vol. 56, n° 3, p. 258-266.
Wilczyńska, W. 1998. "Autonomizacja uczących się jako warunek przejścia na poziom średni. W Neofilolog 17. 16-22.
Wilczyńska, W. 1998. "Une expérience d'apprentissage en semi-autonomie au niveau avancé: principes et bilan provisoire". Glottodidactica XXVI. 277-285.
Wilczyńska, W. 1999 a. Uczyć się czy być nauczanym. O autonomii w przyswajaniu języka obcego. Warszawa: PWN.
Wilczyńska, W. 1999 b. "Apprentissage semi-autonome: résultats d'une expérience de tutorat”. Glottodidactica XXVII. 95-106.
Wilczyńska, W. 1999 c. "Kształcenie do autonomizacji w JO a problem wzorców i imitacji". Neofilolog 18. 18-24.
Wilczyńska, W. 2001. “Nauczać to rozwijać uczenie się, czyli o podejściu autonomizacyjnym w dydaktyce obcojęzycznej”. W Materiały I meetingu glottodydaktycznego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. 35-46.
Wilczyńska, W. 2002 “Specyfika języka mówionego jako przedmiotu doskonalenia na poziomie zaawansowanym; wymiar społeczny, komunikacyjny i indywidualny”. W: W. Wilczyńska (red.), Autonomizacja w dydaktyce języków obcych. Doskonalenie się w komunikacji ustnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. 29-49. (współautorstwo)
Wilczyńska, W. 2002. “Podmiotowość i autonomia jako wyznaczniki osobistej kompetencji komunikacyjnej”. W: W. Wilczyńska (red.), Autonomizacja w dydaktyce języków obcych. Doskonalenie się w komunikacji ustnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. 51-67.
Wilczyńska, W. 2002. “Osobista kompetencja komunikacyjna. Między postawą a działaniem”. W: W. Wilczyńska (red.), Autonomizacja w dydaktyce języków obcych. Doskonalenie się w komunikacji ustnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. 69-83.
Wilczyńska, W. 2004. “Dydaktyka krocząca, czyli jak organizować dydaktykę w półautonomii (PA)”. In : Pawlak, M. (red.) Autonomia w nauce języka obcego. Poznań / Kalisz : Wydział Pedagogiczno-Artystyczny UAM w Poznaniu. 44-56.
Wilczyńska, W. 2006. « Autonomie de l'apprenant et préparation à la médiation culturelle». Neophilologica 18. 101 – 112.
Wilczyńska, W. 2008. ”Analiza transakcyjna a rozwijanie autonomii w komunikacji szkolnej i obcojęzycznej”. W: Pawlak, M. (red.) Autonomia w nauce języka obcego – co osiągnęliśmy i dokąd zmierzamy?. Poznań-Kalisz-Konin: Wydz., Pedagogiczno-Artystyczny UAM w Kaliszu i Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu. 77-89.
Wilczyńska, W. 2008. „Autonomia a rozwijanie osobistej kompetencji komunikacyjnej”. Języki Obce w Szkole 6. Nr spec. O autonomii. 5-15.
Wilczyńska, W. 2011. „Autonomia jako przedmiot badań glottodydaktycznych”. In Pawlak, M. (red.). Autonomia w nauce języka obcego – uczeń a nauczyciel. Poznań-Kalisz: Wydział Pedagogiczno-Artystyczny UAM w Kaliszu. 47-63.
Wiśniewska, D. 2001. "Rola nauczyciela w kształtowaniu autonomii ucznia". Neofilolog 20. 52-57.
Wojciechowska, B. 2001. “Wzajemne poprawianie się uczniów jako etap w kształtowaniu wrażliwości językowej”. Neofilolog 20. 40-44.
Wojtynek-Musik, K. 1998. “Zasadność form działaniowych w nauczaniu języków obcych”. Neofilolog 18. 25-33.
Wojtynek-Musik, K. 2001. Samopoznanie w procesie nauki języka obcego oraz propozycje ćwiczeń obcojęzycznych. Katowice: Wyd. Uniwersytetu Śląskiego.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 09-SPECmgrD6-14 w USOSweb