Seminarium specjalizacyjne dydaktyczne 09-SPECmgrD3-44

Opis treści kształcenia:
Rozwijanie kompetencji komunikacyjnej w badaniach psycholingwistycznych (etapy rozwoju poznawczego a konstruowanie językowych wyobrażeń o świecie).
Zaburzenia w nabywaniu językowych kompetencji komunikacyjnych spowodowane deficytami rozwojowymi.
Specyfika nabywania języka pierwszego (ojczystego) a uczenie się języków obcych. Kompetencja komunikacyjna w języku ojczystym i w języku obcym: budowanie tożsamości językowej. Strategie komunikacyjne i strategie uczenia się języka : kompetencja strategiczna jako składnik kompetencji komunikacyjnej.
„Terapie języka i mowy”, ich wpływ na rozwój kompetencji komunikacyjnej osób z deficytami językowymi. Możliwości wykorzystania podejść ortopedagogicznych w dydaktyce języków obcych.
Możliwości wsparcia uczniów z niepełnosprawnością w szkołach ogólnodostępnych, na lekcji języka obcego.
Pedagogiczne narzędzia diagnozy trudności edukacyjnych a cele dydaktyki językowej (na przykładzie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi – niedoborami języka ojczystego na lekcji języka obcego).

Sposoby prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych efektów kształcenia:

Prezentacja prowadzącego oraz podsumowanie wiedzy i doświadczeń studentów, prezentacje studentów na wybrane tematy.
Prezentacja prowadzącego oraz dyskusja nt. przeczytanych tekstów.
Prezentacja prowadzącego propozycji pracy z uczniami z różnymi deficytami językowymi na lekcji języka obcego, pokaz nagrań video.
Studenci przedstawiają ustnie na zajęciach przeczytane uprzednio artykuły, rozdziały książek, poradniki i materiały dostępne w sieci (strony projektów dydaktyczno-naukowych) odnosząc pozyskane informacje do sytuacji w klasie językowej.
Analiza (praca w parach lub grupach trzyosobowych) przygotowanych przez studentów prezentacji multimedialnych nt wybranego typu zaburzeń językowo-komunikacyjnych możliwych w poddania działaniom remediacyjnym w poprzez nauczanie języka obcego.

Cele kształcenia

- pogłębienie wiedzy z zakresu nauk o komunikacji i ortopedagogiki; - zwrócenie uwagi na związki pomiędzy naukami o komunikacji i ortopedagogiką a dydaktyką języka - uporządkowanie i wzbogacenie wiedzy na temat metod badawczych nad akwizycją języka i komunikacją wykorzystywanych w dydaktyce języka ojczystego i języków obcych - przedstawienie najważniejszych modeli nabywania kompetencji komunikacyjnej wraz z rozwinięciem umiejętności krytycznej ich oceny z punktu wiedzenia praktycznych rozwiązań remediacyjnych w nauczaniu/uczeniu się języków obcych - rozwiniecie umiejętności rozpoznawania i możliwości właściwego reagowania w przypadku uczniów z niedoborami języka ojczystego w sytuacji nauczania/uczenia się języków obcego w szkołach powszechnych - rozwinięcie umiejętności komunikacji i współpracy w grupie

Kierunek studiów

filologia romańska

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

fakultatywne

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Efekty kształcenia

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
- wie na czym polega komunikacja językowa i dokonuje krytyki poszczególnych modeli komunikacji w odniesieniu do podejść nauczania/uczenia się języka ojczystego i języków obcych;
- rozumie i używa adekwatnej nomenklatury (dyskurs, interakcja, interjęzyk, kompetencja komunikacyjna, kompetencje językowe, wartości dodane w nauce języka, przenikanie się języków, typologie błędów językowych, itd.) i wykazuje się umiejętnością ich stosowania na gruncie badań dydaktycznych i praktyki nauczania;
- rozpoznaje cechy zaburzeń językowych oraz potrafi zaproponować rozwiązania dydaktyczne w oparciu o literaturę przedmiotu i znajomość terapeutycznych aspektów nauczania języków obcych;
- prawidłowo interpretuje treści zawarte w opracowaniach naukowych; pokonuje trudności związane z aparatem pojęciowym z dziedziny ortopedagogiki, nauk o komunikacji i dydaktyki językowej;
- wykazuje aktywną postawę na zajęciach, potrafi pracować samodzielnie nad wybranym problemem oraz współpracować z kolegami i z wykładowcą; jest otwarty na dyskusję.

Kryteria oceniania

- obecność na zajęciach,
- aktywny udział studenta w zajęciach; uczestnictwo w dyskusjach,
- wykonywanie ćwiczeń na zajęciach - umiejętność komunikacji i pracy w grupie,
- wykonywanie zadań domowych,
- regularny kontakt z prowadzącym (konsultacje bezpośrednie i mailowe)

Informacje i materiały są przekazywane studentom na zajęciach i/lub przesyłane na adres emailowy grupy zajęciowej. Literatura dostępna w Bibliotece Wydziałowej Novum.

Literatura

Langage, étayage et interactions thérapeutiques (réd.. J. Buttet Sovilla et de Weck). 1998. TRANEL: Institut de Linguistique Université de Neuchâtel – Suisse.

Nauczanie języków obcych uczniów niepełnosprawnych. 2001. Języki Obce w szkole. Numer specjalny. CODN.

Domagała-Zyśk E i Karpińska-Szaj K.. 2011. Uczeń z wadą słuchu w szkole ogólnodostępnej. Podstawy metodyki nauczania jezyków obcych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Karpińska-Szaj, K. (red.) 2011. Neofilolog (Czasopismo Polskiego Towarzystwa Neofilologicznego), (red.) nr 36 Niezwykły uczeń – indywidualne potrzeby edukacyjne w nauce języków obcych.

Karpińska-Szaj, K. 2013. Nauczanie języków obcych uczniów z niepełnosprawnością w szkołach ogólnodostępnych. Poznań; Wydawnictwo Naukowe UAM.

Castellotti, V. 2001. La langue maternelle en classe de langue étrangère. Paris: Clé International.

Gaonac’h, D. 2006. L’apprentissage précoce d’une langue étrangère. Le point de vue de la psycholinguistique. Paris : Hachette Education.

Komorowska, H. 2011. (red.) Nauka języka obcego w perspektywie ucznia. Warszawa: Oficyna wydawnicza Łośgraf.

Kurcz, I. & H. Okuniewska. (red.). 2011. Język jako przedmiot badań psychologicznych. Warszawa: Wyd. Academica.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-SPECmgrD3-44 w USOSweb