Kultura języka polskiego dla tłumaczy 09-KJPDT-ILS-11
Poprawność interpunkcyjna (znaki przestankowe, zwłaszcza przecinek, myślnik vs. łącznik), ortograficzna (wielkie i małe litery, pisownia dat, skróty), fleksyjna (odmiana nazwisk polskich i obcych, odmiana nazw miejscowych), składniowa (liczebnik + rzeczownik + czasownik).
Korekta tekstów tłumaczonych, głównie pod względem pragmatycznym i semantycznym (z odwołaniem do tekstu źródłowego i bez znajomości tego tekstu).
Efekty kształcenia
Student:
- poprawnie używa znaków interpunkcyjnych w języku polskim,
- poprawnie zapisuje skróty w języku polskim,
- odmienia nazwy własne,
- stosuje poprawne formy rzeczownika i czasownika we frazach z liczebnikiem,
- rozpoznaje błędy gramatyczne, leksykalne i pragmatyczne w tekstach tłumaczonych i umie dokonać ich korekty.
Kryteria oceniania
Podstawą zaliczenia jest obecność i praca na zajęciach (dopuszczalne dwie nieobecności), wykonywanie prac domowych oraz zaliczenie (powyżej 60%) dwóch prac pisemnych obejmujących:
1) zagadnienia interpunkcyjne,
2) odmianę nazw własnych,
3) aktualnie omawiane zagadnienia gramatyczne,
4) korektę tekstu tłumaczonego.
Literatura
Jadacka H., Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2008
Jadacka H., Poradnik językowy dla prawników, Warszawa 2006
Kłosińska K. (red.), Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, Warszawa 2004
Markowski A. (red.), Wielki słownik poprawnej polszczyzny, Warszawa 2004
Kubicka E., Zieliński L., 2012: O konieczności doskonalenia języka polskiego w procesie kształcenia rodzimych tłumaczy. Analiza przekładu książki Norberta Mappesa-Niedieka „Österreich für Deutsche. Einblicke in ein fremdes Land” pod kątem najczęściej popełnianych błędów, „Rocznik Przekładoznawczy. Studia nad Teorią, Praktyką i Dydaktyką Przekładu”, t. VIII, s. 169–194, http://www.rp.umk.pl/pdf/Art8.pdf.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: