Karaimizm i samarytanizm 09-KIS-11

Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
Wymienia i potrafi opisać podstawowe pojęcia dotyczące karaimizmu i samarytanizmu
Wymienia i potrafi opisać podstawowe fakty historyczne dotyczące Karaimów i Samarytan
Potrafi wymienić języki, którymi posługują się Karaimi i Samarytanie
Korzysta ze źródeł historycznych, literaturoznawczych i słowników, w języku polskim i w językach obcych
Jest otwarty na dialog międzykulturowy

Ocena aktywności podczas zajęć,
Ocena referatu
Ocena prezentacji

1. Dubiński Aleksander. 1994. Caraimica. Warszawa: Dialog.
2. Dubiński Aleksander, Eugeniusz Śliwka (red.). 1987 Karaimi. Materiały z sesji naukowej. Materiały i Studia Księży Werbistów. Nr 32. , Pieniężno
3. Gąsiorowski Stefan. 2008. Karaimi w Koronie i na Litwie w XV – XVIII wieku. Kraków: Austeria.
4. Szyszman Szymon. 2005. Karaimizm. Doktryna i historia. Wrocław: Bitik.
5. Machul-Telus Beata. 2012. Karaimi. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe
6. Myśl karaimska, 1924-1947. Wilno – Wrocław
7. Awazymyz, 1989-2012, Wrocław
8. e-jazyszlar. Karaimska Baza Literacko-Bibliograficzna. http://www.jazyszlar.karaimi.org
9. Sassoni Shamron, Sassoni Osher. The Samaritans and Their Religion. Educational guide. http://the-samaritans.com
10. Dexinger Ferdinand. 1981. Limits of Tolerance in Judaism: The Samaritan Example. In: Sanders E.P., Baumgarten A.I., Mendelson A. Jewish and Christian self-definition. Vol. 2 Philadelphia: SCM Press, 81-98.
11. Schorch Stefan. 2005. The oroygin of the samarytan community. Linguistic and oriental studies from Poznań. Vol 7., 7-16.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 09-KIS-11 w USOSweb