Podstawy glottodydaktyki 09-PG-2LF-11
Treści kształcenia:
1/ Glottodydaktyka jako dyscyplina naukowa, jej przedmiot i cele.
2/ Modele komunikacji obcojęzycznej jako punkt odniesienia dla budowania celów nauczania/uczenia się języków obcych.
3/ Współczesne modele szkoły, rodzaje relacji dydaktycznej, podstawy wprowadzania autonomii ucznia.
4/ Indywidualne oraz społeczne uwarunkowania procesu nauczania - uczenia się, stylów i techniki uczenia.
5/ Polityczne i prawne uwarunkowania systemu oświaty, jego osadzenie w kontekście Unii Europejskiej.
6/ Szczególne potrzeby edukacyjne uczniów.
7/ Dyskurs szkolny vs. dyskurs autentyczny w klasie szkolnej .
8/ Wykorzystanie mediów w kształtowaniu kompetencji komunikacyjnych w języku obcym.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2021/SZ: | W cyklu 2018/SZ: | W cyklu 2019/SZ: | W cyklu 2022/SZ: | W cyklu 2020/SZ: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU
student/ka:
Definiuje glottodydaktykę jako naukę, wskazuje na jej powiązania z innymi dyscyplinami naukowymi.
Wyjaśnia podstawowe terminy z zakresu glottodydaktyki i komunikacji obcojęzycznej.
Wyjaśnia związek między teoriami komunikacji językowej a celami dydaktycznymi.
Wyjaśnia na czym polega proces uczenia się w oparciu o różne teorie poznania (behawiorystyczną, konstruktywistyczną, socjo-konstruktywistyczną).
Charakteryzuje i rozpoznaje różne style uczenia się i nauczania, dobiera odpowiednie techniki pracy do indywidualnych preferencji poznawczych uczniów.
Jest świadomy konieczności rozwijania wrażliwości językowej oraz autonomii ucznia, uzasadnia ją w oparciu o dane naukowe.
Charakteryzuje system edukacji w Polsce oraz jego osadzenie w europejskiej polityce edukacyjnej, określa miejsce języków obcych w programach nauczania.
Omawia i krytycznie analizuje wybrane modele dyscypliny w klasie
Kryteria oceniania
Kolokwium pisemne, aktywny udział w zajęciach.
Kryteria oceniania wg skali stosowanej na UAM:
bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
dobry (db; 4,0): dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami
dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
1/ Boyer, H., Butzbach, M et M. Pendanx, 1990. Nouvelle introduction à la didactique du français langue étrangère. Paris : CLE International.
2/ Clifford H. Edwards. 2008. Dyscyplina i kierowanie klasą. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
3/ Komorowska, H, 2003. Metodyka nauczania języków obcych. Warszawa : Fraszka Edukacyjna.
3/ Lafortune, L, 1998. Affectivité et métacognition dans la classe. Paris/Bruxelles: De Boeck & Larcier.
4/ Meirieu, Ph, 1995. Enseigner, scénario pour un métier nouveau. Paris : ESF.
5/ Scharle, Á. et Szabó A, 2000. Learner Autonomy. A guide to developing learner responsibility. Cambridge: University Press.
6/ Europejski System Opisu Kształcenia Językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie, tłum. W. Martyniuk, Wydawnictwa Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli, Warszawa 2003
7/ Wilczyńska, W, 1999. Uczyć się czy być nauczanym? O autonomii w przyswajaniu języka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: