Semantyka j. francuskiego z elementami leksykologii 09-SEMAN-55
Przedmiot obejmuje następujące treści kształcenia:
1/ semantyka jako jeden z podstawowych działów językoznawstwa, semantyka a semiotyka, przedmiot badań semantycznych, pojęcie znaku językowego, rozwój dziedziny,
znak językowy prosty, znak złożony, jak rozpoznać podstawową jednostkę semantyczną, cechy semantyczne, polisemia językowa, pole semantyczne a pole leksykalne, denotacja, konotacja, referencja, synonimia – definicje, odniesienia do literatury, czynniki determinujące zmiany semantyczne
2/ różne sposoby prezentacji znaczenia, budowa hasła słownikowego dla jednostek wieloznacznych (przykładowe rozwiązania stosowane w słownikach języka francuskiego oraz w niektórych podejściach), typy sensów (etymologiczny, aktualny, właściwy, przenośny itd.),
3/ opis znaczenia za pomocą tradycyjnych „cech semantycznych”, podstawowe założenia pragmatyki, kognitywizmu, leksykonu gramatycznego, interpretacja znaczenia zgodnie z w/w podejściami
4/ znaczenie a elementy społeczno-kulturowe, znaczenie a warunki prawdy, interpretacja zgodna z odniesieniem do danego świata, referencja, czynniki logiczne, czynniki psychologiczne, minimalny kontekst gramatyczny potrzebny do zdefiniowania sensu jednostki wieloznacznej (zdanie elementarne jako ilustracja pojedynczego znaczenia jednostki wyrazowej)
5/ zbieżność i rozbieżność znaczeń w języku francuskim i polskim na przykładzie wybranego materiału językowego (jednostki proste, kolokacje, związki frazeologiczne itd.)
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
1/ orientuje się w zakresie i przedmiocie badań semantycznych; rozumie, że opis znaczenia należy do podstawowych zadań językoznawstwa
2/ potrafi używać ze zrozumieniem podstawowe pojęcia semantyki, tradycyjne i nowsze
3/ wiąże analizę semantyczną z zastosowaniami; rozumie, że dokładny opis znaczenia jest wykorzystywany w gramatyce opisowej, w dydaktyce, w leksykografii, w procesie tłumaczenia na język obcy itd.
4/ wie, że aparat pojęciowy wykorzystywany przy definiowaniu znaczenia wiąże się z konkretnym podejściem stosowanym w semantyce
5/ rozumie, że przy definiowaniu znaczenia jednostki językowej należy wziąć pod uwagę różne czynniki (elementy sytuacyjno-kontekstowe, społeczno-kulturowe, gramatyczne, logiczne, psychologiczne, referencyjne itd.)
6/ potrafi wykazać podstawowe podobieństwa i różnice semantyczne (oraz ich przyczyn) występujące pomiędzy odpowiadającymi sobie jednostkami języka francuskiego i polskiego.
Kryteria oceniania
Prace domowe w trakcie semestru. Aktywność studenta na zajęciach. Test pisemny wiedzy po zakończeniu zajęć.
Literatura
1) Charaudeau, P, Maingueneau, D., 2002, Dictionnaire d’analyse du discours,Edition du Seuil, Paris.
2) Dubois et al. 1994, Dictionnaire de linguistique et des sciences du lanage, Larousse, Paris.
3) Gross, M., 1975, Méthodes en syntaxe, Paris.
4) Grzegorczykowa, R., 2001, Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, PWN, Warszawa.
5) Grzegorczykowa, R., 2008 Wstęp do językoznawstwa, PWN, Warszawa.
6) Vetulani, G., 2000, Rzeczowniki predykatywne języka polskiego. W kierunku słownika syntaktycznego rzeczowników predykatywnych, Wydawnictwo Naukowe UAM.
A także: artykuły i opracowania rozproszone wskazywane przez prowadzącego odpowiednio do treści kształcenia
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: