Nauka pisma japońskiego 09-NPJW-26
Przykładowe treści:
Sposób zapisu znaków ideograficznych
Odczytania znaków (on’yomi i kun’yomi)
Złożenia i wyrazy, w których dany znak występuje oraz ich znaczenie
Czytanie i tłumaczenie zdań przykładowych do każdego wyrazu
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Student:
Zna sposób zapisu, odczytania kun’yomi i on’yomi oraz znaczenia w sumie 400 podstawowych znaków ideograficznych – kanji.
Potrafi zapisać i odczytać około 4000 złożeń znakowych, zna ich znaczenia i tłumaczy na język polski zdania z tymi złożeniami.
Potrafi przeczytać ze zrozumieniem i zapisać teksty japońskie wymagające znajomości języka japońskiego na poziomie podstawowym, zapisane hiraganą i katakaną oraz 400 podstawowymi znakami kanji.
Potrafi posługiwać się tradycyjnymi jak i elektronicznymi, bądź internetowymi słownikami znakowymi i językowymi.
Ma świadomość, że nauka znaków ideograficznych polega na poznawaniu złożeń znakowych (słownictwa), na ich ustawicznym powtarzaniu i utrwalaniu oraz że wymaga systematycznej pracy oraz ciągłego dokształcania się przez całe życie.
Kryteria oceniania
Egzamin pisemny; kolokwium pisemne; test
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje
dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje
dobry (db; 4,0): dobra wiedza, umiejętności i kompetencje
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje, ale ze znacznymi niedociągnięciami
dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje, ale z licznymi błędami
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje
Literatura
• Materiały do nauki pisma japońskiego opracowane przez zespół lektorów Katedry Orientalistyki UAM.
• Chieko Kano, 1989. Basic Kanji Book vol. 1 i vol.2, Bonjinsha: Tōkyō.
• Andrew Nelson, 1962. The Modern Reader`s Japanese-English Character Dictionary, Tuttle Publisher.
• Mark Spahn, Wolfgang Hadamitzky, 1989. Japanese Character Dictionary, Nichigai Associates.
• Jack Halpern, 1990. New Japanese-English Character Dictionary, Kenkyusha.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: