Komunikacja międzykulturowa 09-MKM-11

Komunikacja międzykulturowa jako dziedzina nauki. Kształtowanie się współczesnej nauki.
Kultura (pojmowanie kultury, istota kultury). Kultura a cywilizacja. Kulturowe a socjalne. Socjalizacja a inkulturacja.
Kultura jako zwracanie się ku wartościom. Kultura a zachowanie. Tożsamość kulturowa. Kultura a język.
Procesy integracyjne i multikulturowość. Spotkanie międzykulturowe. Szok kulturowy. Asymilacja.
Komunikowanie się, komunikowanie, porozumiewanie się. Typy i formy komunikacji. Funkcje komunikacji. Modele komunikacji. Struktura komunikacji. Aksjomaty komunikacji.
Komunikacja międzykulturowa (typy, formy, funkcje, struktura, modele). Aksjomaty komunikacji międzykulturowej.
Kontekst komunikacyjny, uczestnicy, komunikat, kanały, szumy oraz sprzężenie zwrotne. Bariery komunikacyjne.
Komunikacja werbalna. Komunikacja niewerbalna.
Kultura jako źródło barier w komunikacji interkulturowej. Etnocentryzm a relatywizm kulturowy. Stereotypy, uprzedzenia, przesądy.
Porozumienie a konflikt międzykulturowy. Sposoby rozwiązywania sporów. Cechy efektywnego komunikowania się.

Cele kształcenia

wprowadzenie i zapoznanie z podstawowymi terminami i pojęciami stosowanymi w teorii komunikacji międzykulturowej przekazanie wiedzy o specyfice komunikacji międzykulturowej jako przedmiocie badawczym, procesie (interakcji) i zjawisku przekazanie wiedzy o podstawowych elementach, typach, rodzajach, formach i modelach komunikacji interpersonalnej i międzykulturowej zapoznanie z podstawowymi czynnikami oraz cechami efektywnej, negatywnej i konstruktywnej komunikacji międzykulturowej przygotowanie do właściwej interpretacji różnic kulturowych ujawniających się w zachowaniach nosicieli obcych kultur i języka; uwrażliwienie na konieczność kontaktów z przedstawicielami różnych kultur narodowych w duchu tolerancji kulturowej i komunikacyjnej rozwijanie zdolności identyfikowania źródeł i przyczyn pojawienia się barier w komunikacji międzykulturowej oraz sposobów ich unikania i niwelowania przekazanie wiedzy o przyczynach powstawania konfliktów międzykulturowych oraz o sposobach rozwiązywania sporów i konfliktów w procesie komunikacji interkulturowej rozwijanie umiejętności komunikacji oraz właściwej postawy i odpowiedzialnego stosunku do zajęć

Kierunek studiów

filologia ukraińska

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Dyskusja Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień Wykład konwersatoryjny

Poziom przedmiotu

II stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Efekty kształcenia

Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
zna i prawidłowo stosuje podstawowe terminy oraz charakteryzuje główne pojęcia z teorii komunikacji międzykulturowej
zna aksjomaty, podstawowe modele i elementy komunikacji międzykulturowej
rozpoznaje różne typy, rodzaje i formy komunikacji interpersonalnej i międzykulturowej
zna źródła i przyczyny pojawiania się barier w komunikacji międzykulturowej, potrafi rozróżnić konstruktywne i destruktywne zjawiska komunikacji międzykulturowej
potrafi rozpoznać i scharakteryzować zjawiska szoku kulturowego, rodzaje asymilacji i sprzężenia zwrotnego
zna funkcje komunikacji językowej oraz komunikacji niewerbalnej
zna sposoby zapobiegania konfliktom międzykulturowym
potrafi rozróżnić zjawiska skutecznej i nieskutecznej autoprezentacji
zna podstawowe błędy atrybucji
potrafi rozpoznawać, charakteryzować i oceniać procesy i zjawiska kulturowe, komunikacyjne i językowe

Kryteria oceniania

Podstawowe kryteria:
- obecność na zajęciach,
- aktywny udział i zaangażowanie w trakcie zajęć,
- znajomość zalecanej literatury przedmiotu,

Skala ocen:
• bardzo dobry (bdb; 5,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty;
• dobry plus (+db; 4,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami;
• dobry (db; 4,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów;
• dostateczny plus (+dst; 3,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami;
• dostateczny (dst; 3,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami;
• niedostateczny (ndst; 2,0): brak osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia.

Literatura

А. П. Садохин, Межкультурная коммуникация, Москва 2004.
Т. Г. Грушевицкая, В. Д. Попков, А. П. Садохин, Основы межкультурной коммуникации, Москва 2003.
M. Szopski, Komunikowanie międzykulturowe, Warszawa 2005.
J. Mikułowski-Pomorski, Komunikacja międzykulturowa, Wprowadzenie, Kraków 2003.
B. Dobek-Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 2004.
T. O`Sullivan, J. Hartley, D. Saunders, M. Montgomery, J. Fiske, Kluczowe pojęcia w komunikowaniu i badaniach kulturowych, Wrocław 2005.
J. Fiske, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wrocław 2003.
F. Försterling, Atrybucje. Podstawowe teorie, badania i zastosowanie, Gdańska 2005.
А. С. Кармин, Е. С. Новикова, Культурология, Москва – Санкт-Петербург… 2005.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-MKM-11 w USOSweb