Praktyczna nauka języka chińskiego - konwersacje 09-PNCKON-26
Przykładowe tematy:
Przedstawianie się.
Rozmowa o narodowości.
Pozdrawianie się, rozmowa o samopoczuciu.
Poprawne używanie przymiotników z przysłówkami stopnia.
Rozmowa o rodzinie.
Utrwalanie znajomości szyku zdania chińskiego: partykuły strukturalne.
Zawieranie znajomości i przedstawianie sobie nawzajem innych osób.
Rozmowa o miejscu pracy.
Rozmowa o studiach.
Rozmowa o planach na przyszłość.
Utrwalanie znajomości liczebników.
Rozmowa o miejscu zamieszkania.
Uzyskiwanie informacji odnośnie sposobów kontaktowania się.
Wyrażanie stosunków ilościowych.
Rozmowa o grupie studenckiej.
Rozmowa o uczelniach w Poznaniu i w Polsce.
Pytanie o wiek.
Rozmowa o umiejętnościach.
Opisywanie poziomu opanowania języków obcych.
Składanie propozycji i reagowanie na nie.
Opisywanie osoby.
Utrwalanie znajomości szyku zdania chińskiego: kolejność przydawek.
Prezentowanie dialogów przygotowanych z użyciem opanowanego zakresu materiału.
Rozmowa o zainteresowaniach.
Rozmowa o planie zajęć.
Opisywanie rutynowych czynności z życia codziennego.
Rozmowa o planach na weekend.
Rozmowa o zakupach.
Opisywanie mieszkania.
Uzyskiwanie informacji na temat poruszania się po mieście.
Rozmowa o przygotowywaniu potraw.
Opis przyjęcia urodzinowego.
Porównywanie zwyczajów kulinarnych w Polsce i w Chinach.
Rozmowa o aktywności fizycznej.
Opisywanie swoich doświadczeń związanych z edukacją.
Rozmowa o perspektywach na rynku pracy dla absolwentów sinologii.
Rozmowa o ulubionych dziełach kultury i sztuki.
Rozmowa o pogodzie.
Opisywanie miejsc wartych odwiedzenia.
Zdobywanie informacji potrzebnych w podróży.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
ma świadomość występowania różnych odmian języka chińskiego
uczestniczy w prostych rozmowach na typowe tematy ściśle związane z codziennym życiem przyjmując różne role w procesie komunikacyjnym
formułuje spójne i logiczne wypowiedzi ustne, poprawne pod względem fonetycznym i gramatyczno-leksykalnym
reaguje na treści i uczucia wyrażone przez rozmówcę w sposób dostosowany do kontekstu sytuacyjnego
prezentuje i uzasadnia własne opinie
stosuje podstawowe wyrażenia i konstrukcje charakterystyczna dla języka mówionego
stosuje strategie komunikacyjne i kompensacyjne
ma świadomość różnic kulturowych, które wpływają na komunikację między Polakami i Chińczykami
Kryteria oceniania
Metody oceniania:
Egzamin ustny
Kolokwium ustne
Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
bardzo dobry (bdb; 5,0): sprawnie i płynnie komunikuje się w języku chińskim w zakresie prostych tematów; tworzy poprawne gramatycznie oraz spójne wypowiedzi; jest w stanie uczestniczyć w konwersacji dotyczącej życia codziennego; wyraża swoje opinie w zrozumiały sposób i potrafi je logicznie argumentować.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami.
dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć w zakresie płynności wypowiedzi, znajomości słownictwa niezbędnego do wypowiedzenia się na proste tematy, popełnia nieznaczne błędy gramatyczne.
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość słownictwa i konstrukcji gramatycznych, akceptowalna płynność wypowiedzi.
dostateczny (dst; 3,0): spore niedociągnięcia widoczne przy próbach podjęcia komunikacji na bardziej złożone tematy, nie będące jednak przeszkodą w komunikowaniu się na poziomie podstawowym w zakresie omawianej na zajęciach tematyki.
niedostateczny (ndst; 2,0): niewystarczająca znajomość słownictwa i opanowanie konstrukcji gramatycznych, w rezultacie niemożność komunikowania się w języku chińskim nawet w zakresie nieskomplikowanych zagadnień dotyczących życia codziennego.
Literatura
Dai Guifu 1998. Chuji Hanyu Kouyu. Beijing: Beijing Daxue Chubanshe.
Liang Xiangru, Gai Jun 2006. Duanqi Hanyu Tingshuo Jiaocheng. Beijing: Beijing Daxue Chubanshe.
Wu Renpu 1996. Shenghuo zai Zhongguo-Zhongguoren changchang zheyang shuo. Beijing: Zhongguo Guangbo Dianshi Chubanshe.
Lu Xiaoyi 1986. Chuji Kouyu. Beijing: Bejing Yuyan Xueyuan Chubanshe.
Wisława Szkudlarczyk-Brkić 2011. Akademicki podręcznik do nauki języka chińskiego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: