Historia języka węgierskiego 09-HJW-FW-11
Treści kształcenia: Metody badania języka w aspekcie synchronicznym i diachronicznym, rodzaje zmian w procesie kształtowania się języka; Najstarsze zabytki piśmiennictwa, pismo karbowane; Zmiany fonetyczne w procesie kształtowania się języka, kształtowanie się morfemów, sufiksów, cech i końcówek, kształtowanie się części mowy i zdań; Etapy kształtowania się języka węgierskiego. Odnowa języka. Dialekty; Kształtowanie się słownictwa węgierskiego, słowa pochodzenia obcego w języku węgierskim.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student: zna podstawowe tematy, pojęcia i zagadnienia dotyczące rozwoju języka; zna i rozumie procesy kształtowania się języka w aspekcie diachronicznym i synchronicznym; zna podstawową terminologię naukową z zakresu historii języka; potrafi tłumaczyć i analizować teksty naukowe dotyczące historii języka; potrafi samodzielnie posługiwać się źródłami informacji na tematy związane z kształtowaniem się języka węgierskiego w zakresie wykraczającym poza treści nauczania; rozumie i potrafi użyć w mowie i piśmie objęte przedmiotem słownictwo.
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest aktywność w trakcie zajęć, wykonanie zadań zadanych przez wykładowcę, zaliczenie wszystkich testów cząstkowych oraz testu końcowego.
Literatura
Kiss Jenő – Pusztai Ferenc (szerk.). 2005. Magyar Nyelvtörténet. Budapest: Osiris Kiadó.
Bárczi G., A magyar nyelv életrajza, Custos Kiadó 1996
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: