Praktyczna nauka języka angielskiego, translatoryka 09-PNJAtr-12

Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
przywołuje i rozpoznaje główne zasady stosowane podczas tłumaczenia pisemnego z języka polskiego na język angielski
przywołuje i rozpoznaje główne zasady stosowane podczas tłumaczenia ustnego z języka polskiego na język angielski
zna zasady tłumaczenia pisemnego
zna zasady tłumaczenia ustnego z języka polskiego na język angielski
tłumaczy teksty napisane w języku polskim należące do różnych rejestrów na język angielski
tłumaczy ustnie (tryb dialogowy) wystąpienia wygłaszane w różnych rejestrach w języku polskim na język angielski
stosuje nowo przyswojone słownictwo z różnych rejestrów języka angielskiego ze zrozumieniem
sprawnie komunikuje się w języku angielskim w różnych sytuacjach komunikacyjnych wykorzystując do tego nowo poznane słownictwo przyswojone podczas ćwiczeń tłumaczeniowych z języka polskiego na język angielski

Egzamin z praktycznej znajomości języka angielskiego po dwóch semestrach nauki, składający się z części pisemnej - esej i test gramatyczno-leksykalny oraz części ustnej - rozmowa z komisją egzaminacyjną na zadany temat. Studenci odpowiadają na pytania, które zostały im wcześniej przedstawione przez prowadzących zajęcia. Egzamin ustny PNJA na III roku sprawdza następujące sprawności językowe: wymowę (dystynktywne brytyjskie lub amerykańskie cechy), poprawność gramatyczna wypowiedzi ustnej, słownictwo, logiczność i płynność wypowiedzi. Studenci muszą uzyskać co najmniej 60% z każdego komponentu aby pomyślnie zdać egzamin PNJA.
Ocena z zajęć tłumaczeniowych stanowi średnią ocen za testy semestralne oraz testy ze słówek z poszczególnych dziedzin (sport, bankowość, turystyka). Brane są również pod uwagę prace domowe oraz praca studenta na zajęciach (uczestnictwo w dyskusji, prezentacje z danej dziedziny), jak również obecność na zajęciach.

Skala ocen:
• bardzo dobry (bdb; 5,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty;
• dobry plus (+db; 4,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami;
• dobry (db; 4,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów;
• dostateczny plus (+dst; 3,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami;
• dostateczny (dst; 3,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami;
• niedostateczny (ndst; 2,0): brak osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia.

Douglas-Kozłowska, Ch. 1998. Difficult words in Polish-English translation. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Korzeniowska, A., P. Kuhiwczak. 1994. Successful Polish-English translation. Tricks of the trade. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Lipiński, K. 2000. Vademecum tłumacza. Kraków: Wydawnictwo Idea.
Macpherson, R. 1996. English for writers and translators. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Samuelsson-Brown, G. 1998. A practical guide for translators. Clevdon: Multilingual Matters Ltd.
Jones, R. 1998. Conference interpreting explained. Manchester: St. Jerome Publishing.
Thomas, N., R. Towell (eds). 1985. Interpreting as a language teaching technique. London: Centre for Information on Language Teaching and Research
Neofilolog, Nr 14. Numer specjalny: Przekład ustny. Poznań: Polskie Towarzystwo Neofilologiczne.
Ulotki, broszury, nagrania, materiały autentyczne przygotowywane przez nauczyciela.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 09-PNJAtr-12 w USOSweb