Lingwistyczne podstawy przekładu 09-LPPL-22
Analiza wybranych problemów lingwistycznych w TW i zastosowanych rozwiązań przekładowych z następujących obszarów:
1) Morfologia
2) Semantyka
3) Leksykologia
4) Onomastyka
5) Stylistyka
Terminologia z zakresu lingwistyki np. augmentativum, deminutivum, prototyp, rejestr, archaizm, itp., poetyki i retoryki, np. metafora, synekdocha oraz translatoryki, np. skopos, dominanta semantyczna
Ustalanie funkcji środków językowych użytych w tekście
Omówienie środków językowych JW i JD pod kątem ich funkcjonalnej odpowiedniości w przekładzie
Różnice systemowe (kodowe) między językiem niemieckim/polskim i możliwości ich funkcjonalnego skompensowania w przekładzie
Strategie przekładowe stosowane do rozwiązania problemów lingwistycznych
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
posiada wiedzę dotyczącą podstawowych uwarunkowań lingwistycznych przekładu
posiada znajomość potencjalnych problemów natury lingwistycznej w przekładzie tekstów niemieckich i polskich w omówionym zakresie oraz zna możliwe strategie przekładu problematycznych jednostek i potrafi dobierać strategię w zależności od wyznaczonego celu przekładu
potrafi rozpoznawać i nazywać fachowo problemy lingwistyczne występujące w przekładzie
potrafi ustalić funkcję danych środków językowych w analizowanym tekście i dobrać odpowiednio do funkcji środki językowe w przekładzie
potrafi w oparciu o wiedzę lingwistyczną w języku niemieckim i polskim rzetelnie przeprowadzić analizę tekstu pod kątem wybranego lingwistycznego problemu przekładu i ocenić zaproponowane przez tłumaczy rozwiązania oraz potrafi zaproponować i uzasadnić ewentualnie lepsze rozwiązanie problemu przekładowego wynikającego ze specyfiki JW i JD
zna środki językowe JW i JD pod kątem ich funkcjonalnej odpowiedniości w przekładzie
Kryteria oceniania
Regularne uczestnictwo w zajęciach oraz zaliczenie kolokwium sprawdzającego stopień zdobytej wiedzy i nabytych umiejętności. Brak uczestnictwa w zajęciach może skutkować niedopuszczeniem do kolokwium lub prowadzący może zadać napisanie dodatkowej pracy zaliczeniowej. Osoby szczególnie dobrze przygotowane do zajęć i aktywnie biorące udział w dyskusjach na zajęciach oraz regularnie wykonujące zadania domowe mogą dostać o 5% wyższą ocenę niż wynika to z punktów uzyskanych na kolokwium/egzaminie.
Ocena zaliczenia
- Znajomość teorii
- Poprawnie przeprowadzona analiza oryginału i przekładu oraz ewentualna krytyka przekładu
- Adekwatne użycie wprowadzonych terminów w opisie omawianego problemu i jego rozwiązania
- Odpowiedniość zaproponowanych strategii i środków do ustalonej funkcji i założonego celu przekładu
- Poprawność gramatyczna, ortograficzna, leksykalna i stylistyczna
- Samodzielność wykonania zadania, poszanowanie własności intelektualnej
Ocena bardzo dobra – student opanował bardzo dobrze teorię, potrafi ją adekwatnie zastosować do rozwiązania problemów praktycznych, rozumie i stosuje bezbłędnie terminologię, potrafi przeanalizować oryginał i przekład pod kątem występujących problemów przekładowych z zakresu omówionego na zajęciach i adekwatności ich rozwiązania przez tłumacza, wywód jest poprawny językowo.
Ocena dobra plus – student lepiej niż dobrze opanował teorię i potrafi ją zastosować do rozwiązania problemów praktycznych, opanowanie to nie jest jednak całościowe i występują jeszcze pewne niewielkie braki w wiedzy lub umiejętnościach praktycznych.
Ocena dobra – student stosunkowo dobrze opanował teorię i zasadniczo potrafi ją zastosować do rozwiązania problemów praktycznych, opanowanie to nie jest jednak całościowe i występują braki w wiedzy lub umiejętnościach praktycznych.
Ocena dostateczna plus – student opanował teorię jedynie częściowo oraz słabo radzi sobie z analizą praktyczną, pewne elementy opanował jednak dobrze.
Ocena dostateczna – student opanował teorię jedynie częściowo oraz słabo radzi sobie z analizą praktyczną, ma przynajmniej w części materiału braki.
Ocena niedostateczna – liczne braki odnośnie znajomości teorii i umiejętności praktycznych.
bdb 92-100%
db+ 85-91%
db 76%-84%
dst+ 68-75%
dst 60%-67%
ndst 0-59%
Literatura
Lista lektur zostanie podana na początku kursu.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: