Nauka pisma japońskiego 09-NPJ-46

Przykładowe treści:
Znaki semantyczno-fonetyczne (keisei moji);

Struktura złożeń znakowych kango (czyli wyrazów pochodzenia chińskiego) – znaki przedrostkowe i przyrostkowe;

Czasowniki kango (pochodzenia chińskiego) a czasowniki wago (pochodzenia japońskiego);

Znaki kanji o różnych odczytaniach sino japońskich - onyomi i japońskich - kunyomi;

Znaki kanji o tych samych odczytaniach japońskich - kunyomi;

Znaki kanji i złożenia synonimiczne;

Znaki – klasyfikatory;

Cele kształcenia

Zapoznanie uczestników zajęć z kolejnymi 200 najczęściej używanymi znakami ideograficznymi – kanji). Studenci poznają sposób zapisu znaków, ich odczytania (japońskie i sino japońskie) , ich znaczenia i złożenia znakowe, czyli wyrazy, w których dane znaki występują. Studenci rozwijają umiejętność poprawnego pisania i czytania poznanych znaków (w sumie 800) i wyrazów(ok. 8000) poprzez czytanie zdań przykładowych, wykonywanie licznych ćwiczeń, odrabianie prac domowych oraz pisanie testów formujących i podsumowujących.

Kierunek studiów

Japonistyka

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Praca z tekstem Metoda ćwiczeniowa

Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)

Nie

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 60 Praca własna studenta: Przygotowanie do zajęć 15 Czytanie wskazanej literatury Przygotowanie pracy pisemnej, raportu, prezentacji, demonstracji, itp. Przygotowanie do egzaminu / zaliczenia 40 Odrabianie zadań domowych 15 SUMA GODZIN 130 LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 5

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

Znajomość sylabariuszy japońskich: hiragana i katakana oraz ok. 600 znaków ideograficznych - kanji, przewidzianych do nauki na I roku oraz w I semestrze na II roku japonistyki.

Efekty kształcenia

Zna sposób zapisu, odczytania i znaczenia 800 podstawowych znaków ideograficznych;

Zapisuje i odczytuje około 8000 wyrazów japońskich, zna ich znaczenia i tłumaczy na język polski zdania z tymi wyrazami;

Rozróżnia i poprawnie stosuje czasowniki przechodnie i nieprzechodnie w zakresie przerobionych znaków;

Opisuje relacje jakie zachodzą między poszczególnymi znakami wchodzącymi w skład złożeń wieloznakowych w zakresie poznanych znaków;

Przepisuje zapisane fonetycznie zdania japońskie, używając znaków ideograficznych kanji;

Posługuje się tradycyjnymi jak i elektronicznymi bądź internetowymi słownikami znakowymi i językowymi;

Ma świadomość, że nauka znaków ideograficznych polega na poznawaniu złożeń znakowych (słownictwa), na ich ustawicznym powtarzaniu i utrwalaniu oraz, że wymaga systematycznej pracy.

Literatura

Materiały do nauki pisma japońskiego opracowane przez zespół lektorów Katedry Orientalistyki UAM.

Chieko Kano, 1989. Basic Kanji Book vol. 1 i vol.2, Bonjinsha: Tōkyō.

Chieko Kano, 1993. Intermediate Kanji Book vol.1, Bonjinsha: Tōkyō.

Andrew Nelson, 1962. The Modern Reader`s Japanese-English Character Dictionary, Tuttle Publisher.

Mark Spahn, Wolfgang Hadamitzky, 1989. Japanese Character Dictionary, Nichigai Associates.

Jack Halpern, 1990. New Japanese-English Character Dictionary, Kenkyusha.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-NPJ-46 w USOSweb