Morfoskładnia języka francuskiego 09-MORSK1-11

Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
- potrafi wyjaśnić terminy z zakresu morfoskładni, stosuje terminologię językoznawczą
- rozumie procesy słowotwórcze zachodzące w języku francuskim, potrafi je scharakteryzować i określić ich typy na materiale językowym
- potrafi określić części mowy, opisać ich cechy gramatyczne, poprawnie je użyć
- potrafi określić różne typy wypowiedzi i dokonać ich charakterystyki gramatycznej
- potrafi określić funkcje składniowe w zdaniu i je opisać
- potrafi dokonać analizy logicznej zdania prostego i złożonego
- potrafi poprawnie użyć czasy w zdaniu złożonym
- potrafi stosować struktury mowy zależnej i niezależnej
- potrafi rozpoznać i stosować szyk przestawny w zdaniu
- potrafi rozpoznań struktury luźne od związków frazeologicznych, potrafi zdefiniować zjawisko leksykalizacji w języku i podać jego cechy
- potrafi komunikować się i pracować w grupie
- korzysta ze źródeł literaturowych

aktywne uczestnictwo w konwersatoriach;
sprawdzenie umiejętności rozwiązywania problemów analitycznych i teoretycznych z zakresu morfoskładni (np. zadanie do rozwiązania);
dyskusja podczas konwersatorium
sprawdzian pisemny wiedzy teoretyczneji umiejętności rozwiązywania problemów morfoskładniowych (np. test)

Wykaz ocen:
5 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami
3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami
2.0 – niezadowalające: wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

a) Opracowania teoretyczne
CHARAUDEAU, P. (1992), Grammaire du sens et de l’expression, Hachette, Paris.
DELATOUR, Y. (1991). Grammaire du français. Cours de civilisation française de la Sorbonne, Hachette, Paris.
GOFFIC LE, P. (1993). Grammaire de la phrase française, Hachette, Paris.
GREVISSE, M. (1988). Le bon usage, Éd. Duculot, Louvain-la-Neuve, Belgique.
GREVISSE, M., GOOSSE A., (1995), Nouvelle grammaire française, De Boeck, Louvain.
GREVISSE, M., GOOSSE, A., (1995), Nouvelle grammaire française- applications, De Boeck, Louvain.
GRZEGORCZYKOWA, R., LASKOWSKI, R., WRÓBEL, H., (1998), Gramatyka współczesnego języka polskiego: morfologia, Wyd. Nauk. PWN Warszawa.
HERVÉ-D. BÉCHADE (1994). Grammaire française, PUF, Paris.
HERVÉ-D. BÉCHADE (1986). Syntaxe du français moderne et contemporain, PUF, Paris.
KACPRZAK, A., SYPNICKI, J. (2000). Éléments de grammaire française, Éd. UAM, Poznań.
LEHMANN, A., MARTIN-BERTHET, (2003), Introduction à la lexicologie, Nathan Université, Paris.
RIEGEL, M., PELLAT, J-CH., RIOUL, R. (1994). Grammaire méthodique du français, PUF, Paris.
TESNIÈRE, L. (1959). Éléments de syntaxe structurale, Librairie C. Klincksieck, Paris.
b) Zbiory ćwiczeń
SALINS, G.-D., DUPRÉ LA TOUR, S. (1988). Exercices de grammaire. Perfectionnement, Hatier, Paris.
BEAUJEU, C.-M., CARLIER, A. (1991). Grammaire. Cours de Civilisation française de la Sorbonne, Hachette, Paris.
GREVISSE, M. (1977). Nouveaux exercices français, Éd. Duculot, Louvain-la-Neuve.
SUŁKOWSKA, M. (2007). Czasy i tryby we francuskich zdaniach podrzędnych, Wyd. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.
c) Czasopisma
Studia Romanica Posnaniensia, Éd. UAM, Poznań.
Néophilologica. Études de linguistique, Éd. UŚ, Katowice.
Scripta Néophilologica Posnaniensia, Éd. UAM, Poznań.
Langages, Larousse.
Langue française, Larousse.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 09-MORSK1-11 w USOSweb