Piśmiennictwo runiczne dawnych Turków 09-PRDT-12

http://orient.amu.edu.pl

1. Dzieje państw Türków, Ujgurów i Kirgizów (VI–X).
2. Dzieje państwa ujgurskiego w Koczo.
3. Stosunki turkijsko-chińskie
4. Wpływ Sogdyjczyków na Ujgurów
5. Pismo runiczne dawnych Türków
6. Język staroturkijski
7. Kamień ku czci Kül Tegina
8. Kamień ku czci Bilge Kagana

Cele kształcenia

1. Krótkie przedstawienie dziejów państw staroturkijskich 2. Przyswojenie historii badań, zwłaszcza odkryć zabytków runicznych i ujgurskich. 3. Poznanie klasyfikacji zabytków językowych: runiczne, manichejskie, buddyjskie i chrześcijańskie 4. Nabycie umiejętności czytania, tłumaczenia na współczesny turecki oraz interpretacji

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Biblioteka Filologiczna Novum; Sekcja Języki Różne, Collegium Novum, UAM

Kierunek studiów

Filologia Turkologia

Liczba godzin przedmiotu

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

– przekazywanie wiedzy, pytania; – nauka pisma, pisanie, czytanie; – nauka języka; – nauka transliteracji, ćwiczenia; – nauka transkrypcji, ćwiczenia.

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

ECTS – 3 punkty

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

III rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

Znajomość języka tureckiego na poziomie B1 Zaliczenie przedmiotu wstęp do turkologii

Koordynatorzy przedmiotu

Henryk Jankowski

Efekty kształcenia

Student:
Umie scharakteryzować kulturę piśmiennictwa dawnych Turkijczyków;
Wie, jakie znaczenie miała dla nich religia;
Umie odczytać epigraficzne zabytki runiczne, rozumieć je i tłumaczyć na turecki;
Umie korzystać ze słownika Clausona;
Umie stosować transliterację;
Umie stosować transkrypcję międzynarodową i turecką.

Kryteria oceniania

– zdolność czytania
– zdolność rozumienia
– zdolność tłumaczenia
– przygotowanie do zajęć, w tym wykonanie prac domowych

Praktyki zawodowe

nie dotyczy

Literatura

Clauson, Sir Gerard. 1972. An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish. London: Oxford UP (at the Clarendon Press).
Erdal, Marcel. 1991. Old Turkic Word Formation. A Functional Approach to the Lexicon. Vol. I-II. Wiesbaden: O. Harrassowitz.
Erdal, Marcel. 2004. A Grammar of Old Turkic. Leiden: Brill.
Gabain, A. von. 1950. Alttürkische Grammatik. Lepzig: Otto Harrassowitz [1st edition 1941, 3rd edition 1974].
Nagrodzka-Majchrzyk, Teresa. 1978. Geneza miast u dawnych ludów tureckich (VII–XII w.). Wrocław i in. Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Ölmez, Mehmet. 2012. Orhon-Uygur Hanlığı Dönemi Moğolistan’daki Eski Türk Yazıtları. Metin–Çeviri–Sözlük. Ankara: BelgeSu.
Tekin, Talat. 2000. Orhon Türkçesi Grameri. Ankara: [=Türk Dilleri Araştırmaları Dizizsi 9].
Tekin, Talat. 2003. Orhon Yazıtları. Kül Tigin, Bilge Kağan, Tonuykuk. İstanbul: Yıldız [=Dil ve Edebiyat 1].
Tekin, Talât. 2008. Orhon Yazıtları. Ankara: Türk Dil Kurumu.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-PRDT-12 w USOSweb