Przedmioty dodatkowe: komunikacja interpersonalna 09-PDKIP-ZP-11
podstawowe założenia metodologii lexique-grammaire; opis znaczenia jednostki poprzez obserwację jej użycia w strukturze gramatycznej (w zdaniu elementarnym)
podstawowe pojęcia metodologii lexique-grammaire (predykat, natura gramatyczna predykatu, zdanie jako struktura predykatywno-argumentowa, aktualizacja predykatu w dyskursie, czasownik podporowy, własności transformacyjne jednostek predykatywnych itp.)
różne rozwiązania stosowane w semantyce w celu opisania znaczenia wyrazowego (pole semantyczne, kontekst, typ dyskursu itd.) a metodologia lexique-grammaire
koncepcja tablic składniowych (tables syntaxiques) jako propozycja do wykorzystania w dydaktyce, leksykografii i w tłumaczeniu
podobieństwa i różnice w zakresie predykacji na przykładzie wybranych przejawów językowych języka polskiego i języków romańskich
Literatura
Gross, M., 1975, Méthodes en syntaxe, Paris.
Gross, M., 1981, « Les bases empiriques de la notion de prédicat sémantique », Langages, 63, Paris
Grzegorczykowa, R., 2001, Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, PWN, Warszawa.
Lamiroy, B., (éd.), 1998, Le lexique-grammaire, Travaux de Linguistique, No 37, DUCULOT.
Saloni, Z., 1974, Klasyfikacja gramatyczna leksemów polskich, Język Polski LIV / 1 i LIV/2 (red.: Jan Safarewicz), Kraków : Komisja Języka Polskiego Akademii Umiejętności, 3-13 i 93-101.
Vetulani, G., 2000, Rzeczowniki predykatywne języka polskiego. W kierunku słownika syntaktycznego rzeczowników predykatywnych, Wydawnictwo Naukowe UAM.
Vetulani, G., 2012, Kolokacje werbo-nominalne jako samodzielne jednostki języka. Syntaktyczny słownik kolokacji werbo-nominalnych języka polskiego na potrzeby zastosowań informatycznych, Wydawnictwo Naukowe UAM.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: